Η Google σχεδιάζει να σχεδιάσει την πόλη σας

July 7, 2015, 10:24 pm

≫ Next: Παλλήνη : To πρώτο διεθνές βραβείο στο Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

≪ Previous: Κωνσταντινούπολη :Δημιουργώντας μια νέα ταυτότητα

$

0

0

#Δημοσιεύτηκε στο PSmag.com από την Susie Cagle. Την μετάφραση επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης

Η εταιρεία έχει κάνει περισσότερη πρακτική από ό,τι μπορεί να φαντάζεστε!

Μετά από χρόνια ως μεσολαβητής στις ψηφιακές μας ζωές, η Google επίσημα εισάγεται στο φυσικό κόσμο.

Νωρίτερα αυτό το μήνα, η Google ανακοίνωσε ότι θα ιδρύσει μια νέα εταιρεία, την Sidewalk Labs, για να εφεύρει και να επενδύσει στις «αστικές τεχνολογίες» που θα παράγουν, σύμφωνα με τον ιδρυτή της, «εξαιρετικές επιχειρηματικές ευκαιρίες και δυνατότητες για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής».

Η εταιρεία έχει ασχοληθεί με τον αστικό σχεδιασμό για χρόνια, αλλά αυτή η νέα επένδυση φαίνεται να δείχνει πως τα σχέδια αυτά δεν ήταν απλώς για να περάσει την ώρα.  Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι μετακομίζουν σε πόλεις σε όλο τον κόσμο, η επιχείρηση του σχεδιασμού, της καινοτομίας, και της λειτουργίας αυτών των πόλεων είναι έτοιμη να αυξηθεί πάρα πολύ, και αυτό είναι ένα μοντέλο στο οποίο ο «χρήστης» δεν έχει άλλη επιλογή παρά να συμμετέχει.

Λυπάμαι, αλλά σας προειδοποίησα !  

Από τότε που τα λεωφορεία μεταφοράς υπαλλήλων εταιριών τεχνολογίας άρχισε να τραβάνε την προσοχή στο Σαν Φρανσίσκο, οι ντόπιοι ανησυχούν ότι οι ιδιωτικές υπηρεσίες για τους πλούσιους καταναλώνουν πόρους από τις δημόσιες υπηρεσίες και μεγαλώνουν περαιτέρω έναν ήδη βαθύ ταξικό διαχωρισμό.  Στην πραγματικότητα, το αντίθετο φαίνεται να συμβαίνει: η επιβατική κίνηση στα δημόσια μέσα μεταφοράς στην περιοχή της πόλης αυξάνεται σταθερά, με τα αστικά λεωφορεία και τα τρένα να είναι σε πλήρη λειτουργία.

Αντί να επενδύσει περισσότερο στις εναλλακτικές  υπηρεσίες των ελίτ, οι οποίες από μόνες τους δεν έχουν αποδειχθεί ως ένα καλό επιχειρηματικό μοντέλο, περισσότερο ιδιωτικό χρήμα ρέει στη δημόσια σφαίρα.

Τα αποτελέσματα αυτής της συναλλαγής συχνά έρχονται με τη μορφή των κοινωνικών συμφωνιών οφέλους.  Οι δημοτική φορολογικοί κωδικοί της «προ-γνώσης» οικονομίας έχουν χρεοκοπήσει τις πόλεις και εξαρτώνται περισσότερο από συμφωνίες που περιλαμβάνουν «πληρωμή σε είδος» με ιδιωτικές επιχειρήσεις ανάπτυξης για να πληρώνουν για τις βασικές δημόσιες υπηρεσίες. Στις περισσότερες περιοχές, οι συμφωνίες αυτές μοιάζουν με ένα επιπλέον φωτισμό του δρόμου ή με κάποια βελτίωση του πεζοδρομίου.  Στο Silicon Valley, μοιάζουν με δωρεάν διαδρομές με λεωφορείο για ολόκληρη την πόλη. Αλλά το αποτέλεσμα εξακολουθεί να είναι πολύ λιγότερο από το εισόδημα της παλιάς φορολόγησης επιχειρήσεων της πόλης.

Ναι, η Silicon Valley χρειάζεται περισσότερες κατοικίες, αλλά η πολιτικές για το πώς, το πού και το πότε είναι προφανώς πολύ πιο λεπτές απ’ ότι μπορεί να χειριστεί η Google.

Η Google ουσιαστικά έχει ήδη κατασκευάσει τη δικής της πόλη μέσα στην πόλη, μαθαίνοντας πολλά για το σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την τοπική αυτοδιοίκηση στην πορεία.  Το ενδιαφέρον της Google στο φυσικό σχεδιασμό και στη λειτουργία μιας πόλης φαίνεται να προέρχεται από τον πραγματισμό (από την αναγκαία υλικοτεχνική υποστήριξη που απαιτεί η κατασκευή και η λειτουργία των γιγάντιων εγκαταστάσεών της), με μια ελάχιστη χροιά του φιλικού προς το περιβάλλον προοδευτικού ήθους.  Το μποτιλιάρισμα γονατίζει την περιοχή κάθε μέρα την ώρα αιχμής της κίνησης.  Πώς θα μπορούσε ένα  αυτόνομο αυτοκίνητο χωρίς οδηγό να κάνει την κυκλοφορία πιο αποδοτική;  Οι χώροι στάθμευσης για τόσους χιλιάδες εργαζόμενους είναι πολύ ακριβοί.  Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους εργαζόμενους να έρχονται στην δουλειά με το ποδήλατο;

Το BikeVisionPlanτης Google, είναι ένα απλωμένο σύνολο ποδηλατοδρόμων που ανέπτυξε η ίδια με τη βοήθεια εξωτερικών συμβούλων συγκοινωνιολόγων, και θα ήταν ένα όφελος προς την κοινωνία που θα απέρρεε από την προτεινόμενη επέκταση των εγκαταστάσεων της εταιρείας.  Ένα τέτοιο θρασύ και καινοτόμο σχέδιο θα το περίμενε κανείς από μία βορειοευρωπαϊκή σοσιαλιστική δημοκρατία και όχι από έναν γίγαντα τεχνολογίας, και αυτό προκάλεσε αντιδράσεις στους αστικούς σχεδιαστές.  Αλλά όταν το σχέδιο επέκτασης της Google απορρίφθηκε, ο ποδηλατοδρόμος έμεινε απραγματοποίητος.

Το σχέδιο επέκτασης απορρίφθηκε, τουλάχιστον εν μέρει, επειδή περιλάμβανε σχέδια στέγασης.  Αν και η Google επιμένει επαναλαμβάνοντας ότι «δεν είναι οικοδόμος» η εταιρεία επιμένει επίσης ότι η περιοχή χρειάζεται περισσότερη στέγαση.  Αν η Google είχε ενδώσει σε αυτό το σημείο, θα μπορούσε να πάρει περισσότερο χώρο για τις εγκαταστάσεις της, αλλά η Google δεν λειτουργεί έτσι.

Η SidewalkLabsέχει σίγουρα μεγάλες δυνατότητες για κέρδος: Οι συμβάσεις με το δημόσιο τομέα αποτελούν τεράστιες ευκαιρίες για κέρδος, και οι πόλεις είναι υπέροχα, βαθιά αποθετήρια του είδους των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που είναι άκρως πολύτιμα για τις εταιρείες τεχνολογίας.  Η ικανότητα της εταιρείας να μεταβάλει ουσιαστικά τη ζωή μιας πόλης, ωστόσο, μένει να αποδειχθεί.

Η τεχνολογία τείνει να δυσκολεύεται με την πολιτική.  Στην προσπάθεια να πιέσουν τις πολιτικές ρυθμίσεις, οι τεχνολόγοι και οι ιδρυτές εταιριών ισχυρίζονται ότι είναι απογοητευμένοι από τις ξεπερασμένες κυβερνητικές διαδικασίες.  Αλλά σε έναν κόσμο όπου σχεδόν τα πάντα είναι υποκειμενικά και ανοιχτά για συζήτηση, αυτό φαίνεται σαν ένα δύσκολο λειτουργικό περιβάλλον για τους ανθρώπους που βλέπουν τις καινοτομίες τους ως αντικειμενικά καλύτερες και είναι υπεράνω κριτικής από όσους δεν έχουν πτυχίο στα μαθηματικά.  Υπάρχει μια αφέλεια όσον αφορά την κοσμοθεωρία τους, που μπορεί να τους βοηθάει να λειτουργήσουν εντός μιας εταιρίας, αλλά θα μπορούσε να αποδειχθεί ένα εμπόδιο για την πρόοδο στον δημόσιο τομέα.  Ναι, η περιοχή χρειάζεται περισσότερη στέγαση, αλλά η πολιτικές για το πώς, το πού και το πότε είναι προφανώς πολύ πιο λεπτές απ’ ότι μπορεί να χειριστεί η Google.  Η Google έχει δίκιο όταν λέει ότι «δεν είναι οικοδόμος».  Οι οικοδόμοι γνωρίζουν πώς να χορέψουν αυτόν τον χορό.

Είναι αυτή η αναπόφευκτη διχοτομία μεταξύ των δεδομένων και της πραγματικής ζωής που κατά πάσα πιθανότητα θα καθορίσει την SidewalkLabs, καθώς έχει ορίσει το κίνημα «αστικό hacking», το οποίο ξεκίνησε με φιλόδοξους στόχους και τώρα μοιάζει με ένα σκόρπιο σύνολο hackathons.  Σε ένα άρθρο της New York Times για τη νέα εταιρεία, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι οι τεχνολογίες «ταχείας ωρίμανσης» θα επιφέρουν μια επανάσταση στη διαθεσιμότητα της οικονομικά προσιτής στέγασης.  Αυτό μοιάζει με την πρόβλεψη που θα περιμέναμε από έναν φρέσκο μεταπτυχιακό φοιτητή επιστήμης των υπολογιστών αριστερών τάσεων που ποτέ δεν έχει δει μια συνεδρίαση ενός δημοτικού συμβουλίου.

Ένα μεγάλο μέρος της πολυπλοκότητας της τοπικής πολιτικής και του αστικού σχεδιασμού προέρχεται από τους ντόπιους, οι οποίοι έχουν περισσότερη δύναμη για να κρατήσει την τοπική αυτοδιοίκηση υπόλογη σε μικρή κλίμακα.  Εκεί που τα συμφέροντα της Google ευθυγραμμίζονται με αυτά της πόλη σας, η εταιρεία θα μπορούσε να είναι ένας υπέροχος και ισχυρός σύμμαχος.  Το σχέδιο αυτό του ποδηλατοδρόμου είναι πραγματικά ένα όνειρο. Αλλά ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, η Google δεν είναι υπόλογη σε όλους τους οδηγούς αυτοκινήτων που θα μισούν αυτό το όνειρο.  Αν και οι πόλεις επιλέγουν να αναθέσει σε ιδιωτικούς φορείς την υλοποίηση των καινοτομιών, θα συναντήσετε πιθανή αναστάτωση στις επόμενες εκλογές.

Με υποδομές που καταρρέουν και με πληθυσμούς που αυξάνονται, οι πόλεις χρειάζονται την καινοτομία.  Αλλά αυτό δεν σημαίνει κατ'ανάγκη την τεχνολογία.  Το πρώτο σημείο της αλλαγής θα πρέπει πιθανώς να είναι στο αστικό φορολογικό κώδικα, στην απαίτηση από τις εταιρείες όπως η Google να πληρώσουν πιο δίκαια τα τοπικά ταμεία.  Από τη στιγμή που έχουν επενδύσει, ίσως τότε θα μπορούν να αρχίσουν να καινοτομούν.

---

Παλλήνη : To πρώτο διεθνές βραβείο στο Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

July 8, 2015, 10:00 pm

≫ Next: Η οπτικοποίηση της εκστρατείας τριών υποψηφίων πόλεων,για πολιτιστική πρωτεύουσα 2021

≪ Previous: Η Google σχεδιάζει να σχεδιάσει την πόλη σας

$

0

0

To πρώτο διεθνές βραβείο καλύτερης παρουσίασης έλαβε το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δήμου Παλλήνης στο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Δημόσια Υγεία, στο Μάντσεστερ.

Ο δήμος Παλλήνης, συμμετείχε στις εργασίες του Διεθνές Φόρουμ για την Δημόσια Υγεία στο Μάντσεστερ, την Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015, μετά από πρόσκληση του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ Μεγάλης Βρετανίας.

Το Διεθνές Φόρουμ για την Δημόσια Υγεία συνδιοργανώνεται κάθε χρόνο από τον φορέα Αστική Συνεργασία του Μάντσεστερ για την Δημόσια Υγεία του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ. Η φετινή διοργάνωση είχε τον τίτλο «Παγκόσμια Υγεία: οι καλοί, οι κακοί και η Οικονομία.

Στο Συνέδριο έγιναν περίπου 100 παρουσιάσεις που αφορούσαν νέες επιστημονικές εξελίξεις, καινούρια ερευνητικά δεδομένα από δημόσιους φορείς στο χώρο της κοινωνικής πολιτικής και της υγείας, εκ των οποίων και η παρουσίαση των Κοινωνικών Δομών του δήμου Παλλήνης και έγινε ανταλλαγή τεχνογνωσίας και καλών πρακτικών μεταξύ των διαφορετικών πλαισίων.

Οι 400 εκπρόσωποι φορέων, κοινωνικών υπηρεσιών, τοπικής αυτοδιοίκησης, εθελοντές και πανεπιστημιακοί, ενημερώθηκαν για τα στοιχεία της φτώχειας και της ανεργίας στη χώρας μας, της εξέλιξη της κοινωνικής προστασίας στην Ελλάδα, αλλά και το ρόλο της Τοπικής αυτοδιοίκησης με γνώμονα τις δράσεις στο Δήμο Παλλήνης.

Ειδικότερα, έγινε εκτενής αναφορά στη φιλοσοφία πάνω στην οποία στηρίχθηκε το Δίκτυο των Κοινωνικών Δομών του Δήμου, αλλά και στις δράσεις του Κοινωνικού Παντοπωλείου, του Κοινωνικού Φαρμακείου, του Κοινωνικού Φροντιστηρίου, του Κοινωνικού Ανταλλακτηρίου, της Τράπεζας Χρόνου και της Διανομής των Προϊόντων Χωρίς Μεσάζοντες.

Σε μια φορτισμένη ατμόσφαιρα από την πλευρά των συνέδρων εκφράστηκε η Αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό και ειδικότερα προς το Δήμο Παλλήνης, απαντήθηκαν ερωτήματα σχετικά με την φτώχεια και την ανεργία στη χώρα μας.

Ο δήμος Παλλήνης εκπροσωπήθηκε από την Αντιδήμαρχο Κοινωνικής Πολιτικής, κοινωνιολόγο, Ειρήνη Κουνενάκη και την Ελένη Κωνσταντίνου, ψυχολόγο, Δημοτική υπάλληλο στη Διεύθυνση Κοινωνικής Προστασίας, Παιδείας και Πολιτισμού με δύο ανακοινώσεις (oral presentations) υπό τον τίτλο:

1. How economic crisis in Greece reflect on the community social services. The example of the Municipality of Pallini. (Irini Kounenaki)

2. European Urban Health Centre project (UHCE): Creating Elderly Support Groups in public social services of the Municipality of Pallini. (Eleni Konstantinou)

Τo πρώτο διεθνές βραβείο καλύτερης παρουσίασης, μετά από ψηφοφορία απονεμήθηκε στην παρουσίαση του Δήμου Παλλήνης με θέμα «Η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο : Η περίπτωση του Δήμου Παλλήνης».

Η οπτικοποίηση της εκστρατείας τριών υποψηφίων πόλεων,για πολιτιστική πρωτεύουσα 2021

July 9, 2015, 10:00 pm

≫ Next: Βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη : Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

≪ Previous: Παλλήνη : To πρώτο διεθνές βραβείο στο Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης

$

0

0

Το σήμα της υποψηφιότητας «Tripolis Arcadia 2021» επιλέχθηκε με την ολοκλήρωση διαγωνισμού, στον οποίο κατατέθηκαν 17 προτάσεις. Και στις τρεις προτάσεις που κατατάχθηκαν πρώτες, το σύμβολο που επιλέχτηκε για να δώσει την οπτική ταυτότητα της υποψηφιότητας είναι ο Αυλός του Πάνα. Θέση στην τριάδα είχαν οι προτάσεις των Ηλία Καρύδη και Νικόλαου Παχή. Πρώτη αναδείχθηκε η πρόταση του Ευάγγελου Κασσαβέτη.

Το λογότυπο της Καλαμάτας 21 είναι επηρεασμένο από τη μουσική, το χορό, το θέατρο, την τέχνη καθολικά - στοιχεία που αποτελούν μέρος του πολιτισμού μιας πόλης. Η Καλαμάτα, μέσα από την υποψηφιότητά της, θέλει να γίνει η πρώτη πόλη που διεκδικεί πολιτιστική αναγνώριση ισάξια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Για το λόγο αυτό σχεδιάζει μια σύγχρονη ταυτότητα που μέσα από την κίνηση και την πολυχρωμία της, αποπνέει αισιοδοξία και δυναμική για το μέλλον. Το λογότυπο δημιουργήθηκε από μια πολυσυλλεκτική δημιουργική ομάδα με εμπνευστή τον Οδυσσέα Γαληνό-Παπαρούνη και έδρα την Αθήνα».
Έχοντας ως σύνθημα της υποψηφιότητας το «Kalamata Rising», η πόλη της Καλαμάτας διεκδικεί δυναμικά τον τίτλο της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας για το 2021.

Το σύνθημα σηματοδοτεί «μια πόλη που αναδύεται, που ανατέλλει, που ανέρχεται, που κινητοποιείται, αλλά και που εγείρεται», επεσήμανε η Έλενα Πέγκα, καλλιτεχνική διευθύντρια του «KALAMATA:21», του Οργανισμού που φροντίζει για τη διεκδίκηση της υποψηφιότητας
Παρακολουθήστε μια παλαιότερη συνέντευξη της κ.Πέγκα για το πως θα δουλέψουν το όραμά τους.

Στην Σύρο, την προσπάθεια ξεκίνησαν ουσιαστικά δυο ενεργοί πολίτες της Ερμούπολης, ο Χάρης Βεκρής, ειδικευμένος στη διαχείριση ανθρώπινων πόρων και τη διοίκηση πολιτιστικών μονάδων και ο οικονομολόγος Μιχάλης Αλτουβάς, που δημιούργησαν μια ομάδα στο facebook. 

Ολόκληρο το νησί αγκάλιασε την προσπάθεια, κι έτσι η δημοτική Αρχή μπήκε ενεργά στην υπόθεση. Το όλο εγχείρημα διαχειρίζεται αποκλειστικά ο Δήμος, ο οποίος έχει κινητοποιήσει ένα πλήθος εθελοντών.

Βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη : Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

July 12, 2015, 11:40 pm

≫ Next: Το τοπίο είναι προτεραιότητα, όχι πολυτέλεια

≪ Previous: Η οπτικοποίηση της εκστρατείας τριών υποψηφίων πόλεων,για πολιτιστική πρωτεύουσα 2021

$

0

0

Δημοσιεύουμε σήμερα ένα παλαιότερο ( 3-4 Νοεμβρίου 2011) κείμενο του Συμβουλίου της Ευρώπης MCL- 17 (2011) που ενέκρινε η Διάσκεψη των Υπουργών των αρμόδιων για την Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης στην 17η σύνοδο, Κίεβο που έχει τίτλο "Η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε κρίσιμους καιρούς: πολιτικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της κρίσης, την ανάκαμψη και την οικοδόμηση ενός βιώσιμου μέλλοντος".Από το κείμενο αυτό 63 σελίδων επιλέξαμε το κομμάτι που αναφέρεται στο ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη.

Είναι ένας πολύτιμος οδηγός για τις ημέρες που έρχονται. 

Χρηματοδότηση τοπικών επενδυτικών κεφαλαίων 

Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις διαχειρίζονται σημαντικό μέρος των γενικών κεφαλαιουχικών δαπανών της κεντρικής κυβέρνησης. Κατά μέσο όρο στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το μερίδιο των οι υποεθνικών διοικήσεων είναι σχεδόν τα δυο τρίτα των ακαθάριστων επενδύσεων στο σύνολο του δημόσιου τομέα (6)  .(Σχ 1: 63% το 2010). Έτσι στην περίοδο της οικονομικής ύφεσης η δυνατότητα των τοπικών αυτοδιοικήσεων να χρηματοδοτούν επενδυτικά κεφάλαια και να προβαίνουν σε υλοποίηση επενδύσεων κεφαλαίου είναι σημαντική. Μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική ανάκαμψη διατηρώντας το επίπεδο των δημοσίων επενδύσεων και ξεκινώντας νέα προγράμματα, όταν παρατηρείται μείωση των ιδιωτικών επενδύσεων. Ωστόσο, το σχετικά μεγάλο μερίδιο των τοπικών αυτοδιοικήσεων και η εξάρτηση από εξωτερικούς πόρους, όπως επιχορηγήσεις κεφαλαίου από τον κρατικό προϋπολογισμό καθιστά τις επενδύσεις κεφαλαίων εύκολο στόχο περιορισμών και κατά συνέπεια ένα μάλλον ευάλωτο κονδύλι του δημόσιου προϋπολογισμού. 

Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες της τοπικής αυτοδιοίκησης συνδέονται στενά με το επίπεδο της δημοσιονομικής αποκέντρωσης. Στις περισσότερο αποκεντρωμένες χώρες το μερίδιο των τοπικών αυτοδιοικήσεων σε κεφαλαιουχικές δαπάνες είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο των χωρών της ΕΕ, ενώ στις χώρες με χαμηλότερο επίπεδο δημοσιονομικής αποκέντρωσης- που υπολογίζεται από το επίπεδο των υπο εθνικών δαπανών που εκφράζεται σε ποσοστό του ΑΕΠ- η συμβολή των τοπικών αυτοδιοικήσεων στις κεφαλαιουχικές δαπάνες είναι περιορισμένη. Υπάρχουν εξαιρέσεις σε χώρες όπου οι επενδύσεις κεφαλαίου είναι υψηλές: σε λιγότερο αποκεντρωμένες χώρες όπως η Λετονία, η Ιρλανδία, η Σλοβακία όπου οι τοπικές κεφαλαιουχικές δαπάνες χρηματοδοτούνται κυρίως από τα Διαρθρωτικά Ταμεία της ΕΕ. Στην Ιταλία και τη Γαλλία το υψηλό επίπεδο υπο εθνικών κεφαλαιουχικών δαπανών εξηγείται εν μέρει λόγω της διοικητικής αποκέντρωσης.

Η οικονομική ύφεση άγγιξε τους προϋπολογισμούς επενδύσεων των τοπικών αυτοδιοικήσεων με κάποια καθυστέρηση: το μερίδιο των υπο εθνικών διοικήσεων επί του συνόλου των κεφαλαιουχικών δαπανών της κεντρικής διοίκησης ήταν 65.5% το 2009, αλλά άρχισε να σημειώνει πτώση τον περασμένο χρόνο (63%). Αυτή η χρονική υστέρηση προκλήθηκε εν μέρει από προγράμματα οικονομικής τόνωσης στις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και εν μέρει από την ικανότητα καλύτερης απορρόφησης κονδυλίων της ΕΕ. Φαίνεται ότι από το 2010, δηλ από το τρίτο έτος της οικονομικής ύφεσης αυτοί οι πόροι μειώθηκαν και η γενική συγκεντρωτική τάση περιόρισε το ρόλο των τοπικών αυτοδιοικήσεων σε ότι αφορά στις επενδύσεις κεφαλαίων του δημοσίου τομέα (πχ σε χώρες όπως η Πορτογαλία, η Βουλγαρία, η Δανία, η Ελλάδα, η Εσθονία). 

Στις 27 χώρες της ΕΕ, οι κεφαλαιουχικές δαπάνες των υπο εθνικών διοικήσεων μειώθηκαν κατά 10.5% το 2010 σε σύγκριση με τον προηγούμενο χρόνο. (Σχ. 2) Μόνο έξι χώρες μπόρεσαν να αυξήσουν τις τοπικές ακαθάριστες επενδύσεις: από αυτές οι πέντε είναι νέες χώρες μέλη, που επωφελούνται κυρίως από επιδοτήσεις της ΕΕ (Λιθουανία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Ρουμανία, Πολωνία). Όλες οι υπόλοιπες είτε διατήρησαν τις κεφαλαιουχικές δαπάνες στο ίδιο επίπεδο ή τις μείωσαν. Πέρα από τις λιγότερο αποκεντρωμένες χώρες (Μάλτα, Βουλγαρία, Κύπρος), οι χώρες που θίγονται περισσότερο από την κρίση ανήκουν σε αυτήν την ομάδα: Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία. 

Έτσι σε αντίθεση με τις ευνοϊκές τάσεις του 2009, όπου οι επενδύσεις κεφαλαίων σε τοπικό επίπεδο είχαν αυξηθεί κατά 11.8% στις 27 χώρες της ΕΕ, το επόμενο έτος σημειώθηκαν δραστικές αλλαγές. Η οικονομική ύφεση άγγιξε τις τοπικές αυτοδιοικήσεις με καθυστέρηση ενός έτους. Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις είδαν τα έσοδά τους να μειώνονται και έτσι αναγκάστηκαν να ισοσκελίσουν τους τρέχοντες προϋπολογισμούς τους. 

Πηγές χρηματοδότησης επενδύσεων κεφαλαίου στο τοπικό επίπεδο 

Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις στο μελλοντικό στάδιο της οικονομικής ανάπτυξης θα αντιμετωπίσουν καινούρια δημοσιονομικά προβλήματα. Τα προγράμματα δημοσιονομικής τόνωσης στην αναπτυγμένη πλευρά της Ευρώπης δεν μπορούν να συνεχιστούν καθώς το έλλειμμα του προϋπολογισμού και το υψηλό δημόσιο χρέος θα περιορίσουν τη δυνατότητα των εθνικών κυβερνήσεων να δρομολογούν μεγάλα επενδυτικά προγράμματα. Οι πιέσεις στον τρέχοντα δημοτικό προϋπολογισμό (αποπληρωμή χρέους, μειώσεις φόρων, λειτουργικό κόστος νέων επενδύσεων, κλπ) θα περιορίσουν τα τοπικά κεφάλαια που μπορούν να διατεθούν για επενδύσεις. 

Στις νέες χώρες μέλη της ΕΕ όπου οι κύριες πηγές χρηματοδότησης των προγραμμάτων επενδύσεων κεφαλαίου προέρχονταν από μεταβιβάσεις πόρων της ΕΕ, οι απαιτήσεις συγχρηματοδότησης και η ικανότητα υλοποίησης του προγράμματος ενδέχεται να αποτελέσουν βασικό περιοριστικό παράγοντα. Τα λειτουργικά πλεονάσματα που χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν για χρηματοδότηση επενδύσεων κεφαλαίου μειώθηκαν, όπως επίσης περιορίστηκε και η δυνατότητα απορρόφησης κονδυλίων της ΕΕ. Σε ορισμένες χώρες αυτά συνδυάστηκαν με τις επιπτώσεις της περιόδου των εκλογών, γιατί οι αλλαγές κυβερνήσεων το 2010 επιβράδυναν τις δεσμεύσεις και την εκταμίευση κονδυλίων για προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ (πχ Ουγγαρία). Έτσι, σε περίοδο γενικών περιορισμών οι τοπικές αυτοδιοικήσεις δεν θα μπορέσουν να συνεχίσουν τις δαπάνες επενδύσεων στα επίπεδα του παρελθόντος και πιθανώς οι μηχανισμοί χρηματοδότησης πρέπει να αλλάξουν και αυτοί. Τα επόμενα χρόνια το εκτιμώμενο επίπεδο χρέους του δημόσιου τομέα θα σημειώσει αύξηση τόσο εντός της Ευρωζώνης όσο και 53 στις χώρες του ΟΟΣΑ (Πίνακας 1). Κατά μέσο όρο οι ακαθάριστες χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις είναι ίσες με το ΑΕΠ και υπάρχουν μάλλον μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των χωρών. 

Πίνακας 1.Ακαθάριστες χρηματοοικονομικές υποχρεώσεις του δημόσιου τομέα ως ποσοστό επί του ΑΕΠ 

Το ήδη υψηλό και αυξανόμενο επίπεδο του δημόσιου χρέους μείωσε τις δυνατότητες δανεισμού σε τοπικό επίπεδο.(Σχ.3) Τα δάνεια σε υπο-εθνικό επίπεδο μειώθηκαν στις περισσότερες χώρες το 2010 σε σύγκριση με προηγούμενα έτη. Και πάλι, οι νέες χώρες μέλη της ΕΕ που προέρχονται από την Κεντρική Ευρώπη (χωρίς τις χώρες της Βαλτικής), ορισμένες από τις πιο αποκεντρωμένες χώρες (πχ Ολλανδία) και τα ομόσπονδα κράτη, συμπεριλαμβανομένης και της Ισπανίας, κατάφεραν να δανειστούν περισσότερο το 2010. Οι πιο χρεωμένες χώρες περιόρισαν ακόμη περισσότερο τα δάνεια των τοπικών αυτοδιοικήσεων είτε αποθαρρύνοντας τον τοπικό δανεισμό ή μειώνοντας προσωρινά το κατώτατο όριο για το τοπικό χρέος.(πχ Ισπανία). 

Η δημοσιονομική κατάσταση του δημόσιου τομέα καθορίζει κατά πολύ το κόστος του τοπικού δανεισμού, ανεξάρτητα από την πιστοληπτική ικανότητα μιας συγκεκριμένης πόλης. Έτσι, οι εκθέσεις των βασικών οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας θα επηρεάσουν έμμεσα και το δημοτικό επίπεδο. Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει ήδη εκπονήσει σύσταση για την υπερχρέωση των κρατών(7)  Εφιστά την προσοχή στην ευθύνη που φέρουν οι οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας ως προς τη δημιουργία ενός φαύλου κύκλου για τις υπερχρεωμένες χώρες: η υποβάθμιση της αξιολόγησης θα αυξήσει το κόστος δανεισμού και, κατά συνέπεια, θα περιορίσει τις επιλογές χρηματοδότησης του ήδη υψηλού δημόσιου χρέους. 

 Λαμβανόμενο δάνειο (-)/χορηγούμενο δάνειο (+) σε υπο-εθνικό επίπεδο σε ποσοστό % επί του ΑΕΠ Source: Eurostat 55 

Τρόποι αντιμετώπισης του υψηλού δημόσιου χρέους διαμορφώθηκαν σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης παρέχει οικονομική βοήθεια σε χώρες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα μέσα από ένα καθεστώς χορήγησης δανείων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δανείζεται στις αγορές κεφαλαίων και η οφειλή αποπληρώνεται από το Κράτος Μέλος που είναι ο δικαιούχος8 . Εναλλακτικά, πόροι παρέχονται επίσης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που είναι προικισμένο με 440 δις ευρώ, από τα οποία τα 250 δις διατίθενται για δάνεια9 . Τα δάνεια αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τις χώρες της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες. Οι 16 χώρες μέλη εγγυώνται το χρέος του Ταμείου. 

Σε τοπικό επίπεδο, οι δήμοι καταβάλλουν επίσης προσπάθειες να διατηρήσουν τις επενδύσεις κεφαλαίων στο απαιτούμενο επίπεδο. Σε ορισμένες χώρες, εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης επενδύσεων κεφαλαίου βρίσκονται στις τοπικές εταιρίες κοινής ωφέλειας και στις δημοτικές θυγατρικές εταιρίες όπως είναι οι φορείς διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων. Ωστόσο, με αυτή τη μέθοδο χρηματοδότησης μεταφέρεται η επιβάρυνση σε αυτές τις εκτός προϋπολογισμού μονάδες. Οι φορείς παροχής υπηρεσιών αντιμετωπίζουν και αυτοί τις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης: οι καθυστερούμενες οφειλές των χρηστών έχουν αυξηθεί, οι εθνικές ρυθμίσεις απαγορεύουν αυξήσεις εσόδων, οι ιδιωτικές πηγές χρηματοδότησης και τα διαθέσιμα δάνεια περιορίζονται. Οι εταιρίες κοινής ωφέλειας συχνά δανείζονται με την εγγύηση των δήμων, έτσι οι τοπικές αυτοδιοικήσεις φέρουν την τελική ευθύνη και για αυτά τα δάνεια. 

Εάν ληφθούν υπόψη αυτές οι οικονομικές υποχρεώσεις, τότε το επίπεδο του χρέους, των εγγυήσεων και των λοιπών έκτακτων οικονομικών υποχρεώσεων θα είναι υψηλότερο. Όπως αναφέρει εθνικός παρατηρητής από την Κροατία, στο τοπικό επίπεδο οι καθυστερήσεις πληρωμών του άμεσου χρέους της τοπικής αυτοδιοίκησης αυξήθηκαν από 47% σε 69%. Όταν η αξία των καθαρών χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων συνενώθηκε με την αξία των τοπικών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας, τότε το θετικό υπόλοιπο (το 2009 0.2 δις κούνα για τις τοπικές αυτοδιοικήσεις) μειώθηκε (-5.7 δις κούνα). Υπήρχαν ήδη περιπτώσεις όπου οι δημοτικοί λογαριασμοί είχαν μπλοκαριστεί από τους πιστωτές, λόγω των εγγυήσεων που εξέδωσαν οι τοπικές αυτοδιοικήσεις. 

Συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα 

Παρά τις ενέργειες κρατικοποίησης και εκ νέου «δημοτικοποίησης» ο δημόσιος τομέας θα λειτουργεί μακροπρόθεσμα σε ένα περιβάλλον αγοράς. Η παροχή των δημοτικών υπηρεσιών, οι επιλογές αύξησης εσόδων μέσα από τέλη προς τους χρήστες και ιδιωτικές επενδύσεις, τα προγράμματα αστικής και περιφερειακής ανάπτυξης δεν μπορούν να απομονωθούν από τον ιδιωτικό τομέα. Οι δυο τελευταίες δεκαετίες απέδειξαν τις δυσκολίες, αλλά και τα πολλά πλεονεκτήματα αυτής της συνεργασίας, με καλύτερη παροχή υπηρεσιών, βελτιωμένη αποδοτικότητα των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και αμοιβαία, δημόσια και ιδιωτικά οφέλη από δράσεις αστικής και τοπικής οικονομικής ανάπτυξης. 

Ωστόσο, η γενική τάση του κοινού στην παροχή δημόσιων υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα πρόσφατα έχει αλλάξει. Η ανάθεση έργων και τα προγράμματα μέσα από συμπράξεις δημοσίου- ιδιωτικού τομέα απορρίπτονται γιατί τα προγράμματα έγιναν πιο σύνθετα και πολύπλοκα έτσι οι διοικήσεις των δήμων αδυνατούσαν να προβούν σε διαπραγματεύσεις των συμφωνιών με τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Τα συνήθη επιχειρήματα ενάντια σε κάθε μορφή συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα είναι το αυξημένο κόστος υπηρεσιών λόγω των κερδών των ιδιωτικών εταιριών και οι αρνητικές συνέπειες των αυστηρών συμβατικών ρυθμίσεων. Το κόστος των ιδιωτικών πρωτοβουλιών χρηματοδότησης στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ιδιαίτερα αυξημένο και από τα υψηλότερα επιτόκια που καταβάλουν ιδιώτες επενδυτές. Τις τελευταίες δεκαετίες οι δημόσιοι φορείς (πελάτες και ρυθμιστικές αρχές) έχουν την τάση να έχουν τις υπηρεσίες αυτές υπό άμεσο έλεγχο, καθώς έμαθαν πολλά από τη συνεργασία με τους ιδιωτικούς φορείς σε ότι αφορά τον τρόπο χρηματοδότησης και διαχείρισης των δημοτικών υπηρεσιών. 

Υπάρχει μια όλο και πιο μεγάλη απόρριψη των ξένων φορέων καθώς οι δημόσιες εταιρίες κοινής ωφέλειας απέκτησαν περισσότερη εμπειρία και μπορούσαν να πάρουν πίσω τη διαχείριση των υπηρεσιών. Στο μέλλον, όταν εκτός από τα απλά μέτρα λιτότητας, η οικονομική ανάκαμψη θα απαιτεί νέες μορφές δημόσιας παρέμβασης, η συνεργασία μεταξύ παραγόντων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα πρέπει να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο. Έτσι οι νέες μορφές συμπράξεων μεταξύ των τοπικών αυτοδιοικήσεων και των εμπορικών οργανισμών θα μπορούσαν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της οικονομικής ύφεσης. 

Θα μπορούσαμε να διακρίνουμε δυο πτυχές συμπράξεων: 

(ι) παροχή δημοσίων υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα 

(ιι) κοινές τοπικές δράσεις που θα αναπτύσσονται από δημόσιους φορείς και επιχειρήσεις. 

Παροχή τοπικών υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα 

Δεν έχουν όλες οι χώρες το ίδιο επίπεδο γνώσεων σε ότι αφορά στο κόστος και το όφελος που υπάρχει από τη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα στην παροχή τοπικών δημόσιων υπηρεσιών. Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις με μεγαλύτερη παράδοση σε αναθέσεις και εδραιωμένα καθεστώτα βρίσκονται σε καλύτερη θέση σε σύγκριση με αυτές που μπήκαν πρόσφατα στην αγορά, τις δυο τελευταίες δεκαετίες, οι οποίες και εξαρτώνται περισσότερο από τα ιδιωτικά κεφάλαια, τη μεταφορά τεχνολογίας και την προσαρμογή των μεθόδων διαχείρισης. Για το λόγο αυτό οι περισσότερες περιπτώσεις επιστροφής υπηρεσιών ύδατος που παρέχονταν από τον ιδιωτικό τομέα και ανάθεσης τους σε δημοτικές επιχειρήσεις, αναφέρονται από τη Γαλλία (πχ υπηρεσίες ύδατος Παρισιού) και προγράμματα ανάθεσης υπηρεσιών σε κοινότητες σχετικά με τον τομέα 57 της ενέργειας είναι υπό συζήτηση στη Γερμανία10, ενώ στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη οι πρακτικές αυτές αποτελούν την εξαίρεση. 

Οι εταιρίες παροχής υπηρεσιών συχνά δέχονται κριτικές όταν οι πρώτες ιδιωτικές επενδύσεις βελτιώσουν τις επιδόσεις των υπηρεσιών και υπάρχουν αυξήσεις στα τιμολόγια ή τα τέλη χρήσης διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα. Σε ορισμένες περιπτώσεις λαϊκισμοί οδήγησαν σε επιστροφή της εκτέλεσης των υπηρεσιών στους δήμους όταν σε ένα αποκεντρωμένο περιβάλλον οι τοπικές αυτοδιοικήσεις έχουν περιορισμένη κανονιστική ικανότητα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν υπάρχει επιστροφή της εκτέλεσης των υπηρεσιών στους δήμους πριν τη λήξη της σύμβασης, οι εταίροι του ιδιωτικού τομέα πρέπει να αποζημιωθούν για την καταγγελία της μακροχρόνιας παραχώρησης ή των λειτουργικών συμβάσεων, κάτι που βεβαίως θα προκαλέσει εφάπαξ δαπάνες για τις τοπικές διοικήσεις.11 

Η επαναγορά των περιουσιακών στοιχείων και των δημοτικών μετοχών των εταιριών παραχώρησης συμβαίνει κυρίως στον τομέα διαχείρισης ενέργειας και ύδατος. Κάτι τέτοιο είναι πιο εφικτό όταν η τοπική αυτοδιοίκηση και οι δημοτικές αρχές έχουν βελτιώσει τις ικανότητες διαχείρισής τους και έχουν πειραματιστεί σε νέες μορφές συνεργασίας. Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις έχουν περισσότερο την τάση να αναπτύσσουν διαδημοτικές συμφωνίες για την παροχή δημοτικών υπηρεσιών , έτσι οικονομίες κλίμακας μπορούν να αναπτυχθούν όχι μόνο από ιδιωτικές εταιρίες αλλά και από τους δήμους, ως πάροχοι δημόσιων υπηρεσιών. Επίσης έχουν όφελος από συγχωνεύσεις φορέων παροχής μιας μόνο υπηρεσίας σε εταιρίες, με εξοικονόμηση πόρων μέσω συνεργειών για την είσπραξη φόρων, με την αποτελεσματική χρήση μηχανημάτων και εξοπλισμού ή την διασταυρούμενη επιδότηση δραστηριοτήτων διαφορετικής αποδοτικότητας. Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις ενδέχεται να έχουν έμμεσα οφέλη από αυτές τις εταιρίες που λειτουργούν κατά τρόπο ανεξάρτητο και ανταγωνιστικό εφαρμόζοντας προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας σε τοπικούς οργανισμούς ή εισάγοντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κάτι που δεν θα αποτελούσε προτεραιότητα των αναδόχων του ιδιωτικού τομέα. 

Ωστόσο, οι συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα εξακολουθούν να θεωρούνται αποτελεσματικό εργαλείο παροχής δημοσίων υπηρεσιών. Ορισμένες χώρες πρόσφατα θέσπισαν νόμους για τις συμπράξεις δημοσίου- ιδιωτικού τομέα (πχ Ρουμανία, Κροατία) ωστόσο τα κίνητρα δεν είναι πάντα σαφή (εθνικός παρατηρητής της Ρουμανίας αναφέρει ότι πρόκειται μάλλον για προσπάθεια δημιουργίας τρόπων καταστρατήγησης της νομοθεσίας περί ανάθεσης συμβάσεων). Στην Αλβανία υπάρχουν απλές περιπτώσεις παροχής δημόσιας γης σε επενδυτές ως αντάλλαγμα κοινωνικής στέγασης. 

Συμβάσεις διαχείρισης αγαθών, όπως πώληση και εκμίσθωση δημοτικού ακινήτου από τον αγοραστή στον πωλητή δεν είναι συχνές στην περίοδο της οικονομικής ύφεσης. (έκθεση από Ιρλανδία). 

Η Ευρωπαϊκή Αγορά της συμφωνίας σύμπραξης δημόσιου ιδιωτικού τομέα ξεκίνησε μια αργή ανάκαμψη το 201012. Η συνολική αξία των συναλλαγών από συμπράξεις δημοσίου ιδιωτικού τομέα έφτασε τα 18 δις ευρώ για 112 προγράμματα, και είναι παρόμοια με τα επίπεδα του 2002-2004, αλλά χαμηλότερη σε σχέση με την περίοδο πριν από την κρίση 2005-2007. Οι χώρες με πιο ενεργό δράση στον τομέα είναι το Ηνωμένο Βασίλειο (44 προγράμματα) και μαζί με την Ισπανία και την Πορτογαλία οι τρεις αυτές χώρες αντιπροσωπεύουν το 63% της συνολικής αξίας των συμπράξεων δημοσίου –ιδιωτικού τομέα στην ΕΕ. Στην Ανατολική Ευρώπη είχαμε μόνο έξι συνεργασίες.

Οι συμπράξεις αυτές αφορούν κυρίως σε προγράμματα στον τομέα των μεταφορών και στο χώρο της εκπαίδευσης και της υγείας έτσι είναι σχεδόν κατ αποκλειστικότητα προγράμματα συμπράξεων δημοσίου –ιδιωτικού τομέα που υλοποιούνται σε επίπεδο εθνικών κυβερνήσεων . 

Προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης στο τοπικό επίπεδο 

Η άλλη, η ευρύτερη όψη των συμπράξεων συνδέεται με την τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη. Οι δήμοι έμαθαν διάφορες τεχνικές οικονομικής ανάπτυξης του τοπικού επιπέδου, που χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς στην περίοδο που υπήρχε σχετικά σταθερή οικονομική ανάπτυξη και σχετική αφθονία σε κεφάλαια και κονδύλια για επενδύσεις. Τα προγράμματα οικονομικής τόνωσης στόχευαν σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και τα προγράμματα της ΕΕ αποσκοπούσαν στη μείωση του διοικητικού φόρτου αυτών των επιχειρήσεων. 

Τα επόμενα χρόνια οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, πιθανώς θα αντιμετωπίσουν μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων και οι πιο ανεπτυγμένες οικονομίες θα πρέπει να βρουν νέες, ενδογενείς πηγές οικονομικής ανάπτυξης. Σε αυτήν την κατάσταση, οι στρατηγικές της τοπικής αυτοδιοίκησης και οι αναπτυξιακές της δράσεις θα πρέπει επίσης να τροποποιηθούν. Εθνικοί παρατηρητές ανέφεραν ήδη κάποια παραδείγματα που στοχεύουν άμεσα στην οικονομική ανάπτυξη του τοπικού επίπεδου. Αυτά ποικίλουν από απλές συνεργασίες μεταξύ των τοπικών αυτοδιοικήσεων και επιχειρήσεων για επίτευξη κοινών σκοπών (προώθηση τουρισμού με επιμερισμό του φόρτου στο τοπικό κέντρο ενημέρωσης τουριστών στην Αλβανία) μέχρι πιο στρατηγική υποστήριξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας (σύσταση ειδικής εταιρίας οικο- γεωργικής παραγωγής που παρέχει θέσεις εργασίας σε πιο ευάλωτες ομάδες πληθυσμού σε δήμο της Βοσνίας Ερζεγοβίνης). 

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν θα μπορέσουν να δημιουργήσουν ικανοποιητικό αριθμό θέσεων απασχόλησης και ο γενικός αντίκτυπός τους στην τοπική φορολογική βάση θα είναι περιορισμένος. Ωστόσο, ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας αναζητούν από κοινού ευκαιρίες απασχόλησης. Για παράδειγμα, στη Δανία μονάδα κοινωνικών λειτουργών και συμβούλων  59 βρίσκεται σε εταιρίες με σκοπό να αυξήσει τη συνεργασία μεταξύ κυβέρνησης και επιχειρήσεων. 

Σε αυτούς τους ιδιαίτερους καιρούς δημιουργούνται συγκεκριμένες μορφές τοπικής οικονομικής ανάπτυξης. Για την τοπική οικονομική ανάπτυξη σημαντικός παράγοντας είναι η συνεργασία μεταξύ των τοπικών αυτοδιοικήσεων. Οι δήμοι πρέπει να συνεργάζονται σε οριζόντιο επίπεδο με γειτονικούς δήμους, με οικονομικούς φορείς ή εταιρίες κοινής ωφέλειας και σε κάθετο επίπεδο με άλλα αιρετά επίπεδα διοίκησης (περιφέρειες, αστικές περιοχές) ή φορείς της κεντρικής διοίκησης. Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις θα έπρεπε να συμβάλουν ενεργά στην οικονομική ανάπτυξη ανταποκρινόμενες περισσότερο σε τοπικές στρατηγικές αστικής ανάπτυξης, σε πολεοδομικούς κανονισμούς, σε επενδύσεις υποδομών, σε προγράμματα εκπαίδευσης και επιμόρφωσης, στη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος για καινοτομία, κλπ. 

Οι θεσμικές μορφές τοπικής οικονομικής ανάπτυξης έχουν και αυτές μεταμορφωθεί. Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο οι πρώην φορείς περιφερειακής ανάπτυξης αντικαταστάθηκαν από Τοπικές Επιχειρήσεις Συμπράξεων στην Αγγλία. Αυτές οι κοινές συμπράξεις δημοσίων αρχών και επιχειρήσεων αποσκοπούν στη στήριξη της οικονομικής ανάπτυξης παρέχοντας βοήθεια σε νέες μικρές επιχειρήσεις, στον τουρισμό, συνεργαζόμενες με πανεπιστήμια, αντιμετωπίζοντας θέματα όπως στέγαση, τοπικές μεταφορές και προτεραιότητες υποδομών, απασχόληση και μετάβαση σε οικονομία με χαμηλές εκπομπές άνθρακα. 

Αυτή η στρατηγική προσέγγιση για την τοπική ανάπτυξη απαιτεί πιο σφαιρικές και συντονισμένες δράσεις εκ μέρους των τοπικών αυτοδιοικήσεων.  

Τόσο οι διεθνείς φορείς ανάπτυξης όσο και οι εθνικές οργανώσεις τείνουν να προωθούν την ανάκαμψη εντάσσοντας δράσεις σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο. Είτε πρόκειται για τη νέα προσέγγιση για την περιφερειακή ανάπτυξη που σχεδιάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην επόμενη περίοδο κατάρτισης του προϋπολογισμού χρησιμοποιώντας την έννοια «ανάπτυξη προσαρμοσμένη στα τοπικά δεδομένα»,(14) είτε για τις Αρχές της Βαρκελώνης για οικονομική ανάκαμψη που υπογραμμίζουν τη σημασία του ενεργού ηγετικού ρόλου (15) σε τοπικό επίπεδο, ή για την αναγνώριση της ανάγκης για σχεδιασμό πολύ-τομεακών αναπτυξιακών προγραμμάτων,16 όλες αυτές οι πρωτοβουλίες δίνουν έμφαση στην ίδια ολοκληρωμένη προσέγγιση για επιτυχημένες αναπτυξιακές δράσεις. Αναλύσεις που αφορούν σε εθνικές πολιτικές τονίζουν τη σημασία του τοπικού ηγετικού ρόλου και της ποιότητας του χώρου στην οικονομική ανάκαμψη.(17) 

Ενεργειακή απόδοση 

Η χρήση της ενέργειας είναι ένα ειδικό διατομεακό θέμα που αφορά στην μελλοντική ανάπτυξη του τοπικού επιπέδου. Πέρα από τα συνολικά εθνικά προγράμματα είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι δήμοι και οι φορείς τους ως μεγάλοι χρήστες ενέργειας έχουν άμεσα επιρροή στην κατανάλωση ενέργειας αλλά και έμμεσα, μέσα από ρυθμίσεις που αφορούν στις κατασκευές, τη θέρμανση ή τα δημόσια μεταφορικά συστήματα μπορούν να καθορίζουν το τοπικό κομμάτι της αγοράς ενέργειας. Τα προγράμματα ορθολογικής χρήσης της ενέργειας είναι τοπικού επιπέδου, διότι οι λύσεις είναι συγκεκριμένες και δεν μπορούν να είναι τυποποιημένες με τον ίδιο τρόπο για όλη τη χώρα. 

Μεγάλες διαφορές υπάρχουν και εντός της Ευρώπης: οι δυτικές πιο ανεπτυγμένες χώρες ξεκίνησαν προγράμματα ορθολογικής χρήσης και εξοικονόμησης ενέργειας πριν από δεκαετίες, ενώ στη Νότια και Κεντρική Ευρώπη η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης αποτελεί πρόσφατο θέμα. Η δημοσιονομική αποκέντρωση ανάγκασε τις τοπικές αυτοδιοικήσεις να αναζητήσουν τρόπους εξοικονόμησης ενέργειας και άνοιξε το δρόμο για νέες επιλογές εξοικονόμησης λόγω των αυξανόμενων δαπανών στον τομέα της ενέργειας. 

Η μακροπρόθεσμη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έθεσε επίσης σημαντικούς στόχους βιώσιμης ανάπτυξης. Στο πεδίο της κλιματικής αλλαγής και της χρήσης της ενέργειας μέχρι το 2020 στοχεύει να μειώσει τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατά 20% σε σχέση με το 1990. Το 20% της χρήσης της ενέργειας θα πρέπει να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και σχεδιάζεται να επιτευχθεί αύξηση της τάξης του 20% στην ενεργειακή απόδοση.  62 

Η ορθολογική χρήση της ενέργειας κινείται πέρα από τα τεχνικά θέματα της ενεργειακής απόδοσης και της στενής περιβαλλοντικής προσέγγισης. Οι προμηθευτές συνήθως συζητούν αυτά τα παραδοσιακά θέματα μηχανικής. Η ηγεσία του τοπικού επιπέδου εστιάζει στην οικονομική και πολιτική πλευρά: Ποιες είναι οι ρυθμιστικές και θεσμικές προϋποθέσεις που συνδέονται με την τοπική φορολογία η οποία ενθαρρύνει την εξοικονόμηση ενέργειας; Με ποιο τρόπο θέματα όπως η ορθολογική χρήση της ενέργειας και η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μπορούν να τεθούν στο πρώτο πλάνο της πολιτικής συζήτησης σε τοπικό επίπεδο; Η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει επίσης τις τοπικές πολιτικές, καθώς είναι ήδη ορατή η μεγαλύτερη ζήτηση για αποχετευτικά συστήματα με σκοπό τη διαχείριση των βροχοπτώσεων ή την προστασία των πόλεων από πλημμύρες. 

Εθνικοί παρατηρητές αναφέρουν διάφορες τάσεις. Στο εθνικό πρόγραμμα δράσης 2008-2012 της Ισπανίας προτείνονται αλλαγές στις ρυθμίσεις που αφορούν στο φωτισμό των δρόμων και βελτιώσεις στην υψηλή κατανάλωση ενέργειας στην ύδρευση και στις εγκαταστάσεις καθαρισμού νερού. Έλεγχοι κατανάλωσης της ενέργειας αυξάνουν την απόδοση των δημοτικών εγκαταστάσεων και των δημοσίων επιχειρήσεων. Εξοικονόμηση μπορεί να επιτευχθεί με επιμορφωτικά προγράμματα για την ενέργεια που θα απευθύνονται στους τεχνικούς των δήμων. Η Κεντρική διοίκηση, οι περιφέρειες και η τοπική αυτοδιοίκηση έχουν θεσπίσει διάφορες αρχές που αφορούν στην ενεργειακή απόδοση. 

Οι τοπικές αυτοδιοικήσεις της Δανίας στο πλαίσιο των προγραμμάτων δράσης για το κλίμα, αναπτύσσουν συμφωνίες με ιδιωτικές εταιρίες παροχής ενεργειακών υπηρεσιών για την ανάπτυξη και χρηματοδότηση προγραμμάτων με σκοπό τη μείωση του κόστους λειτουργίας και συντήρησης για τους πελάτες τους. Εθνικοί διαγωνισμοί και απονομές βραβείων από τα Υπουργεία αυξάνουν το τοπικό ενδιαφέρον για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προώθηση καθαρών τεχνολογιών. 

Στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη αναφέρονται ορισμένα παραδείγματα ώστε να δημιουργηθούν οι βάσεις για την ορθολογική χρήση της ενέργειας. Στη Γεωργία, η Τιφλίδα υιοθέτησε πρόγραμμα ενεργειακής απόδοσης θέτοντας τον κανόνες που θα πρέπει να τηρούν οι εργολάβοι κατασκευών και οι κατασκευαστικές εταιρίες για την κατασκευή σπιτιών και κτιρίων για γραφεία με ενεργειακή απόδοση. Ο εκσυγχρονισμός του φωτισμού των δρόμων, η εγκατάσταση ηλιακών συλλεκτών στα δημόσια κτίρια (Κροατία), προγράμματα μόνωσης των κτιρίων, προγράμματα ενεργειακής απόδοσης σε συνδυασμό με την ανακαίνιση κτιρίων (Εσθονία) αποτελούν χαρακτηριστικές πράξεις που λαμβάνουν χώρα σε τοπικό επίπεδο. Συχνά χρηματοδοτούνται από τα Διαρθρωτικά Ταμεία της ΕΕ (Βουλγαρία) ή οι τοπικές αυτοδιοικήσεις επωφελούνται από την πώληση δικαιωμάτων εκπομπών –ποσοστώσεων CO2 (Εσθονία). 

@ΕΝΘΕΤΟ.

Πόλοι Ανταγωνιστικότητας στη Γαλλία 

Δημιουργία 17 οικονομικών πόλων με σκοπό την οικονομική ανάπτυξη: συνεργασία μεταξύ κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης, βιομηχανίας/ επιχειρήσεων, πανεπιστημίων και ΜΚΟ. 

Οι πόλοι ανταγωνιστικότητας σχεδιάστηκαν το 2004 ως εργαλείο πολιτικής για την οικονομική ανάπτυξη από την Εθνική Υπηρεσία Περιφερειακής Ανάπτυξης, που είναι φορέας της γενικής κυβέρνησης. Αν και η ιδέα δεν είναι εντελώς νέα (η Ιταλία έχει «τα διαμερίσματα» η Γερμανία «δίχτυ- σύστημα αρμοδιοτήτων», η Καλιφόρνια τη Silicon Valley), στη Γαλλία επρόκειτο για μια αλλαγή αρκετά επαναστατική. Η περιφερειακή ανάπτυξη, κατά παράδοση θεωρείτο ως μια πολιτική συνοχής και εξισορρόπησης χάρη στη συνεργασία Κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης με σκοπό τη δημιουργία σχεδόν ίδιων επενδύσεων και δημοσίων υπηρεσιών σε ολόκληρη τη χώρα. Τώρα γίνεται σαφής επιλογή των πολιτικών που αφορούν σε πόλους ανταγωνιστικότητας οι οποίοι (πόλοι) θα βρίσκονται σε συγκεκριμένα σημεία της επικράτειας, με πολύ διαφορετικά προγράμματα. Κεντρικοί φορείς δεν είναι πλέον οι τοπικές αυτοδιοικήσεις, αλλά επιχειρήσεις, ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια, νοσοκομεία κλπ. Στόχος είναι η τόνωση της συνεργασίας μεταξύ όλων αυτών των παραγόντων σε συγκεκριμένα μακροπρόθεσμα προγράμματα καινοτόμων δράσεων με οριακή οικονομική συμμετοχή του δημοσίου. 

Οι πόλοι αυτοί και τα προγράμματα δεν είναι περιφερειακά με τη διοικητική έννοια του όρου, για δυο λόγους: 

1) το κέντρο τους βρίσκεται σε κάποια συγκεκριμένη περιφέρεια παρ΄όλο που τα μέλη μπορούν να βρίσκονται οπουδήποτε στη Γαλλία 

2) ο πόλος ανταγωνιστικότητας πρέπει να αποφασίσει για τις φιλοδοξίες του: να έχει ηγετικό ρόλο σε ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο επίπεδο, και όχι απλά σε επίπεδο περιφέρειας. 

Οι επιτυχημένες δράσεις δεν μένουν εγκλωβισμένες σε διοικητικά όρια ωστόσο, η ανάπτυξή τους έχει οφέλη για την περιφέρεια. 

Η δημιουργία ενός πόλου μπορεί να προέλθει από πρωτοβουλία ομάδας επιχειρηματιών, κυρίως με την υποστήριξη των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία υποβάλλει πρόγραμμα στην Εθνική Υπηρεσία μετά από πρόσκληση υποβολής προσφορών. Γίνεται δεκτός ένας περιορισμένος αριθμός πόλων. Αρχικά επρόκειτο για ένα πολύ μικρό αριθμό (10 μέχρι 15) και παγκόσμιας διάστασης (αυτοκίνητα του μέλλοντος, χημεία, φαρμακευτική…) αλλά έγιναν δεκτοί 66 το 2005 στους οποίους προστέθηκαν άλλοι 5 το 2007, καλύπτοντας όλους σχεδόν τους τομείς της οικονομίας. Διεθνής αξιολόγηση το 2008 κατέληξε ότι 13 παρουσίαζαν αδυναμίες και τελικά ανακλήθηκε η διαπίστευση 6 πόλων με χαμηλή απόδοση. 

Αλλά το 2010 δημιουργήθηκαν έξι νέοι, αφιερωμένοι στις οικο- τεχνολογίες (νερό, ενέργεια, απορρίμματα…) Ο συνολικός αριθμός εξακολουθεί να είναι 71. Ως προς το νομικό τους καθεστώς είναι ιδιωτικού δικαίου, κυρίως όμιλοι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με δυνατότητα μεγαλύτερης ευελιξίας. 

Ανταγωνιστικές προσφορές σε εθνικό επίπεδο δημοσιεύονται για συγκεκριμένα προγράμματα με ένδειξη του διαθέσιμου ποσού, τις γενικές προτεραιότητες και τη διαδικασία ενημέρωσης. Από το 2005 μέχρι τα μέσα του 2011, έχουν επιλεγεί και έχουν λάβει υποστήριξη 1051 προγράμματα. Το Σεπτέμβριο του 2011 ήταν η 11η  πρόσκληση υποβολής προσφορών. Η οικονομική υποστήριξη του δημοσίου προέρχεται από τα Υπουργεία του Κράτους ανάλογα με τη φύση των προγραμμάτων, από τις τοπικές αυτοδιοικήσεις, κυρίως τις περιφέρειες και από την Ευρωπαϊκή Ένωση (FEDER). 

Οι αρχές που διέπουν τους πόλους είναι: συνεργασία μεταξύ οικονομικών φορέων, μεταξύ δημοσιών διοικήσεων (Υπουργεία, περιφέρειες, δήμοι κλπ) και μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ύπαρξη κοινού στόχου και στρατηγικών γραμμών. Να στοχεύουν να είναι οι καλύτεροι σε ένα συγκεκριμένο τομέα και σε ένα συγκεκριμένο φάσμα, ως εκ τούτου να αναπτύσσουν την καινοτομία. Θεαματικά αποτελέσματα δεν υπάρχουν ούτε και όλοι οι πόλοι λειτουργούν τέλεια, αλλά η προσωρινή αξιολόγηση είναι μάλλον θετική και η αλληλεγγύη σε περίοδο κρίσης αποτελεί πλεονέκτημα. Η επόμενη πλήρης αξιολόγηση προγραμματίζεται για το 2012

Υποσημειώσεις

6 Οι ακαθάριστες επενδύσεις υπολογίζονται από τη συνολική αξία των ακαθάριστων επενδύσεων πάγιου κεφαλαίου , αλλαγές στα αποθεματικά και από αγορές μείον πωλήσεις τιμαλφών

7 Σύσταση 1961 (2011): Η υπερχρέωση των Κρατών : κίνδυνος για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα http://www.assembly.coe.int/Mainf.asp? link=/Documents/AdoptedText/ta11/EREC1961.htm 54 

8 http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=MEMO/10/173 

9 http://www.efsf.europa.eu/about/index.htm 

10 Τα επόμενα 2-3 χρόνια οι δήμοι θα πρέπει να αποφασίσουν για τις 12.000 συμβάσεις παραχώρησης στη Γερμανία, εάν θα προβούν σε παράταση των συμβάσεων παραχώρησης ή θα αναλάβουν τη λειτουργία του δικτύου δημοτικές εταιρίες. Η τροποποίηση των ενεργειακών ρυθμίσεων είναι ήδη υπό συζήτηση και αποσκοπεί στον περιορισμό των δικαστικών διαφορών, διασφαλίζοντας τις πληροφορίες για τους δήμους. ( ενημερωτικά δελτία που προσκόμισε ο εθνικός παρατηρητής).Οι νέες τάσεις είναι υπό συζήτηση από τους Wollman,H.-Marcou,G (2010): Παροχή δημοσίων υπηρεσιών στην Ευρώπη Edward Elgar Publishing Ltd., Cheltenham, UK 

11 Οι περιπτώσεις αυτές είναι μάλλον συχνές στη Γαλλία, αλλά παρόμοια δημοτική εξαγορά από τον ανάδοχο στον τομέα του ύδατος συνέβη και σε μεγάλη πόλη της Ουγγαρίας .Βλέπε : http :// www . remunicipalisation . org /

12 Market Update. Review of the European PPP Market in 2010. http://www.eib.org/epec

13 Πηγή : http://territoires.gouv.fr/sites/default/files/datar/201005-poles-competitivite-ciadt.pdf

14 Barca, F. 2009: AN AGENDA FOR A REFORMED COHESION POLICY. A place-based approach to meeting European Union challenges and expectations. Rapport indépendant élaboré pour Danuta Hübner, Commissaire chargée de la politique régionale 

15 Clark, G., 2009: Recession, recovery and reinvestment: The role of local economic leadership in a global crisis. OECD LEED 

16 Romanik, C, 2011: A new definition of local development. http://www.developmentandtransition.net/ 

17 The Work Foundation, 2009: Recession and Recovery: How UK Cities can respond and drive the recovery. London

Το τοπίο είναι προτεραιότητα, όχι πολυτέλεια

July 14, 2015, 11:58 pm

≫ Next: Ο θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Μερικά συμπεράσματα από τα διοργάνωση του 2006 στην Πάτρα

≪ Previous: Βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη : Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

$

0

0

Η Καστέλλα και το Μικρολίμανο (φωτ.) και η Σαντορίνη αποτελούν τυπικά δείγματα της αλληλεπίδρασης φύσης και πολιτισμού στο μεσογειακό τοπίο, το οποίο αποτελεί ένα διαχρονικό σταυροδρόμι πολιτισμών.

#ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΟΥ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ( 6/6/2015 )

Μέσα στην αγκαλιά τριών ηπείρων -Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής- η λεκάνη της Μεσογείου, με έκταση 2.542.000 χλμ. και συνολική ακτογραμμή που φτάνει τα 46.000 χλμ., αποτελεί όχι μόνο ένα ζωντανό οργανισμό, τροφοδότη εδώ και χιλιετίες των γειτνιαζόντων κοινωνιών με καθοριστική συμβολή στην ποιότητα ζωής τους, αλλά και ένα διαχρονικό σταυροδρόμι πολιτισμών. Η ανάγκη, επομένως, για αντιμετώπιση των τρεχουσών και μελλοντικών απειλών, η αφύπνιση απέναντι στις πολλαπλές προκλήσεις καθώς και η αξιοποίηση ευκαιριών για τα μεσογειακά και παράκτια τοπία, προκύπτει αναμφίβολα ως επιτακτική.Αφουγκραζόμενο τη συγκεκριμένη ανάγκη, το Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Ανθρωπο (Med-INA) συνδιοργάνωσε στα τέλη Μαΐου (26-27/5) με το CIVILSCAPE, ένα ευρωπαϊκό δίκτυο αποτελούμενο από 112 περιβαλλοντικές ΜΚΟ, διημερίδα για το Μεσογειακό Θαλάσσιο Τοπίο (Marinescape Forum), στον Πειραιά, με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ημέρα Θάλασσας. Σημείο αναφοράς, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο, υπογεγραμμένης στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Τί ορίζεται ως τοπίο στη διεθνή συνθήκη; «Το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ φύσης και πολιτισμού», θα πει η κ.Αφροδίτη Σορώτου, αρχαιολόγος και επιστημονικός συνεργάτης του Μed-INA, εξηγώντας: «Στην πραγματικότητα, το τοπίο δεν είναι κάτι στατικό, είναι αυτό που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος με όλες τις αισθήσεις του. Πρόκειται για μία έννοια απ’ αυτήν του περιβάλλοντος, βάζοντας σε πρώτο πλάνο τον άνθρωπο και τον πολιτισμό που παράγει».

«Η νέα θεώρηση των πραγμάτων, φέρνει το τοπίο σε υψηλότερες θέσεις στην πολιτική ατζέντα, γίνεται αντικείμενο όχι μόνο διακρατικής αλλά και διυπουργικής συζήτησης, καθώς ήδη χώρες όπως η Ιρλανδία ή η Δημοκρατία της Τσεχίας υιοθετούν μία εθνική στρατηγική, με τα διαφορετικά υπουργεία – γεωργικής ανάπτυξης, βιομηχανίας, περιβάλλοντος, τουρισμού, μεταφορών... - να συνεργάζονται, λαμβάνοντας υπόψη για τις αποφάσεις τους το τοπίο», επισημαίνει η κ. Maguelonne Dejeant-Pons από το Συμβούλιο της Ευρώπης, εκτελεστική γραμματέας για την Ευρωπαϊκή Σύμβαση του Τοπίου. Και συνεχίζει: «Αν μέχρι πρόσφατα εστιάζαμε στο παραγωγικό ή το καλό για την οικονομία, ζώντας σε μία παγκοσμιοποιημένη κοινωνία έχουμε πλέον αντιληφθεί την αξία της διατήρησης των παραδόσεων, της κουλτούρας, της ταυτότητας του χώρου. Ενδιαφερόμαστε για το τοπίο, όχι ως εμπόρευμα ή τουριστικό προϊόν αλλά σε άμεση σχέση με τους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτό - μακροπρόθεσμα, πιο πολύτιμα μέρη θα είναι εκείνα που έχουν διατηρήσει την ταυτότητά τους. Για τον λόγο αυτό, ενθαρρύνεται η εμπλοκή των ίδιων των τοπικών κοινωνιών στη λήψη αποφάσεων, αξιοποιείται η παραδοσιακή γνώση για την προαγωγή της οικονομίας, δίνονται κίνητρα για κατάθεση προτάσεων.

Στην πράξη, έχει ήδη ξεκινήσει η λειτουργία ενός portal με πρωτοβουλία του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου όλες οι χώρες-μέλη καλούνται να αναρτήσουν τις δράσεις και τις ιδέες τους σχετικά με το τοπίο, projects που σχεδιάζουν ή πραγματοποιούν, μεμονωμένα ή μη. Μην ξεχνάμε ότι προτεραιότητα για τη Συνθήκη είναι η καλύτερη διαχείριση του τοπίου μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες αλλά και η γεφύρωση του χάσματος μεταξύ πολιτικής ηγεσίας και τοπικών πληθυσμών. Επειδή όμως η κάθε χώρα έχει τη δική της μεθοδολογία για την επίτευξη του στόχου κι εμείς δεν διεισδύουμε σε εθνικό επίπεδο, υποστηρικτικά προς αυτή την κατεύθυνση λειτουργούν τα Παρατηρητήρια. Αλλες φορές ως κρατικοί φορείς, άλλες πάλι έχοντας συσταθεί με την πρωτοβουλία ΜΚΟ, πανεπιστημίων ή ερευνητικών ινστιτούτων, παίζουν καταλυτικό ρόλο σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση, την ενημέρωση, την επιρροή στον πολιτικό σχεδιασμό».

Διαμεσολαβητής

«Ενα τέτοιο Παρατηρητήριο, έρχεται να λειτουργήσει ως διαμεσολαβητής μεταξύ των απλών ανθρώπων, του χωρικού σχεδιασμού και των αποφάσεων της πολιτικής ηγεσίας. Ειδικά στη Μεσόγειο, η οποία αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα – από κλιματική αλλαγή και κοινωνική ανισότητα έως οικονομική κρίση, πολιτικές διαμάχες και πολέμους», τονίζει η κ. Σορώτου. Μήπως ακούγεται κάπως ρομαντικό το να ασχοληθεί κάποιος με το τοπίο, σε μία περίοδο που η κατάσταση βράζει – κυρίως στην Ελλάδα...; «Κάθε άλλο!», χωρίς δεύτερη σκέψη η απάντηση της κ. Dejeant-Pons: «Σκεφτείτε πως υπάρχουν χώρες που ανακαλύπτουν και αναδεικνύουν τοπία, που... δεν υπάρχουν! Η Ελλάδα πρέπει να συνειδητοποιήσει πως το τοπίο δεν είναι πολυτέλεια, αλλά προτεραιότητα - είτε πρόκειται για την προστασία του έναστρου ουρανού από τη φωτορρύπανση, είτε για την προβολή του θησαυρού της τοπικής σας κουζίνας... Σίγουρα δεν είναι μόνο αυτό η λύση στα οικονομικά προβλήματα. Είναι όμως μέρος της λύσης», καταλήγει.

Στόχος ο διάλογος μεταξύ πολιτών και θεσμικών φορέων σε Ελλάδα, Ευρώπη και Μεσόγειο

Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν φέτος στον Πειραιά για την Ευρωπαϊκή Ημέρα Θάλασσας, πραγματοποιήθηκε στον Ναυτικό Ομιλο Ελλάδος η διημερίδα για το Μεσογειακό Θαλάσσιο Τοπίο (Piraeus Marinescape Forum, 26-27/5), η οποία συνδιοργανώθηκε από το Μεσογειακό Ινστιτούτο για τη Φύση και τον Ανθρωπο (Med-INA) και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο και όργανο εφαρμογής της Σύμβασης της Φλωρεντίας (Ευρωπαϊκής Σύμβασης του Τοπίου) CIVILSCAPE, με την υποστήριξη του δήμου Πειραιά και του Landscape Research Group. Αφετηρία, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο (European Landscape Convention), με την έννοια του τοπίου να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της οικονομικής δραστηριότητας και στην ισχυροποίηση των διαδικασιών συμμετοχικής διακυβέρνησης. Η ενθάρρυνση του διαλόγου μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών και των θεσμικών φορέων σε Ελλάδα, Ευρώπη και Μεσόγειο, μεταξύ των προτεραιοτήτων, όπως και η συμβολή στη δημιουργία μιας στρατηγικής για τη Γαλάζια Ανάπτυξη, θεμελιωμένη στις αρχές της αειφορίας. Στο πέρας της διημερίδας, παρουσιάστηκε η «Δήλωση του Πειραιά για τα Μεσογειακά Θαλάσσια Τοπία», η οποία περιλαμβάνει –μεταξύ άλλων– την πρόταση για σύσταση Παρατηρητηρίου με στόχο τη μέριμνα για τη διατήρηση και προστασία των θαλάσσιων, παράκτιων και νησιωτικών τοπίων στη Μεσόγειο. Τα συμπεράσματα που προέκυψαν, παρουσιάστηκαν στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Ημέρες Θάλασσας (European Maritime Days) στις 28/5, στη θεματική ενότητα «Παράκτιες Κοινότητες και Γαλάζια Κοινωνία».

Ο θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Μερικά συμπεράσματα από τα διοργάνωση του 2006 στην Πάτρα

July 15, 2015, 10:00 pm

≫ Next: Λάρισα :ο Γ.Σάρλης εκτελεστικός διευθυντής του γραφείου υποψηφιότητας για Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021

≪ Previous: Το τοπίο είναι προτεραιότητα, όχι πολυτέλεια

$

0

0

#Ανδρέας Τσιλίρας*, πολιτιστικός διαχειριστής, tsiliras@gmail.com

O θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980 κατόπιν πρότασης της ελληνίδας υπουργού Μελίνας Μερκούρη στην άτυπη σύνοδο των υπουργών Πολιτισμού το 1983. Ήταν μια από τις πρώτες οργανωμένες κινήσεις πολιτιστικής πολιτικής στην τότε ΕΟΚ, αφού η έννοια του πολιτισμού δεν είχε ακόμα καθιερωθεί ως παράγοντας της ευρωπαϊκής πολιτικής (αξίζει να σημειωθεί πως για πρώτη φορά η λέξη πολιτισμός αναφέρθηκε σε επίσημο ευρωπαϊκό κείμενο το 1968, ενώ μόλις δέκα χρόνια αργότερα συναντάται η πρώτη επίσημη απόφαση που αφορά σε θέματα πολιτισμού).

Για την περίοδο 2020 – 2033 η Ευρωπαϊκή Ένωση διεύρυνε πολύ τους ορίζοντες του θεσμού (Απόφαση 445/2014/EC). Πλέον η δράση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας δίνει έμφαση στην πολυπολιτισμικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καλείται να εκπληρώνει σαφείς πολιτιστικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς σκοπούς, να συνδυάζει χρηματοδότηση από τοπικές, περιφερειακές, εθνικές και ευρωπαϊκές πηγές και -το κυριότερο- να ενσωματώνει τους στόχους της μακροπρόθεσμης τοπικής ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής και της αλλαγής της εικόνας κάθε πόλης.

Από την ίδρυση του θεσμού ως το 1998, Πολιτιστικές Πρωτεύουσες έγιναν απλώς οι πρωτεύουσες ή οι μεγαλύτερες πόλεις κάθε χώρας (Αθήνα, Μαδρίτη, Παρίσι, Βερολίνο, Άμστερνταμ κ.τ.λ.), γεγονός που δείχνει ότι σε αυτή την περίοδο η τότε ΕΟΚ απλώς υλοποιούσε ένα θεσμό, χωρίς ιδιαίτερη στρατηγική, αφού η επιλογή κάθε πόλης ήταν απλώς θέμα ιεραρχικό. 

Από τις πόλεις αυτές, ιδιαίτερη σημασία στο θεσμό έδωσαν το 1985 η Αθήνα (για προφανείς λόγους γοήτρου), το 1997 η Θεσσαλονίκη (που αναζητούσε έντονα ένα στόχο – ορόσημο για την πόλη και επιχείρησε να αξιοποιήσει την πολιτική συγκυρία στην Ελλάδα που την ευνοούσε) και το 1990 η Γλασκώβη, η οποία ήταν και η πρώτη πόλη που συνδύασε τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας με τους στόχους της τουριστικής προβολής, της διεθνούς αναγνωρισιμότητάς της και της υλοποίησης επενδυτικών σχεδίων, αξιοποιώντας μάλιστα την εμπειρία της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, ακόμα και επί πέντε χρόνια μετά τη διοργάνωσή της.

Η διοργάνωση του 2006 στην Πάτρα

Τα πλεονεκτήματα τα οποία η Πάτρα παρουσίασε ως ισχυρούς λόγους ανάληψης του τίτλου, από το 1998 οπότε ξεκίνησε η σχετική συζήτηση, μέχρι το 2003 που πήρε οριστικά το χρίσμα, ήταν:

• Η κομβική γεωγραφική της θέση και η ανάγκη να μετατραπεί σε ένα μητροπολιτικό διοικητικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής
• Η ανάγκη για μια ισχυρή οικονομική τόνωση και αλλαγή του γενικότερου κοινωνικού και οικονομικού προφίλ της, το οποίο είχε πληγεί από την αποβιομηχάνιση που ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980
• Η ύπαρξη καλλιτεχνικών σχημάτων, φορέων και διοργανώσεων (με πιο δημοφιλές το Πατρινό Καρναβάλι) που είναι σε θέση να σταθούν επάξια στο ευρωπαϊκό καλλιτεχνικό στερέωμα
• Οι ως τότε αρνητικές επιδόσεις της πόλης στον τομέα του τουρισμού, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες για ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού.
• Η εμπειρία που αποκτήθηκε και οι υποδομές που δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα της φιλοξενίας ποδοσφαιρικών αγώνων στο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας του 2004

Η προετοιμασία της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας ξεκίνησε αρχικά ως αρμοδιότητα μιας αναπτυξιακής επιχείρησης, όμως ο οριστικός φορέας διοργάνωσής της με τη μορφή Α.Ε. συστήθηκε το 2005. Ένα μεγάλο μέρος του προγραμματισμού της διοργάνωσης αφιερώθηκε σε έργα υποδομής, τα οποία μπορεί μεν να μη ζητούνται ευθέως από τις προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι όμως απαραίτητα προκειμένου να υλοποιηθεί ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα με σύγχρονες προδιαγραφές.

Σχεδόν αμέσως μετά την εκπόνηση του προγράμματος, ένα μέρος του προγραμματισμού που αφορούσε στις παρεμβάσεις σε χώρους της Πάτρας και το σύνολο των παρεμβάσεων και των εκδηλώσεων που θα γίνονταν σε άλλες πόλεις ματαιώθηκε. Οι βασικοί λόγοι ήταν οι εξής:

• Η πολύ καθυστερημένη ίδρυση του διοργανωτικού φορέα, της κατάθεσης του προγράμματος έργων και εκδηλώσεων και της κατάρτισης προϋπολογισμού.
• Οι μειωμένοι πόροι σε σχέση με όσα είχαν εξαγγελθεί.
• Η σχεδόν αποκλειστική οικονομική εξάρτηση της διοργάνωσης από το υπουργείο Πολιτισμού. 
• Η δυσχερής πολιτική επικοινωνία ανάμεσα στο Δήμο Πατρέων και την κυβέρνηση που μετά τις εθνικές εκλογές του 2004 δημιούργησε αρκετές δυσκολίες.
• Η παραίτηση του καλλιτεχνικού διευθυντή Θάνου Μικρούτσικου μόλις στις 2/1/2006.

Σύμφωνα με τα ισχύοντα το Μάρτιο του 2015, από τα έργα που τελικά πραγματοποιήθηκαν:

• Τρεις (3) χώροι (Μύλοι Αγίου Γεωργίου, Εργοστάσιο Τέχνης και πολυχώρος Λαδόπουλου), έπαψαν να λειτουργούν αμέσως μετά την Πολιτιστική Πρωτεύουσα (με εξαίρεση το Πτωχοκομείο που λειτούργησε για ένα διάστημα ως ιδιωτικός χώρος διασκέδασης) και είναι πλέον κλειστοί ή βρίσκονται σε κατάσταση αποσύνθεσης.
• Δύο (2) ιδιωτικοί χώροι (Πτωχοκομείο, Κτήριο Μαραγκόπουλου) λειτούργησαν μετά την Πολιτιστική με χρήσεις εντελώς διαφορετικές (το Πτωχοκομείο ως μπυραρία και κέντρο διασκέδασης και το Κτήριο Μαραγκόπουλου ως κατάστημα πληροφορικής) και πλέον είναι κλειστά.
• Ένας (1) χώρος, το Κτήριο του Οργανισμού Λιμένος συνέχισε να λειτουργεί αρχικά ως χώρος υπηρεσιών και περιστασιακών εκθέσεων και τα τελευταία χρόνια ως ΚΕΠ του Δήμου Πατρέων με ένα ιδιότυπο καθεστώς.
• Δύο (2) χώροι (Αγγλικανική Εκκλησία, Σκαγιοπούλειο) που ανήκουν σε συλλόγους, χρησιμοποιούνται πολύ σπάνια και με αρκετές δυσκολίες.
• Ένας (1) χώρος (Επίκεντρο) λειτουργεί τα τελευταία δύο χρόνο ως ιδιωτικός πολυχώρος, χωρίς ουσιαστικά να έχουν αξιοποιηθεί οι παρεμβάσεις της Πολιτιστικής.
• Δύο (2) χώροι (Δημοτικό Θέατρο «Απόλλων», Αρσάκειο) που ανήκουν στο Δήμο, λειτουργούν συνέχεια («Απόλλων») είτε περιστασιακά, όμως οι παρεμβάσεις που έγιναν ήταν επιφανειακές και απαιτούνται εργασίες μεγάλης κλίμακας προκειμένου να αξιοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο.
• Τρεις (3) αρχαιολογικοί χώροι (Ρωμαϊκό Ωδείο, Κάστρο, ελαιώνας) συνέχισαν να λειτουργούν υπό το καθεστώς του υπουργείου Πολιτισμού, αλλά μόνο το Ρωμαϊκό Ωδείο αποτελεί χώρο εκδηλώσεων.
• Δύο (2) χώροι (Σταφιδαποθήκες Μπάρι, Θεατράκι Γερμανού) που ανήκουν στο Δήμο λειτουργούν αφού απαιτήθηκαν εκ νέου ριζικές εργασίες.
• Τέσσερις (4) χώροι (Αγορά, Λιθογραφείο, Παλαιά Λουτρά, Κάστρο Ρίου) συνεχίζουν να λειτουργούν περίπου με τον ίδιο τρόπο.
• Ένα (1) συγκρότημα κτηρίων που δημιουργήθηκε με την ανακατασκευή μέρους του συγκροτήματος του πρώην εργοστασίου Λαδόπουλου, χρησιμοποιήθηκε ως διοικητική έδρα της Πολιτιστικής και αμέσως μετά αποδόθηκε στο Δήμο Πατρέων για τη στέγαση υπηρεσιών του.

Όπως προκύπτει από την παραπάνω καταγραφή, από τους 21 χώρους που ανήκαν στο κτιριακό πρόγραμμα της Πολιτιστικής, μόνο σε πέντε (5) περιπτώσεις αξιοποιήθηκαν ολοκληρωμένα τα έργα που έγιναν. Επιπλέον, παρατηρούμε ότι μόνο 8 από τους 21 χώρους στους οποίους έγιναν παρεμβάσεις, ανήκαν στο Δήμο Πατρέων, γεγονός που σημαίνει ότι η μετέπειτα αξιοποίηση των περισσότερων έργων της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας δεν ήταν στην αποκλειστική ευχέρεια της πόλης. 

Το πρόγραμμα εθελοντισμού

Μία από τις καινοτομίες της διοργάνωσης του 2006 ήταν η εκπόνηση ενός προγράμματος εθελοντισμού για τη διοργάνωση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Αξιοποιώντας την εμπειρία και την καλή φήμη που κέρδισε στον τομέα αυτό η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ο Οργανισμός της Πολιτιστικής στράφηκε ενεργά στην προσέλκυση εθελοντών από πρόσωπα και φορείς εντός ή εκτός της πόλης.

Έτσι οι εκδηλώσεις του 2006 και οι παράλληλες δράσεις του οργανισμού υποστηρίχτηκαν από περίπου 1200 εθελοντές, αριθμός πολύ ικανοποιητικός για μια πόλη 180.000 κατοίκων και πολύ μεγαλύτερος από οποιοδήποτε άλλη προσπάθεια ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Το γεγονός αυτό είχε τρεις σημαντικές ωφέλειες:

• Συνέβαλε στη θετική δημοσιότητα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, καθώς η συζήτηση για το πρόγραμμα εθελοντισμού περιλαμβανόταν σε όλα τα αφιερώματα του ελληνικού και ευρωπαϊκού Τύπου..
• Άφησε μια πολύ καλή κληρονομιά στην πόλη, καθώς η τεχνογνωσία που αποκτήθηκε από τη σύσταση ενός σώματος εθελοντών, μεταβιβάστηκε στο Δήμο Πατρέων, στο πλαίσιο του οποίου λειτουργεί πλέον σε μόνιμη βάση ένα Γραφείο Εθελοντισμού και μια ομάδα εθελοντών με την ονομασία «Ομάδα Ε».
• Ενίσχυσε την «κουλτούρα εθελοντισμού» που προϋπήρχε από το Καρναβάλι και η οποία συνέβαλε στη δημιουργία εθελοντικών ομάδων σε χώρους όπως ο πολιτισμός, η υγεία και η κοινωνική αλληλεγγύη, που ειδικά την περίοδο από το 2010 μέχρι σήμερα έχουν να παρουσιάσουν σημαντικό έργο.

Συμπεράσματα

Τα σημαντικότερα συμπεράσματα από τη διοργάνωση της Πάτρας, είναι τα εξής:

• Το διοργανωτικό σχήμα μιας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας πρέπει απαραίτητα να έχει την ευελιξία μιας Α.Ε., ώστε να ξεπερνά γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που άλλοτε υπάρχουν πραγματικά κι άλλοτε χρησιμοποιούνται ως άλλοθι. Πρέπει όμως η Α.Ε. που θα διοργανώσει την Πολιτιστική Πρωτεύουσα να συσταθεί τουλάχιστον τρία χρόνια πριν τη διοργάνωση, ενώ την ίδια περίοδο θα πρέπει να οριστεί και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεσμού. Ταυτόχρονα πρέπει να προβλεφθεί το διάδοχο σχήμα που θα «κληρονομήσει» τις εκκρεμότητες, το αρχείο και τη συνέχεια του προγραμματισμού της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας.
• Η διοργάνωση δεν πρέπει να εξαρτάται αποκλειστικά από το υπουργείο Πολιτισμού ή από άλλο φορέα του κράτους. Οφείλει να είναι ένας συνδυασμός αρμοδιοτήτων, ευθυνών και χρηματοδοτήσεων από τοπικές, περιφερειακές, εθνικές και ευρωπαϊκές πηγές, του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αξιοποιώντας με μέτρο ακόμα και στρατηγικές crowdfunding.
• Ο προγραμματισμός των κτιριακών υποδομών δεν πρέπει να έχει μαξιμαλιστικούς στόχους που να ξεπερνούν τις δυνατότητες του θεσμού και τις ανάγκες της πόλης. Συνήθως αρκούν 1 - 2 μεγάλα έργα, σε χώρους που να τελούν κατά προτίμηση υπό τη διαχείριση του Δήμου. Είναι σαφές ότι τα πολλά και φιλόδοξα έργα τις πιο πολλές φορές δεν μπορούν ούτε να πραγματοποιηθούν (ειδικά σε συνθήκες κρίσης κάτι τέτοιο μοιάζει απαγορευτικό), ούτε να συντηρηθούν αμέσως μετά. Γι’ αυτό κάθε έργο υποδομής πρέπει να συνοδεύεται απαραίτητα από μελέτη βιωσιμότητας.
• Όπως προβλέπουν και οι κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια Πολιτιστική Πρωτεύουσα πρέπει να κινείται στον άξονα της πόλης, χωρίς να προγραμματίζει επεκτάσεις σε γειτονικές πόλεις, οι οποίες αφενός καθίστανται συνήθως μη ρεαλιστικές και αφετέρου δημιουργούν προβλήματα επικοινωνίας, αφού αναβιώνουν ζητήματα τοπικιστικών αντιθέσεων.
• Η αλλαγή της εικόνας της πόλης, που αποτελεί πλέον ζητούμενο για τις ευρωπαϊκές πολιτιστικές πρωτεύουσες δεν είναι ζήτημα που αφορά πρωτίστως τους επισκέπτες της πόλης, ούτε σχετίζεται κατά κύριο λόγο με την τουριστική της ανάπτυξη. Προέχει η αλλαγή της εικόνας που παρουσιάζει η πόλη στους ίδιους τους κατοίκους της, η ουσιαστική συζήτηση μαζί τους και η μετάδοση κατ'αρχήν προς αυτούς των στοιχείων της νέας μελλοντικής ταυτότητάς της.
• Για τις περισσότερες ελληνικές πόλεις η διοργάνωση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας σημαίνει: τουρισμός, θέσεις εργασίας, ανάπτυξη, οικονομικοί πόροι. Ακόμα κι αν αυτό ισχύει, καλό είναι να ξεκαθαριστεί από την αρχή ότι όλοι αυτοί οι στόχοι εντάσσονται στα μακροπρόθεσμα οφέλη και δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ορατά αποτελέσματα στο πλαίσιο της χρονιάς της διοργάνωσης.
• Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα μιας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας πρέπει να έχει 1 - 2 συγκεκριμένους κεντρικούς θεματικούς άξονες κι όχι να αποτελεί ένα συνονθύλευμα εκδηλώσεων, που όσο υψηλού επιπέδου κι αν είναι, δεν θα δημιουργήσουν προστιθέμενη αξία στο κοινό της πόλης και δεν αφήσουν ισχυρό αποτύπωμα μετά τη διοργάνωση.
• Σε όλες τις χώρες που βιώνουν περιόδους κρίσης, ο πολιτισμός αν και συνήθως θεωρείται ως πολυτέλεια, γνωρίζει σημαντικές στιγμές δημιουργίας και ακμής, σε καλλιτεχνικό και διαχειριστικό επίπεδο. Επιπλέον δεν πρέπει ακόμα και στις πιο δυσάρεστες συνθήκες να πάψουμε να θεωρούμε ως προστατευόμενα για κάθε κοινωνία αγαθά όπως ο πολιτισμός, η παιδεία και η υγεία. Μια τέτοια παρατήρηση δεν μπορεί παρά να αφορά και στις Πολιτιστικές Πρωτεύουσες.

*Το κείμενο αποτελεί σύνοψη του άρθρου με τίτλο «Ο θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης ως στοιχείο τοπικής ανάπτυξης. Το παράδειγμα της Πάτρας του 2006», που παρουσιάστηκε στο 13ο Τακτικό Επιστημονικό Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Περιφερειακής Επιστήμης (ERSA-GR), Αθήνα 26-27/6/2015

Λάρισα :ο Γ.Σάρλης εκτελεστικός διευθυντής του γραφείου υποψηφιότητας για Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021

July 16, 2015, 2:55 am

≫ Next: Συνέδριο «Δημιουργική και Πολιτιστική Οικονομία: Χωρικές Αναπτυξιακές Πολιτικές»

≪ Previous: Ο θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Μερικά συμπεράσματα από τα διοργάνωση του 2006 στην Πάτρα

$

0

0

#ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Καθήκοντα εκτελεστικού διευθυντή της υποψηφιότητας της Λάρισας για Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021 ανέλαβε ο Πολιτιστικός Διαχειριστής και σύμβουλος Ευρωπαϊκών υποθέσεων Γιώργος Σάρλης. Σε δηλώσεις του έχει χαρακτηρίσει την υποψηφιότητα της Λάρισας ως μια «συνειδητή στρατηγική επιλογή εξωστρέφειας» ενώ σχετικά με το στόχο ο εκτελεστικός διευθυντής Γιώργος Σάρλης υποστήριξε ότι «μόνο να κερδίσει έχει η Λάρισα από την όλη προσπάθεια ανεξαρτήτως αν τελικώς κερδίσει τον τίτλο». Σύμφωνα με πληροφορίες ο νέος εκτελεστικός διευθυντής θα βρίσκεται μόνιμα στη Λάρισα, με αντικείμενο την οργάνωση και ευθύνη λειτουργίας του γραφείου της Υποψηφιότητας.

Ο κ. Σάρλης έχει πολυετή εμπειρία στην τοπική αυτοδιοίκηση με εξειδίκευση στον προγραμματικό σχεδιασμό και τη διοίκηση πολιτιστικών μονάδων ενώ διατέλεσε και μέλος της Team Europe Network, μίας ομάδας εμπειρογνωμόνων σε θέματα Ευρωπαϊκής Πολιτικής που συντονίζονται από τη ΓΔ Επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τις Εθνικές Αντιπροσωπείες.

Ο Γιώργος Σάρλης είναι Διεθνολόγος Μ.Α., Πολιτιστικός Διαχειριστής ΜSc και σύμβουλος Ευρωπαϊκών υποθέσεων.

Έχει πολυετή εμπειρία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα. Για σχεδόν μια δεκαετία, εργάστηκε ως Σύμβουλος Ευρωπαϊκών Θεμάτων σε διάφορες Επιχειρήσεις και Οργανισμούς των ΟΤΑ και στη συνέχεια διετέλεσε Ειδικός Συνεργάτης του Δημάρχου Πατρέων για θέματα Ανάπτυξης. Παλαιότερα θήτευσε σε διάφορες θέσεις στον τομέα των περιφερειακών ΜΜΕ και της επικοινωνίας.

Είναι μέλος του διδακτικού προσωπικού στο «Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης» για θέματα που σχετίζονται με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Πολιτικές της.

Ήταν επίσης Εξωτερικός Εισηγητής στο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Δυτικής Ελλάδας, για μαθήματα που αφορούν τις πολιτικές και τους θεσμούς της ΕΕ. Από το 2007 έως το 2015 αποτελούσε μέλος του Team Europe Network, μιας ομάδας εμπειρογνωμόνων σε θέματα Ευρωπαϊκής Πολιτικής που συντονίζονται από τη ΓΔ Επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τις Εθνικές Αντιπροσωπείες.

Αποφοίτησε από το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου και μετεκπαιδεύτηκε στο αντικείμενο της «Ευρωπαϊκής Ένωσης και Αναπτυσσόμενες Χώρες». Έχει επίσης, ολοκληρώσει μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Πολιτιστικών Μονάδων. Από το 2013 δραστηριοποιείται επαγγελματικά στη Μεγάλη Βρετανία (όπου και ίδρυσε την Synergy European Consulting) και ειδικεύεται σε θέματα που αφορούν κάθε πτυχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαίτερα στην ανάπτυξη και διαχείριση χρηματοδοτούμενων έργων και τον σχεδιασμό πολιτικής.

*Διαβάστε παλαιότερη δημοσίευση του Γιώργου Σάρλη στο Πόλεις και Πολιτικές
με τίτλο "Εκεί που οι πόλεις έχουν το ρόλο που τους ταιριάζει"

Συνέδριο «Δημιουργική και Πολιτιστική Οικονομία: Χωρικές Αναπτυξιακές Πολιτικές»

July 16, 2015, 10:00 pm

≫ Next: Οι μεταρρυθμίσεις και τα Ιερά Τοτέμ της κυβέρνησης

≪ Previous: Λάρισα :ο Γ.Σάρλης εκτελεστικός διευθυντής του γραφείου υποψηφιότητας για Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021

$

0

0

Συνέδριο «Δημιουργική και Πολιτιστική Οικονομία: Χωρικές Αναπτυξιακές Πολιτικές»

Θεσσαλονίκη, 11-12 Δεκεμβρίου 2015

Συνδιοργάνωση: Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης, ΑΠΘ

Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Πρόσκληση για υποβολή περιλήψεων

Η ημερίδα που διοργανώθηκε στο Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης το 2014 για την δημιουργική οικονομία και τις εξελίξεις στην Ελλάδα αποτέλεσε την ευκαιρία συσπείρωσης μιας κρίσιμης μάζας ερευνητών και έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει ένας πρώτος κύκλος συζητήσεων για τον ρόλο των δημιουργικών και πολιτιστικών βιομηχανιών στην ελληνική οικονομία. Το συνέδριο «Δημιουργική και Πολιτιστική Οικονομία: αναπτυξιακές πολιτικές» που διοργανώνεται από το τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης του ΑΠΘ αποτελεί την δεύτερη προσπάθεια καταγραφής της ερευνητικής δραστηριότητας, με σαφή προσανατολισμό προς τον ρόλο της δημιουργικής και πολιτιστικής οικονομίας στις διαδικασίες τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης.

Στη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών η δημιουργική και πολιτιστική οικονομία έχει, με ποικίλους τρόπους, ενταχθεί στις πολιτικές αστικής και περιφερειακής ανάπτυξης τόσο στον αναπτυγμένο, όσο και στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ενώ προσφάτως η σημασία της στις ευρωπαϊκές πολιτικές έχει αρχίσει να ενισχύεται σημαντικά.

Τον τελευταίο χρόνο όλο και περισσότεροι δήμοι και περιφέρειες στην Ελλάδα εντάσσουν την δημιουργική και πολιτιστική οικονομία στις αναπτυξιακές τους πολιτικές, στην βάση των επενδυτικών προτεραιοτήτων της νέας προγραμματικής περιόδου της Πολιτικής Συνοχής 2014-2020. Ο πολιτισμός και η δημιουργικότητα αποτελούν μοχλούς αναπτυξιακών πολιτικών, έχοντας έντονες συνδέσεις με την αστική ανάπτυξη και την ποιότητα ζωής στις πόλεις, τον ελεύθερο χρόνο, την τουριστική οικονομία και την παραγωγή καινοτόμων υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας. Παρόλα αυτά, σε πολλά επιχειρησιακά προγράμματα στο περιφερειακό και τοπικό επίπεδο παρατηρούνται κενά όσον αφορά την λειτουργική αξιοποίηση του δυναμισμού των δημιουργικών και πολιτιστικών βιομηχανιών και την γόνιμη παραγωγή πολιτικών που θα ενδυναμώσει περαιτέρω τους κλάδους πολιτισμού και δημιουργικότητας.

Το συνέδριο έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο μέρος αυτού του κενού, εξειδικεύοντας τις συζητήσεις για το αναπτυξιακό ρόλο της πολιτιστικής και δημιουργικής οικονομίας στις τοπικές και περιφερειακές οικονομίες.

Θεματικές ενότητες του συνεδρίου 

– Οι πολιτιστικές και δημιουργικές βιομηχανίες στον τοπικό και περιφερειακό – αναπτυξιακό προγραμματισμό

– Περιφερειακές ανισότητες στις πολιτιστικές και δημιουργικές βιομηχανίες

– Η σχέση της πολιτιστικής και δημιουργικής οικονομίας με άλλους παραγωγικούς κλάδους

– Δημιουργικά και πολιτιστικά οικοσυστήματα: ανάλυση και αναπτυξιακές επιπτώσεις

– Καλές πρακτικές από τον ευρωπαϊκό χώρο

– Συνεργατικοί χώροι και αστική ανάπτυξη

– Εξελίξεις στους κλάδους πολιτισμού και δημιουργικότητας

– Εργασιακές συνθήκες και επισφαλής εργασία

– Εναλλακτικές μορφές επιχειρηματικότητας και δημιουργική οικονομία

– Δημιουργική πόλη και δημιουργική τάξη

– Θεωρητικά παραδείγματα και κριτική ανάλυση

Στο συνέδριο θα υπάρξουν ειδικές συνεδρίες για νέους/ες ερευνητές/ριες (μεταπτυχιακοί φοιτητές και υποψήφιοι διδάκτορες)

Αποστολή περιλήψεων

Οι εκτενείς περιλήψεις (μέχρι 1500 λέξεις, συμπεριλαμβανομένης της βιβλιογραφίας) θα πρέπει να σταλούν στο kaloger@plandevel.auth.gr, μέχρι 25 Οκτωβρίου 2015.

Οργανωτική και Επιστημονική Επιτροπή του Συνεδρίου

Οργανωτική Επιτροπή

Βασίλης Αυδίκος, Λέκτορας Πάντειο Πανεπιστήμιο

Γιώργος Γριτζάς, Επ. Καθηγητής ΑΠΘ

Ελισάβετ Θωίδου, Επ. Καθηγήτρια ΑΠΘ

Αθανάσιος Καλογερέσης, Επ. Καθηγητής ΑΠΘ, επικοινωνία: kaloger@plandevel.auth.gr

Παναγιώτης Χατζηπροκοπίου, Επ. Καθηγητής ΑΠΘ

Επιστημονική Επιτροπή

Σοφία Αυγερινού-Κολώνια, Καθηγήτρια ΕΜΠ

Βασίλης Αυδίκος, Λέκτορας Πάντειο Πανεπιστήμιο

Αλέξιος Δέφνερ, Καθηγητής Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Αθανάσιος Καλογερέσης, Επ. Καθηγητής ΑΠΘ

Γιώργος Μιχαήλ Κλήμης, Α. Καθηγητής Πάντειο Πανεπιστήμιο

Μάρθα Μιχαηλίδου, Επ. Καθηγήτρια Πάντειο Πανεπιστήμιο

Αλέξανδρος Μπαλτζής, Αν. Καθηγητής ΑΠΘ

Αθανάσιος Παπαδασκαλόπουλος, Καθηγητής Πάντειο Πανεπιστήμιο

Σοφία Σκορδίλη, Αν. Καθηγήτρια Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

Νικόλας Σουλιώτης, Ερευνητής Γ’ ΕΚΚΕ

Μανώλης Χριστοφάκης, Αν. Καθηγητής Πάντειο Πανεπιστήμιο

---

Οι μεταρρυθμίσεις και τα Ιερά Τοτέμ της κυβέρνησης

July 19, 2015, 10:10 pm

≫ Next: INTERREG 2014 – 2020 :Πως μπορούν να διεκδικήσουν οι Δήμοι χρηματοδότηση.

≪ Previous: Συνέδριο «Δημιουργική και Πολιτιστική Οικονομία: Χωρικές Αναπτυξιακές Πολιτικές»

$

0

0

#Γιώργος Καμίνης.Δήμαρχος Αθηναίων.

Η συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και εταίρων βεβαίως και δεν είναι μια καλή συμφωνία. Είναι όμως η τελευταία επιλογή πριν από την καταστροφή που, μέσα στο σκληρότατο πλαίσιο των μέτρων που προβλέπει, περιέχει όμως παράλληλα και δυνατότητες προς μια θετική κατεύθυνση και αξιοποίηση.

Μία από αυτές είναι η επιτακτική ανάγκη των μεταρρυθμίσεων. Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του θα πρέπει να τηρήσουν τη δέσμευσή τους για την προώθηση μεταρρυθμίσεων, ανατρέποντας τη μέχρι τώρα ισχύουσα πολιτική πρακτική των προηγούμενων κυβερνήσεων οι οποίες, αντί των επιβεβλημένων μεταρρυθμιστικών αλλαγών, επέλεγαν να επιβάλλουν τα λεγόμενα “ισοδύναμα μέτρα”, δηλαδή φόρους και περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που ο όρος «μεταρρύθμιση» κατασυκοφαντήθηκε, συνδεόμενος μόνο με ύπουλα σχέδια περιστολών σε πόρους και δικαιώματα.

Οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί παρά να αφορούν πολλά και διαφορετικά πεδία και δομές του κράτους, της οικονομίας και της κοινωνίας, την κεντρική κυβέρνηση και βεβαίως την τοπική αυτοδιοίκηση. Ειδικότερα, η τελευταία είναι έτοιμη να υποδεχθεί ένα ριζικό, ένα γενναίο μεταρρυθμιστικό σχέδιο που θα ενδυναμώσει τον ρόλο και τις αρμοδιότητές της. Η επιτακτική αναγκαιότητα του μεταρρυθμιστικού αυτού σχεδίου μετρήθηκε και κρίθηκε στα πέντε χρόνια της κρίσης. Σε όλη την περίοδο που οι δήμοι διασφάλισαν την κοινωνική συνοχή και μια δύσκολη καθημερινότητα στις πόλεις, αναπληρώνοντας στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής – και όχι μόνον- το κεντρικό Κράτος. Το οποίο, σήμερα πια, ούτε σχεδιάζει ούτε εκτελεί κι όμως επιμένει ζηλότυπα να παρακρατά και τις δύο αρμοδιότητες, ενώ θα έπρεπε προ πολλού να έχει περιοριστεί στην πρώτη, αφήνοντας τη δεύτερη στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το προσφυγικό ζήτημα, που βρίσκει τη χώρα παντελώς απροετοίμαστη. Στην Αθήνα υπολογίζεται ότι μόνο μέσα στον Ιούνιο έφτασαν 30.000 πρόσφυγες, στην πλειονότητά τους Σύροι και Αφγανοί, βρίσκοντας πρόχειρο κατάλυμα σε πλατείες και πάρκα. Οι κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου βρίσκονται δίπλα τους από την πρώτη στιγμή. Αλλά είμαστε μόνοι. Ουδέποτε σχεδιάστηκαν πραγματικές υποδομές από το κεντρικό κράτος, ενώ σημαντικά κονδύλια λιμνάζουν στην Ευρώπη. Και η παρούσα κυβέρνηση, στην πρότασή μας να αξιοποιηθούν παροπλισμένες, εγκαταλελειμμένες ή υπολειτουργούσες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, κωφεύει, αντιμετωπίζοντας τις ένοπλες δυνάμεις σαν ένα ιερό τοτέμ, τη στιγμή που η πρωτεύουσα εμφανίζει άθλια εικόνα.

Ήρθε συνεπώς η ώρα να προχωρήσουμε παραπέρα.

Να δοθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τα απαιτούμενα θεσμικά μέσα που θα διευρύνουν τις αρμοδιότητες αλλά και τον ρόλο της.

Να δοθεί πρώτα από όλα η δυνατότητα στους δήμους να αντλούν οι ίδιοι τους πόρους τους μέσα από την φορολόγηση των ακινήτων, ώστε οι αιρετοί δημοτικοί άρχοντες να λογοδοτούν απευθείας στους δημότες τους.

Μέσα από τα δύο αυτά προαπαιτούμενα, οικονομική αυτοδυναμία και θεσμική απελευθέρωση, θα ενηλικιωθούν διπλά οι δήμοι, απογαλακτιζόμενοι από την κεντρική πολιτική εξουσία. ‘Έτσι θα μπορέσουν και να συνεργαστούν καλύτερα μεταξύ τους και με τις αιρετές Περιφέρειες στο πλαίσιο συμφωνιών μητροπολιτικής διακυβέρνησης, αλλά και με την κοινωνία των πολιτών και τον ιδιωτικό τομέα.

Ένα ριζικό, μεταρρυθμιστικό σχέδιο θα εναρμονίσει και εμπράκτως τους δήμους της χώρας με τη γενικότερη τάση που επικρατεί στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς για τον πρωταγωνιστικό ρόλο των πόλεων που, από απλοί αποδέκτες, μεταβάλλονται σταδιακά σε διαμορφωτές της κεντρικής πολιτικής ατζέντας.

INTERREG 2014 – 2020 :Πως μπορούν να διεκδικήσουν οι Δήμοι χρηματοδότηση.

July 19, 2015, 10:21 pm

≫ Next: Τουρισμός και στρατηγική κρίσης: Όνειρο θερινής νυκτός;

≪ Previous: Οι μεταρρυθμίσεις και τα Ιερά Τοτέμ της κυβέρνησης

$

0

0

#Ράλλης Γκέκας, Δρ Οικονομικών ΟΤΑ, rgkekas@skepsis.net.gr

Έχουν αρχίσει σταδιακά να διαμορφώνονται κοινοτικά προγράμματα για την περίοδο 2014-2020, τα οποία μάλιστα δημοσιεύουν και τις πρώτες προσκλήσεις τους. Μία από αυτές, από τις πλέον ενδιαφέρουσες για τους δήμους, είναι το Interreg. Στο άρθρο που ακολουθεί καταβάλλεται προσπάθεια να παρουσιαστεί: α) το ενδιαφέρον που μπορεί να έχουν οι δήμοι από την αξιοποίηση του προγράμματος, β) συνοπτικά το πρόγραμμα και γ) οι προετοιμασίες που πρέπει να κάνουν οι δήμοι για να είναι έτοιμοι στις επόμενες προσκλήσεις.

Γιατί ένας ελληνικός δήμος να διεκδικήσει χρηματοδότηση από τοInterreg;

Ο απαντήσεις που μπορούν να δοθούν σε αυτό το ερώτημα είναι δύο: Α) Η προφανής, που συνδέεται με τους στόχους του προγράμματος που θα παρουσιαστούν στο επόμενο κεφάλαιο. Β) Οι ανάγκες και ιδιαιτερότητες των ελληνικών δήμων.

Όπως είναι γνωστό ένα μεγάλο ποσοστό των ελληνικών δήμων έχει ιδιαίτερα προβλήματα επάρκειας τεχνικού και επιστημονικού προσωπικού. Το γεγονός αυτό επιβαρύνθηκε τα τελευταία χρόνια αφενός μεν από την αφαίμαξη των ανθρωπίνων πόρων της ΤΑ αφετέρου από τις δραματικές μειώσεις των οικονομικών τους. Η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού συνιστά έναν πολύ μεγάλο κίνδυνο ουσιαστικού αποκλεισμού από το ΕΣΠΑ 2014-2020, αφού η διατύπωση ανταγωνιστικών προτάσεων απαιτούν ώριμες μελέτες που μπορούν να πραγματοποιηθούν είτε in house, από τα στελέχη του δήμου, είτε με εξωτερικές συνεργασίες, που απαιτούν όμως χρηματοδοτικούς πόρους.

Επιλέξιμη δαπάνη στο Interreg είναι η χρηματοδότηση εξωτερικών συμβούλων και εμπειρογνωμόνων. Θα μπορούσε δηλαδή ο δήμος, μέσω του Interreg και με βάση τα αντικείμενα των προσκλήσεων που βρίσκονται στο πλαίσιο της πολιτικής 2020 της ΕΕ, να χρηματοδοτήσει μελέτες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ένα ευρύ φάσμα προσκλήσεων.

Μία επίσης πρόκληση που αντιμετωπίζουν σήμερα οι ελληνικοί δήμοι προέρχεται από τη δημοσιοοικονομική συγκυρία. Είναι σίγουρο ότι την επόμενη τριετία οι δήμοι θα κληθούν να προσφέρουν περισσότερες υπηρεσίες με λιγότερα έσοδα. Πως μπορούν να το πετύχουν αυτό; Με την αποδοτικότερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία τους. Εθνικοί πόροι για ανάλογες μελέτες υπάρχουν; Μάλλον όχι. Από το ΕΣΠΑ; Ναι, κυρίως από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Διοικητική Μεταρρύθμιση. Πότε όμως το πρόγραμμα αυτό θα «πάρει μπρος»; Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω ότι το εγκεκριμένο πρόγραμμα αναβάθμισης της λειτουργικής ικανότητας των δήμων έπρεπε να είχε ξεκινήσει από την 1/1/2011 και προς το παρόν δεν έχει γίνει τίποτα. Αντίθετα, από το Interreg και τις προσκλήσεις που έχουν βγει ή αναμένονται το φθινόπωρο, παρέχονται οι δυνατότητες χρηματοδότησης μελετών σχετικών με τη βελτίωση της διοικητικής ικανότητας των δήμων. Πρόσθετο επιχείρημα προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι αλλαγές που αναμένονται στη χορήγηση της διαχειριστικής επάρκειας ενός Νομικού Προσώπου για να είναι τελικός δικαιούχος στο ΕΣΠΑ 2014-2020.

Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι τα κοινοτικά προγράμματα, στο πλαίσιο του Interreg, είναι μία ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία και οι ελληνικοί δήμοι θα πρέπει να την αντιμετωπίσουν σοβαρά.

Ακολουθεί παρουσίαση του προγράμματος και κατόπιν τα βήματα προετοιμασίας που θα πρέπει να λάβει ένας δήμος, που ενδιαφέρεται να συμμετάσχει σε κάποιες από τα επερχόμενες προσκλήσεις του Interreg 2014-2020.

To INTERREG 2014 – 2020

Πρόσφατα έγινε η παρουσίαση κοινοτικών προγραμμάτων, στα οποία συμμετέχει η Ελλάδα, στο πλαίσιο του INTERREG 2014 – 2020.

Το INTERREG (INTERREGional Cooperation) είναι το ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό εργαλείο – μέσο, που στοχεύει στη θεσμική διαπεριφερειακή συνεργασία μεταξύ ευρωπαϊκών (και μη) χωρών, ώστε να δοθούν λύσεις σε κοινά προβλήματα περιοχών που συνορεύουν μεταξύ τους, βρέχονται από την ίδια θάλασσα ή ανήκουν στην ίδια ευρύτερη περιφέρεια. Παρακάτω θα επιχειρήσουμε να συνοψίσουμε τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του χρηματοδοτικού εργαλείου.

Τα προγράμματα, στο πλαίσιο του INTERREG 2014 – 2020, βασίζονται, κατά κύριο λόγο, στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», για μια ανάπτυξη έξυπνη, βιώσιμη, χωρίς αποκλεισμούς. Αποτελούν κατά κάποιο τρόπο τη χωρική εξειδίκευση αυτής της στρατηγικής ανάπτυξης. Επίσης, βασίζονται σε ευρωπαϊκές στρατηγικές κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, σε μακροπεριφερειακές στρατηγικές, σε πολιτικές συνέργειας μεταξύ περιοχών, αλλά και μεταξύ προγραμμάτων.

Εκείνο που χαρακτηρίζει τα προγράμματα αυτά είναι ότι αποβλέπουν, πέρα από εξειδικεύσεις και τεχνικές λεπτομέρειες, σε κοινή αντιμετώπιση μέσα στην ΕΕ, αλλά και με γειτόνους της, ζητημάτων που έχουν να κάνουν με θέματα όπως Ενεργειακά, Περιβαλλοντικά, Επιχειρησιακά, Απασχόληση, Καλύτερες συνθήκες ζωής.

Από πρακτικής άποψης, μπορούμε να πούμε, ότι χαρακτηρίζονται, μεταξύ άλλων, από την ισχυρή απαίτηση για ανάπτυξη δυναμικών διακρατικών – διασυνοριακών – διαπεριφερειακών συνεργασιών και για συνέργεια στους επιδιωκόμενους στόχους στις επιλέξιμες περιοχές, καθώς και για κεφαλαιοποίηση εμπειρίας από έργα που έχουν προηγηθεί και από αποτελεσματικές πρακτικές που έχουν εφαρμοστεί. Ανάμεσα στα ισχυρά κριτήρια επιλογής των υποβαλλόμενων προτάσεων είναι και η βιωσιμότητα, η καινοτομία, η διεπιστημονικότητα, η διαβούλευση και η δημοσιότητα.

Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό, ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, είναι ότι τα προγράμματα στο πλαίσιο του INTERREG 2014 – 2020 έχουν άμεσους και κύριους αποδέκτες τις εθνικές, περιφερειακές, τοπικές αρχές των επιλέξιμων χωρών – περιοχών και πρώτα και κύρια τους Δήμους τους.

Το INTERREG 2014 – 2020 διαρθρώνεται σε δύο μεγάλες ομάδες προγραμμάτων: τα διασυνοριακά και τα πολυμερή.

1^η ομάδα: Διασυνοριακά προγράμματα (5 προγράμματα με συμμετοχή της Ελλάδας):

Μεταξύ: Ελλάδας – Κύπρου

Ιταλίας

Βουλγαρίας

Αλβανίας

Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (FYROM)

2^η ομάδα: Πολυμερή προγράμματα (Στρατηγικές Μακροπεριφέρειας):

ADRION (Αδριατική – Ιόνιο), Balkan Mediterranean, Black Sea Basin, INTERREG EUROPE, MED, MED EVI

Ειδικότερα για την 1^η ομάδα των πέντε διασυνοριακών προγραμμάτων:

Πρόκειται για προγράμματα που προωθούν τη στρατηγική της Ένωσης για έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και για την επίτευξη οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής μεταξύ των επιλέξιμων διασυνοριακών περιοχών, (χωρών που συνορεύουν ή τις ενώνει θάλασσα).

Προσφέρονται, μεταξύ άλλων, για να δώσουν λύσεις σε προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Δήμοι στις επιλέξιμες περιοχές στην Ελλάδα, που όμως σχετίζονται ή/και αποτελούν μέρος των αντίστοιχων προβλημάτων Δήμων της γειτονικής επιλέξιμης περιοχής.

Οι επιλέξιμες περιοχές για την περίοδο 2014 – 2020 έχουν ως εξής:

1. Ελλάδα – Κύπρος: Όλη η Κύπρος – Από Ελλάδα: Βόρειο Αιγαίο (Λέσβος, Σάμος, Χίος), Νότιο Αιγαίο (Δωδεκάνησα, Κυκλάδες), Κρήτη (Ηράκλειο, Λασίθι, Ρέθυμνο, Χανιά).
2. Ελλάδα – Ιταλία: Από Ελλάδα: Ήπειρος (Άρτα, Θεσπρωτία, Ιωάννινα, Πρέβεζα), Ιόνια Νησιά(Ζάκυνθος, Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Λευκάδα), Δυτική Ελλάδα (Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα, Ηλεία), – Από Ιταλία: Puglia (Taranto, Brindisi, Lecce, Foggia, Bari, Barletta-Andria-Trani).
3. Ελλάδα – Βουλγαρία: Από Ελλάδα: Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (Έβρος, Ξάνθη, Ροδόπη, Δράμα, Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Σέρρες) – Από Βουλγαρία: Blagoevgrad, Haskovo, Smolyan, Kardzhali.
4. Ελλάδα – Αλβανία: Από Ελλάδα: Γρεβενά, Καστοριά, Φλώρινα, Θεσπρωτία, Ιωάννινα, Ζάκυνθος, Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Λευκάδα – Από Αλβανία: Berat, Gjirokaster, Korce, Vlore.
5. Ελλάδα – Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας(FYROM): Από Ελλάδα: Θεσσαλονίκη, Κιλκίς, Φλώρινα, Σέρρες, Πέλλα – Από FYROM: Vardar, Pelagonia, Southwest, Southeast

Οι άξονες προτεραιότητας, για τα υποβαλλόμενα έργα, όπως έχουν επιλεγεί από τα προγράμματα, κινούνται γύρω από τα παρακάτω, με τις απαραίτητες προσαρμογές, λόγω ιδιαιτεροτήτων και στρατηγικών στόχων κάθε περιοχής:

• Διατήρηση και προστασία του περιβάλλοντος, ολοκληρωμένη περιβαλλοντική διαχείριση
• Βιωσιμότητα και προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές – πρόληψη κινδύνων διαχείρισης
• Αντιμετώπιση κοινωνικού αποκλεισμού
• Αποδοτική χρήση και διαχείριση ενέργειας
• Διαχείριση αποβλήτων
• Διαχείριση διασυνοριακών υδάτων
• Συνδυασμένες βιώσιμες μεταφορές στις διασυνοριακές περιοχές
• Καλύτερη διασύνδεση διασυνοριακής περιοχής
• Ενίσχυση της τοπικής οικονομίας
• Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, με έμφαση στις Μικρο – Μεσαίες Επιχειρήσεις (ΜΜΕ)
• Καινοτομία και Ανταγωνιστικότητα
• Τουρισμός
• Αξιοποίηση πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς.

Επιλέξιμοι εταίροι, σε καθ’ ένα από τα παραπάνω προγράμματα, είναι οι Εθνικές – Περιφερειακές – Τοπικές δημόσιες αρχές, τα Νομικά πρόσωπα Δ.Δ, οι Ιδιωτικοί φορείς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα των επιλέξιμων, κάθε φορά, περιοχών.

Η Χρηματοδότηση είναι, κατά κύριο λόγο, από το ΕΤΠΑ. Το συνολικό ύψος της διαμορφώνεται, ανάλογα με το πρόγραμμα και τον θεματικό στόχο που εξυπηρετεί το έργο, (σχετικά υψηλά ποσοστά, για παράδειγμα, δίνονται για περιβαλλοντικούς στόχους). Σημειώνουμε ότι σε όλα τα προγράμματα υπάρχει πρόβλεψη χρηματοδότησης για τεχνική βοήθεια.

Προσκλήσεις για υποβολή προτάσεων αναμένονται να γίνουν από τον Σεπτέμβριο 2015 και μετά, ενώ οι οριστικές εγκρίσεις από την ΕΕ των 5 προγραμμάτων, όπως έχουν υποβληθεί από τις συμμετέχουσες χώρες, αναμένονται μέσα στον Ιούλιο 2015. Παρ’ ολ’ αυτά, η προετοιμασία για την υποβολή προτάσεων, όπως αναζήτηση διακρατικών και μη εταίρων, ανάπτυξη της συνεργασίας, ωρίμανση έργων κ.α., από την πλευρά των Δήμων των επιλέξιμων περιοχών, που ενδιαφέρονται να αναλάβουν ή να συμμετέχουν σε πρόταση, είναι ανάγκη να γίνει άμεσα. Αυτό αφενός επειδή εκτιμάται ότι είναι σχετικά χρονοβόρα η διαδικασία που απαιτείται γι’ αυτή την προετοιμασία, αφετέρου επειδή έτσι δίνεται η δυνατότητα για σύνταξη μιας ολοκληρωμένης πρότασης για έργο που μπορεί να συγχρηματοδοτηθεί και από άλλες πηγές. Σημειώνουμε ότι από το INTERREG είναι επιθυμητή η συνέργεια με άλλα προγράμματα.

Ειδικότερα για τη 2^η ομάδα, τα Πολυμερή προγράμματα:

Πρόκειται για προγράμματα που βασίζονται σε ευρύτερες πολιτικές και μακροπεριφερειακές στρατηγικές της ΕΕ. Επιδιώκουν να δώσουν λύσεις σε κοινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν χώρες που βρίσκονται σε μία ευρύτερη περιοχή ή βρέχονται από μία κοινή υδάτινη λεκάνη. Στοχεύουν σε έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη και εδαφική συνοχή μεταξύ των επιλέξιμων περιφερειών.

Οι εθνικές, περιφερειακές, τοπικές αρχές και μάλιστα οι δήμοι είναι οι πρωταγωνιστές μεταξύ των διακρατικών εταίρων και σ’ αυτή την ομάδα προγραμμάτων.

Οι επιλέξιμες περιοχές για την περίοδο 2014 – 2020 έχουν ως εξής:

1. ADRION (Αδριατική – Ιόνιο): Το πρόγραμμα καλύπτει περιοχές από τέσσερα κράτη μέλη της ΕΕ: Κροατία, Ελλάδα, Ιταλία, Σλοβενία και περιοχές από τέσσερεις τρίτες χώρες: Αλβανία, Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο, Σερβία.
2. Balkan – Mediterranean: Στο πρόγραμμα συμμετέχουν περιοχές από τρία κράτη – μέλη της ΕΕ: Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία και περιοχές από δύο υποψήφιες χώρες: Αλβανία και Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.
3. Black Sea Basin: Στο πρόγραμμα συμμετέχουν περιοχές από τρία κράτη – μέλη της ΕΕ: Βουλγαρία, Ελλάδα, Ρουμανία και περιοχές από τις χώρες: Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Μολδαβία, Ουκρανία, Τουρκία, Ρωσία.  
4. INTERREG EUROPE: Το πρόγραμμα καλύπτει 30 χώρες, τις 28 της ΕΕ συν την Ελβετία και τη Σουηδία.
5. MED: Στο πρόγραμμα συμμετέχουν περιοχές από τα κράτη μέλη της ΕΕ: Κύπρος, Ισπανία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Μάλτα, Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο-Γιβραλτάρ, Σλοβενία, καθώς και οι υποψήφιες και δυνητικά υποψήφιες χώρες Κροατία, Μαυροβούνιο, Αλβανία.
6. MED ENI: Περιλαμβάνονται περιοχές από χώρες που επηρεάζονται από τη στρατηγική ΕΝΙ(2*) στην Μεσόγειο, όπως Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο-Γιβραλτάρ, Πορτογαλία, Γαλλία, Ιταλία, Μάλτα, Ελλάδα, Κύπρος, Τουρκία, Μαρόκο, Αλγερία, Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτος , Ιορδανία, Παλαιστίνη, Συρία

Οι άξονες προτεραιότητας σε αυτή την ομάδα, καθώς και το περιεχόμενο των προτάσεων έχουν σημαντικό προσανατολισμό στην υποστήριξη πολιτικών της ΕΕ, όπως η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και μακροπεριφερειακών στρατηγικών και συνοψίζονται σε θέματα:

ü  Προστασίας περιβάλλοντος – Προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή – Μετάβασης σε οικονομίες χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα

ü  Έρευνας – Τεχνολογίας – Καινοτομίας – Έξυπνες περιφέρειες

ü  Αποδοτικότητας των πόρων – Βιώσιμες περιφέρειες – μπλε και πράσινης ανάπτυξης

ü  Συνδεσιμότητας περιφερειών – εδαφική συνεργασία

ü  Επιχειρηματικότητας και ανάπτυξης Μικρο-Μεσαίων Επιχειρήσεων (ΜΜΕ)

ü  Υποστήριξης διακυβέρνησης της EUSAIR (1*), CBC – ENI (2*)

Επιλέξιμοι εταίροι είναι και εδώ οι Εθνικές – Περιφερειακές – Τοπικές δημόσιες αρχές, καθώς και τα Νομικά πρόσωπα Δ.Δ και οι Ιδιωτικοί φορείς μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα των επιλέξιμων, κάθε φορά, περιοχών.

Η Χρηματοδότηση είναι από το ΕΤΠΑ και το ΜΠΒ – Μέσο Προενταξιακής Βοήθειας – (στην περίπτωση του INTERREG EUROPE υπάρχει και μια χρηματοδότηση από την Ελβετία και Σουηδία). Το ύψος της χρηματοδότησης ποικίλει ανά πρόγραμμα, έργο και συμμετέχοντα φορέα. Προβλέπεται και εδώ χρηματοδότηση για τεχνική βοήθεια.

Πρόσκληση για υποβολή προτάσεων έχει γίνει μόνο μία, για το INTRRREG EUROPE (βλ. σχετικό άρθρο και εισήγηση εκδήλωσης ΕΟΕΣ «Αμφικτυονία»)και είναι ανοιχτή μέχρι 31/07/2015. Έχει επίσης ανακοινωθεί πρόσκληση για το MED (βλ. σχετικό άρθρο), που θα ανοίξει την 01/09/2015. Τα περισσότερα από τα άλλα προγράμματα βρίσκονται σε διαδικασία έγκρισης από την ΕΕ ή σε διαβούλευση και οι προσκλήσεις αναμένονται τέλος 2015 – αρχές 2016. Και σ’ αυτά τα προγράμματα οι Δήμοι των επιλέξιμων περιοχών, που ενδιαφέρονται, θα πρέπει εγκαίρως ν’ ξεκινήσουν την προετοιμασία.

Τι πρέπει να κάνει ένας δήμος ώστε να αρχίσει να προετοιμάζεται για την υποβολή προτάσεων στο Interreg

Όπως ο αναγνώστης μπορεί να συμπεράνει από τα παραπάνω, το Interreg είναι ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτεί κυρίως «soft» ενέργειες. Δεν είναι βαρύ, όπως άλλα κοινοτικά προγράμματα και πρωτοβουλίες (πχ Horizon), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει τις δυσκολίες του. Γεγονός που σηματοδοτεί ότι μία σοβαρή πρόταση απαιτεί, πριν από όλα, μία σοβαρή προετοιμασία.

Η πρώτη και μία από τι σημαντικότερες δυσκολίες, είναι ότι το πρόγραμμα απαιτεί διεθνείς συνεργασίες. Η αναζήτηση διεθνών εταίρων είναι μία επίπονη διαδικασία και κυρίως χρονοβόρα. Θα συμβούλευα τους δήμους που ενδιαφέρονται να αναζητήσουν διεθνείς εταίρους να μην περιοριστούν αποκλειστικά σε δήμους με τους οποίους έχουν κάποιες σχέσεις, έχουν για παράδειγμα αδελφοποιηθεί. Καλό είναι να επιλέξετε δήμους και νομικά πρόσωπα που μπορούν να προσφέρουν με την εμπειρία και την τεχνογνωσία τους, κύρος στην πρόταση και προστιθέμενη αξία στα αποτελέσματα.

Ένα δεύτερο σημείο που θα πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα οι δήμοι είναι ότι δεν μπορούν να δημιουργούν και χρηματοδοτούν ad hoc μελέτες για κάθε πρόσκληση είτε αυτή προέρχεται από τομεακά ή ΠΕΠ του ΕΣΠΑ, είτε από κοινοτικές πρωτοβουλίες. Η γνώμη μου είναι ότι ο δήμος θα πρέπει να επιλέξει τη δημιουργία μίας στρατηγικής στην υποβολή των προτάσεων του. Η στρατηγική αυτή θα πρέπει να εμπεριέχει μία «γκαρνταρόμπα» με όλες τις βασικές και απαραίτητες μελέτες που εκτιμά ο δήμος ότι θα του χρειαστούν. Οι μελέτες αυτές, για να μπορούν να ανταποκρίνονται στα ιδιαιτερότητες κάθε πρόκλησης, θα πρέπει να είναι δομημένες με ευελιξία, ώστε σχετικά γρήγορα, άνετα και χωρίς ιδιαίτερο κόστος να προσαρμόζονται στις επιμέρους απαιτήσεις.

Το τρίτο σημείο που πρέπει να προσεχθεί έχει σχέση με κάποιες κακές συνήθειες όλων μας. Μην αφήσετε την πρόταση για την τελευταία στιγμή. Είναι σίγουρο ότι την τελευταία στιγμή κάτι θα προκύψει. Άρα όσο περισσότερο προετοιμασμένες εγκαίρως είναι οι συνεργασίες και η πρόταση, τόσο καλύτερο τελικό αποτέλεσμα θα διαμορφώσουμε και κυρίως με μικρότερο ψυχολογικό κόστος.

Ακολουθούν δύο άρθρα: Το άρθρο της Κ. Μήτσου για την προκήρυξή του Inrerreg Europe που είναι στον «αέρα» και το άρθρο για το Interreg Med που θα προκηρυχθεί 1^η Σεπτεμβρίου

(1*)Πρόκειται για τη Μακροπεριφερειακή Στρατηγική της ΕΕ (εγκρίθηκε το 2014), στην οποία βασίστηκε το πρόγραμμα Αδριατική – Ιόνιο (ADRION). Στόχο έχει την αντιμετώπιση κοινών προκλήσεων στις χώρες της Αδριατικής – Ιονίου. Καλύπτει τις χώρες Κροατία, Ελλάδα, Ιταλία, Σλοβενία, Αλβανία, Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Μαυροβούνιο, Σερβία. Εστιάζει στους τομείς κοινού ενδιαφέροντος αυτών των χωρών: Μπλε ανάπτυξη, Σύνδεση της περιοχής (δίκτυα μεταφορών και ενέργειας), Ποιότητα του περιβάλλοντος, Αειφόρος τουρισμός. Αξιοποιεί την εμπειρία από τις δύο προηγούμενες μακροπεριφερειακές πολιτικές της ΕΕ στην περιοχή της Βαλτικής θάλασσας (2009) και στην περιοχή του Δούναβη (2011).  

(2*)Πρόκειται για τη στρατηγική Διασυνοριακής Συνεργασίας – Cross-Border Cooperation (CBC) – με τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και τη στρατηγική εταιρικής σχέσης της ΕΕ με τη Ρωσία, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μέσου Γειτνίασης – European Neighbourhood Instrument (ENI). Σε αυτές στηρίζεται, κατά κύριο λόγο, το πρόγραμμα Black Sea Basin.

Αναλυτικότερα για τα προγράμματα του INTERREG 2014 – 2020, καθώς και σχετική ενημέρωση μπορείτε να έχετε από το κεντρικό site του INTERREG,  http://www.interreg4c.eu/programme/2014-2020/ , καθώς και το site της διαχειριστικής αρχής INTERREG στην Ελλάδα, http://www.interreg.gr/en/ .

Επίσης για τη σύνταξη αυτού του άρθρου ανατρέξαμε και στα επιμέρους σχέδια, που έχουν εγκριθεί ή είναι προς έγκριση στην ΕΕ, για καθένα από τα διασυνοριακά και πολυμερή προγράμματα INTERREG, καθώς και στις σχετικές πολιτικές και στρατηγικές που τα διέπουν. 

Πηγή :www.localit.gr

Τουρισμός και στρατηγική κρίσης: Όνειρο θερινής νυκτός;

July 21, 2015, 11:21 pm

≫ Next: Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας στο Δήμο Θέρμης

≪ Previous: INTERREG 2014 – 2020 :Πως μπορούν να διεκδικήσουν οι Δήμοι χρηματοδότηση.

$

0

0

#Ισμήνη Μώρου.

Το ότι το πρόβλημα του ελληνικού τουρισμού, της τελευταίας ίσως ελπίδας εσόδων για τη χώρα, τουλάχιστον επί του παρόντος, , είναι ουσιώδες, δεν το αμφισβητεί κανένας. Στη λέξη «τουρισμός» δεν χρειάζεται να προσθέτει κανείς, κάθε φορά που την διατυπώνει, λέξεις όπως: «περιβάλλον», πολιτισμός», «τάξη», «κανόνες», «επικοινωνιακή στρατηγική»…  Η κρίση του ελληνικού τουρισμού δεν είναι –ή δεν είναι μόνο– απόρροια της δημοσιονομικής κρίσης της χώρας και της αρνητικής εικόνας της στο εξωτερικό, αλλά οφείλεται και στα  δικά του εγγενή και διαρκή προβλήματα, όπως πχ  τα προβλήματα περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής στις τουριστικές περιοχές, η έντονη συγκέντρωση τουριστικής δραστηριότητας σε συγκεκριμένες περιοχές, η εποχικότητα, που, αντί να αμβλύνεται, οξύνεται,  η ασυνέπεια και ο ερασιτεχνισμός, στην προώθηση των πλεονεκτημάτων της χώρας στο εξωτερικό, η μη αξιοποίηση των πολιτιστικών κυρίως, αλλά και των φυσικών πόρων σε επαρκή βαθμό, κ.λπ.

Όμως… Η ελληνική κρίση, οικονομική, κοινωνική και πολιτική, αντιμετωπίζει γεγονότα και περιστατικά, τα οποία παίρνουν  ανεξέλεγκτες διαστάσεις  στον ξένο τύπο, δημιουργώντας ανυπολόγιστη ζημιά στην εικόνα της χώρας και συνακόλουθα στον ελληνικό τουρισμό. Η επικοινωνιακή διαχείριση των κρίσεων πρέπει να αποτελεί τμήμα της συνολικής επικοινωνιακής στρατηγικής –ειδικά για τη χώρα μας– της οποίας η οικονομία βασίζεται στην εικόνα και στον τουρισμό της. Κρίση για τον τουρισμό είναι οποιοδήποτε γεγονός (φυσικό, πολιτικό ή επικοινωνιακό) που μπορεί να βλάψει την εικόνα ενός προορισμού.

Η διαχείριση αυτής της δικής μας κρίσης, πολιτικής και οικονομικής , έχει να αντιμετωπίσει τις επικοινωνιακές συνέπειες, οι οποίες συχνά είναι πολύ πιο δραματικές από την άποψη της βλάβης που μπορούν να επιφέρουν στην εικόνα ενός τουριστικού προορισμού.

Απαιτείται συνεπώς μια μεθοδολογία αποτελεσματικής διαχείρισης κρίσης. Αυτό όμως που γίνεται φανερό είναι ότι απαιτείται η ύπαρξη μιας ομάδας αποτελούμενη από ειδικούς (στην επικοινωνία, τα media και στο τουριστικό marketing) για την προετοιμασία και το τρέξιμο του μηχανισμού διαχείρισης του τουρισμού.

Η «επικοινωνιακή στρατηγική», όχι σαν αντικατάσταση αλλά σε συνάρτηση των όρων διαφήμιση, προβολή, προώθηση, μάρκετινγκ, δημόσιες σχέσεις, μπορεί να έχει άμεσα αποτελέσματα για την προώθηση του τουριστικού μας προϊόντος. Μια κρίση, μαζί με τους κινδύνους που δημιουργεί, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται και σαν μια ευκαιρία, καθώς τα διεθνή media στρέφουν την προσοχή του κοινού στον προορισμό. Εφόσον ακολουθηθεί μια σωστή διαδικασία μπορούν να σταλούν θετικά μηνύματα.

Σαν τέτοια έχουμε κατά καιρούς προτείνει 
α) Ενημέρωση και καλλιέργεια θετικής εικόνας για τα στοιχεία που διαφοροποιούν τις βασικές περιοχές της χώρας και τα επί μέρους τουριστικά προϊόντα τους, 
β) Μετατροπή των υπαρχόντων επισκεπτών σε «συμμάχους» επικοινωνίας, με την προτροπή διασποράς θετικών σχολίων για την περιοχή (word of mouth), 
γ) Καθοδήγηση των πολιτών, φορέων και λοιπών άμεσα ενδιαφερόμενων για τις ενέργειες και δράσεις, που πρέπει να ακολουθήσουν για την υλοποίηση του νέου σχεδίου προβολής σε σχέση με την περιοχή τους, 
δ) Ανάπτυξη διαφημιστικού φακέλου με προσφορές/προτάσεις, προκειμένου να ενταχθεί στους καταλόγους πωλήσεων των ειδικευμένων ξένων Tour Operators, 
ε) Καταχωρήσεις σε γενικά ταξιδιωτικά έντυπα/περιοδικά, καθώς και σε έντυπα που εξειδικεύονται σε κάθε ένα στρατηγικό τουριστικό κλάδο.

Ακόμα, στοχευμένα ταξίδια ενημέρωσης για αλλοδαπούς δημοσιογράφους που θα επισκέπτονται την Ελλάδα, με στόχο την επακόλουθη θετική αναφορά της Ελλάδας και επιμέρους τουριστικών της προϊόντων και προορισμών σε έντυπα ΜΜΕ (περιοδικά και εφημερίδες) και σε ηλεκτρονικά ΜΜΕ (τηλεόραση, ραδιόφωνο, διαδίκτυο), σε συνδυασμό με τη συστηματική αποστολή ειδήσεων, δημοσιευμάτων και δελτίων τύπου προς εφημερίδες και περιοδικά του εξωτερικού αλλά και της Ελλάδας.

Όλα τα παραπάνω, μελέτες ,στοιχεία και τεχνογνωσία μοιάζουν όνειρο θερινής νυκτός για την Πολιτεία ,το ΥΠΟΤ και την Τοπική Αυτοδιοίκηση! Κάτι σαν  Κινέζικα την στιγμή όμως που οι Κινέζοι θεωρούνται καλό target group για τον τουρισμό μας!…..

Κάθε κοινωνία έχει ένα μηχανισμό, ή δομή, δηλαδή μια σφαιρική συνοχή ή συνεκτικότητα. Εντούτοις, είναι αδύνατο να αποδώσουμε σ’ αυτή τη συνοχή έναν καθορισμένο χαρακτήρα, διότι απεικονίζεται σε πολλά πλάνα και σε πολλά επίπεδα. Από την άλλη μεριά, κάθε κοινωνία έχει τις αδυναμίες της, τις ανεπάρκειες και τα κενά της. Χωρίς αυτά θα είχε σταθεροποιηθεί μια για πάντα. Δεν θα είχε πια προβλήματα. Η τουριστική πολιτική σχηματοποιεί τις παραγωγικές σχέσεις στο πεδίο του τουρισμού, υποδεικνύει τις δυσκολίες τους και προσπαθεί να τις υπερνικήσει.

Αυτά όμως θα μπορούσαν να συμβούν σε ένα ευνομούμενο Κράτος που λειτουργεί με τις όποιες δυσκολίες, όπου  θα έπρεπε  η Πολιτεία να έχει φροντίσει έτσι ώστε ο τουρισμός και τα έσοδα του να μη θίγονται στον βαθμό που συμβαίνει σήμερα… από την κρίση και την αρνητική εικόνας της χώρας στο εξωτερικό. Όλα αυτά θα μπορούσαν να συμβούν σ ένα Κράτος εν λειτουργία από μια Κυβέρνηση που δεν καθυστερεί και δεν κοιτάει  αποχαυνωμένη και εγκλωβισμένη στις δικές της επιλογές, τον επιχειρηματία, τον επενδυτή,  τον τουρίστα ακόμα και τον εργαζόμενο στον τουρισμό  σαν ενοχλητικούς  πάροικους αλλά σαν εταίρους άξιους του σεβασμού μας!

Σε μια χώρα καμένης γης, με κλειστές − την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές − τράπεζες με καταρρακωμένους εργαζόμενους στον τουρισμό, με απελπισμένους  οικονομικά Tour Operators γηγενείς και ξένους, με τουρίστες  και επισκέπτες σχεδόν καταθλιπτικούς να στέκονται στις ουρές των ΑΤΜ, (μια είδηση της τελευταίας στιγμής λέει ότι στα νησιά του Αιγαίου υπάρχει έλλειψη τροφίμων, ιδίως έλλειψη κρέατος, και οι ξενοδόχοι προσαρμόζουν τις μερίδες, ενώ οι τουρίστες διαμαρτύρονται.), με το φάντασμα  του Υπουργείου Τουρισμού να λειτουργεί ως αερικό…και αποδομημένο  τον ΕΟΤ, με όλες τις εκφράσεις της εμπορικής- οικονομικής ζωής του τόπου να ψάλουν την νεκρώσιμη ακολουθία της διαπραγμάτευσης και να προσεύχονται στην νεκρανάσταση δια δημοψηφίσματος… αυτά είναι θεωρίες και όνειρα για ονειροκρίτη! ….

Όσοι όμως δεν έχουμε χάσει ακόμα την κοινή λογική μας πρέπει  να θυμηθούμε, ότι σήμερα στην Ελλάδα  ένας (1)  στους πέντε (5) κατοίκους απασχολείται άμεσα ή έμμεσα στον τουριστικό τομέα, που το πρωτογενές τουριστικό προϊόν είναι μοναδικό αλλά το τελικό προϊόν μέτριο, και υπερτιμημένο, άρα μη ανταγωνιστικό.

Υπό αυτήν την έννοια επιβεβαιώνεται η υπέρτατη ανάγκη για δραστικές παρεμβάσεις στον τουρισμό και φυσικά όλων των άλλων πόρων της οικονομίας.

Είναι  ως εκ τούτου επιτακτική η ανάγκη καθορισμού των στρατηγικών διαχείρισης κρίσης για τον τουρισμό, αειφόρου ανάπτυξης του ελληνικού τουρισμού με ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας και της ανταγωνιστικότητας, την ανάπτυξη των ειδικών μορφών τουρισμού, την διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος και την ποιοτική αναβάθμισή του, την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.

Η  πρότασή  μας είναι κατά βάση πρόταση πολιτικής. Μιας πολιτικής που κατά προτεραιότητα πρέπει να διαχειρισθεί, ή ακόμα καλύτερα να επιβάλλει μιαν αλλαγή: την αλλαγή νοοτροπίας. Όμως αλλαγή νοοτροπίας φαίνεται να μη διακρίνεται όσον αφορά την πολιτική, η οποία έχει ήδη χρεοκοπήσει όλες τις εκφράσεις της οικονομικής ζωής του τόπου, και γιατί όχι και τον τουρισμό;;;

Τη στιγμή αυτή, νομίζω ότι ταφόπλακα της όποιας  τουριστικής και δη τουριστικής-νησιωτικής πολιτικής είναι η  αύξηση του Φ.Π.Α. στα ξενοδοχεία, οι πιθανές περικοπές χρηματοδότησης των άγονων γραμμών, καθώς και η κατάργηση του μειωμένου Φ.Π.Α. στα νησιά του Αιγαίου, που θα βλάψει θανάσιμα την ανταγωνιστικότητά τους.

Όνειρο θερινής νυκτός η εξομοίωση του Φ.Π.Α  και στις υπόλοιπες νησιωτικές περιοχές της χώρας!

Εμείς ως άνθρωποι της τεχνογνωσίας αλλά και ως ο  πολιτικός χώρος   της Δημοκρατικής Αριστεράς έχουμε παρουσιάσει επανειλημμένα ένα συνεκτικό πρόγραμμα τουριστικής και νησιωτικής πολιτικής και στη συνέχεια προτάσεις για την ανάπτυξη των νησιών, που βασίζονταν στο τρίπτυχο «Νησιά Ποιοτικά, Νησιά Πράσινα και Νησιά Ίσων Ευκαιριών». Είναι στο χέρι των αρμοδίων της πολιτείας και των φορέων να αξιοποιήσουν τις προτάσεις μας.

Με πλήρη συνείδηση των δυσκολιών της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους, και των ευθυνών της, αλλά και με την εκτίμηση ότι  και χωρίς τις σημερινές δυσκολίες ο τουρισμός μας, γενικά, δεν είχε προοπτικές, ούτε πολιτική υποστήριξη τελικά τι μας μένει;;

Να διακηρύξουμε, ότι εάν συνεχίσουμε κατά τον ίδιο τρόπο την διαχείριση του τουριστικού μας προϊόντος, το μόνο που πλέον μας απομένει είναι να στοιχηματίσουμε  και για τούτη τη γη μας, μόνο και μόνο γιατί είμαστε πάνω της, γιατί την πατάμε….

Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας στο Δήμο Θέρμης

July 22, 2015, 10:00 pm

≫ Next: Tο πρόγραμμα INTERREG MED για τους δήμους

≪ Previous: Τουρισμός και στρατηγική κρίσης: Όνειρο θερινής νυκτός;

$

0

0

Με το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας επενδύουμε στην Ποιότητα Ζωής – Σχεδιάζουμε τη βιώσιμη πόλη

Οι μεταφορές και οι μετακινήσεις είναι ένας τομέας, που επηρεάζει άμεσα την ποιότητα του περιβάλλοντος και την κατανάλωση της ενέργειας. Για το σκοπό αυτό ο Δήμος Θέρμης εκπονεί το Σχέδιο για τη Βιώσιμη Αστική Κινητικότητα (Σ.Β.Α.Κ.).

Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας με στόχο παρεμβάσεις και έργα βελτίωσης της ποιότητας ζωής κατοίκων και επισκεπτών εκπονεί ο Δήμος Θέρμης σε συνεργασία με την Αναπτυξιακή Ανώνυμη Εταιρεία Ο.Τ.Α. Ανατολικής Θεσσαλονίκης, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ Α.Ε. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό, για τα ελληνικά δεδομένα έργο, που θα επιλέξει και θα ιεραρχήσει έργα και παρεμβάσεις με βάση τις αρχές της βιώσιμης αστικής κινητικότητας. 
Η περιοχή του Δήμου Θέρμης αποτελεί, εδώ και δεκαετίες, πόλο έλξης των κατοίκων του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης για κατοικία ή εγκατάσταση επιχειρήσεων. Με πληθυσμιακή αύξηση της τάξης του 230% από το 1981 έως το 2011 (τελευταία απογραφή) ο Δήμος Θέρμης είναι ένας από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους Δήμους της Ελλάδας.
Η ανάπτυξη της περιοχής βασίστηκε σε ένα συνδυασμό παραγόντων. Η γειτνίαση με την πόλη της Θεσσαλονίκης και οι αναβαθμισμένες περιβαλλοντικές συνθήκες σε συνδυασμό με το σχετικά χαμηλό κόστος της γης (εκείνης της εποχής) οδήγησαν πολλούς από τους κατοίκους της πόλης να αναζητήσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής στην περιοχή. Η βιομηχανική παρουσία, αν και υπαρκτή, υπήρξε συγκεντρωμένη και ποτέ δεν αποτέλεσε σημαντικό πρόβλημα, όπως σε άλλους περιαστικούς Δήμους. Με τη σειρά τους, οι δήμοι που σήμερα αποτελούν τον Καλλικρατικό Δήμο Θέρμης ανταποκρίθηκαν στην πρόκληση της ραγδαίας πληθυσμιακής αύξησης. Προώθησαν την ένταξη στο σχέδιο πόλης σημαντικών εκτάσεων και ταυτόχρονα, πραγματοποίησαν επενδύσεις σε κοινωνικές, τεχνικές και λοιπές υποδομές που καθιέρωσαν την περιοχή ως τόπο προσέλκυσης νέων κατοίκων.



Το σημείο καμπής
Ένα σημαντικό σημείο καμπής για την περιοχή, αποτελεί η αρχή της οικονομικής κρίσης. Η οικοδομική δραστηριότητα περιορίζεται σημαντικά, οι διαθέσιμοι οικονομικοί πόροι επίσης… Αποτέλεσμα του περιορισμού των πόρων είναι η στοχευμένη επιλογή υλοποίησης υποδομών σύμφωνα με τις πλέον επιτακτικές ανάγκες και τα ελλείμματα κάθε περιοχής του Δήμου.

Η απάντηση
Η ελκυστικότητα μιας περιοχής ως τόπου προσέλκυσης κατοίκων και επενδύσεων διατηρείται αν προσφέρουμε μια αναβαθμισμένη ποιότητα ζωής. Αν έγκαιρα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε πλέον να βασιζόμαστε στο υφιστάμενο μοντέλο ανάπτυξης, αλλά πρέπει να βελτιώσουμε τις παραμέτρους, που θα μας διαφοροποιήσουν ως περιοχή, σε συνδυασμό με την αποτελεσματικότερη διαχείριση των διαθέσιμων πόρων.
Οι μεταφορές και οι μετακινήσεις είναι ένας τομέας, που επηρεάζει άμεσα την ποιότητα του περιβάλλοντος και την κατανάλωση της ενέργειας. Για το σκοπό αυτό ο Δήμος Θέρμης εκπονεί το Σχέδιο για τη Βιώσιμη Αστική Κινητικότητα (Σ.Β.Α.Κ.).
Το Σ.Β.Α.Κ. θα προσδιορίσει τις προτεραιότητες στους τομείς συγκοινωνιακού, κυκλοφοριακού και πολεοδομικού σχεδιασμού με βάση τις αρχές της βιώσιμης αστικής κινητικότητας και θα επιλέξει έργα και παρεμβάσεις με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων προτείνοντας την ιεράρχηση και τον προγραμματισμό τους.
Το Σ.Β.Α.Κ. θα εκπονηθεί από ειδικούς επιστήμονες, σε συνεργασία με τις Υπηρεσίες του Δήμου και σε όλα τα στάδιά του θα συζητηθεί με τους κατοίκους και τους τοπικούς φορείς μέσω διαδικασιών ανοικτής διαβούλευσης.

Δελτίο Τύπου Δήμου Θέρμης 16/7/2015

Πηγή: http://www.thermi.gov.gr

Tο πρόγραμμα INTERREG MED για τους δήμους

July 24, 2015, 1:38 am

≫ Next: Ο Αθλητικός Τουρισμός αναψυχής στην Ελλάδα

≪ Previous: Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας στο Δήμο Θέρμης

$

0

0

#Ράλλης Γκέκας, Δρ Οικονομικών ΟΤΑ

Το Interreg Med[1] είναι ένα πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα που καλύπτει το σύνολο της Ελληνικής επικράτειας. Η πρόσκληση αναμένεται να ανοίξει την 1^ηΣεπτεμβρίου 2015. Για το λόγο αυτό θεωρήσαμε απαραίτητη την συνοπτική παρουσίαση που ακολουθεί, ώστε οι δήμοι που ενδιαφέρονται να αρχίσουν να προετοιμάζονται. 

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Ο γενικός στόχος του προγράμματος Interreg MED είναι η προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης στην περιοχή της Μεσογείου μέσω:

• της προώθησης καινοτόμων ιδεών και πρακτικών
• μιας λογικής χρήσης των πόρων
• της κοινωνικής ολοκλήρωσης

Τα παραπάνω θα επιτευχθούν με βάση μία ολοκληρωμένη προσέγγιση συνεργασίας στο χωρικό πεδίο.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Το πρόγραμμα αποσκοπεί στην ενίσχυση των διακρατικών και περιφερειακών στρατηγικών παρέμβασης στους τομείς του Μεσογειακού ενδιαφέροντος, όπου η διεθνής συνεργασία μπορεί να συμβάλει στη βελτίωση των περιφερειακών και εδαφικών πρακτικών. Ως εκ τούτου, το πρόγραμμα MED θα εστιάσει στη συνοχή,

τη συμπληρωματικότητα και τη μεταφορά εμπειριών και πρακτικών με τα άλλα εθνικά και περιφερειακά προγράμματα του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και πως αυτά μπορούν να τροφοδοτήσουν τις διακρατικές δράσεις.

Αυτό θα γίνει λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες και τις προκλήσεις των συγκεκριμένων τομέων που σχετίζονται με τη μπλε και πράσινη ανάπτυξη, όπως ο τουρισμός, η γεωργία και η βιομηχανία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, η θαλάσσια και περιβαλλοντική βιομηχανία η ενέργεια, οι μεταφορές, αλλά και οι δημιουργικές βιομηχανίες και η κοινωνική οικονομία, που είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την περιοχή MED.

Οι τέσσερις ΘΕΜΑΤΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ

ΑΞΟΝΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ 1: Προώθηση των Μεσογειακών καινοτόμων ικανοτήτων στην έξυπνη και βιώσιμη ανάπτυξη

Ειδικός Στόχος 1.1: Να αυξηθεί η διακρατική δραστηριότητα των καινοτόμων

ομάδων και δικτύων των τομέων «κλειδιά» της περιοχής MED

ΑΞΟΝΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ 2: Προώθηση στρατηγικών χαμηλών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και αποδοτικής χρήσης της ενέργειας σε συγκεκριμένες περιοχές της Μεσογείου όπως: πόλεις, νησιά και απομακρυσμένες περιοχές

Ειδικός Στόχος 2.1: Αύξηση της ικανότητας για καλύτερη διαχείριση της ενέργειας σε

δημόσια κτίρια σε διακρατικό επίπεδο

Ειδικός Στόχος 2.2: Αύξηση του μεριδίου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ενεργειακό μίγμα και τις στρατηγικές

Ειδικός Στόχος 2.3: Να αυξηθεί η ικανότητα να χρησιμοποιούν τα υφιστάμενα συστήματα μεταφοράς χαμηλών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και τις συνδέσεις μεταξύ τους

ΑΞΟΝΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ 3: Προστασία και προαγωγή των φυσικών και πολιτιστικών πόρων της Μεσογείου

Ειδικός Στόχος 3.1: Ενίσχυση της ανάπτυξης ενός βιώσιμου και υπεύθυνου παράκτιου και θαλάσσιου τουρισμού στην Μεσόγειο

Ειδικός Στόχος 3.2: Για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των φυσικών οικοσυστημάτων με την ενίσχυση της διαχείρισης και της δικτύωσης των προστατευόμενων περιοχών

ΑΞΟΝΑΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ 4: Κοινός για όλη τη Μεσόγειο

Ειδικός Στόχος 4.1: Για να υποστηρίξει τη διαδικασία της ανάπτυξης πολυμερών

πλαισίων συντονισμού και την ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων στη Μεσόγειο, για να συνδέσει κοινές απαντήσεις σε κοινές προκλήσεις

ΟΡΙΖΟΝΤΙΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Εκτός από το θεματικό προσανατολισμό, το πρόγραμμα MED προωθεί οριζόντιες θεματικές πτυχές που επισημαίνονται στους κανονισμούς της ΕΕ, όπως:

• την αειφόρο ανάπτυξη,
• την ισότητα των ευκαιριών και της μη διάκρισης, την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Εκτός από τη θεματική συγκέντρωση και την επιλογή των θεματικών στόχων, ειδικά θέματα διατρέχουν, με ένα διατομεακό τρόπο, τις διάφορες επενδυτικές προτεραιότητες του προγράμματος και συμβάλλουν στην επίτευξη των συνολικών στόχων του προγράμματος. Τα θέματα αυτά είναι:

v  Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών

v  Κοινωνική συνοχή και την κοινωνική καινοτομία

v  Δεδομένα και τη διαχείριση της γνώσης

v  Εδαφική και οικο-συστημική προσέγγιση 

ΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΑΦΟΡΑ

ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών συμμετοχών είναι 265 εκ €

ΤΙ ΘΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΘΕΙ

Δίνοντας προσοχή στις διάφορες διαστάσεις του έργου (ανάλυση, τον ορισμό των στρατηγικών, την υλοποίηση των δραστηριοτήτων και πιλοτικών σχεδίων, διάδοση / μεταφορά εμπειριών), το πρόγραμμα θα δώσει τη δυνατότητα για βελτίωση της εμπειρίας, της γνώσης, της δικτύωσης και της ικανότητας υποστήριξης της διαχειριστικής ικανότητας δημόσιων και ιδιωτικών φορέων. Κατά περίπτωση, θα υποστηρίξει πιλοτικές δράσεις για τη δοκιμή εργαλείων, διαδικασιών, τη διακυβέρνηση, τα συστήματα που συμβάλλουν στη βελτίωση των δημόσιων παρεμβάσεων και την υποστήριξη της βιωσιμότητας σε βασικούς τομείς της πράσινης και της γαλάζιας ανάπτυξης. Τα διακρατικά σχέδια πρέπει να συμβάλλουν στην ανταλλαγή και τη μεταφορά εμπειριών μεταξύ περιφερειών, την υποστήριξη διακρατικών στρατηγικών και τη δημιουργία διαχειριστικών ικανοτήτων.

ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ, ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΕΜΦΑΣΗ

Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στην εδαφική, και πιο συγκεκριμένα στη μακρο-περιφερειακή διάσταση. Από εδαφική και γεωγραφική άποψη, το πρόγραμμα δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε τέσσερις τύπους περιοχών, που αντιπροσωπεύουν σημαντικές προκλήσεις λόγω των πόρων τους, το αναπτυξιακό δυναμικό τους

ή τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Οι περιοχές αυτές είναι:

• Παράκτιες περιοχές με υψηλό επίπεδο ελκυστικότητας, σημαντική συγκέντρωση των δραστηριοτήτων και εύθραυστους φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους.
• Αστικά κέντρα, ως πόλοι καινοτομίας και κοινωνικο-οικονομικών δραστηριοτήτων, τα οποία αντιμετωπίζουν ισχυρές περιβαλλοντικές προκλήσεις, ιδιαίτερα της ρύπανσης και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
• Νησιά, τα οποία καλύπτουν το 4% της Μεσογείου και αποτελούν μια μεγάλη οικονομική, περιβαλλοντική και πολιτιστική διάσταση του χώρου της.
• Αγροτικές περιοχές που χαρακτηρίζονται από αγροτικές δραστηριότητες και χαμηλή πυκνότητα του πληθυσμού. Η ανάπτυξη τους παρεμποδίζεται από τη γεωγραφική απομόνωση ή / και τις δημογραφικές και περιβαλλοντικές αλλαγές

Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Το Interreg- MED θα χωριστεί σε τρεις φάσεις- ενότητες

Ενότητα 1 – Μελέτες και κοινές στρατηγικές:

Μια ενότητα αφιερωμένη στον σχεδιασμό κοινών προσεγγίσεων και την εκπόνηση κοινών στρατηγικών, προτύπων, κανόνων σε διακρατικό επίπεδο, αναλύσεις, εξέλιξη της τεχνολογίας, ανταλλαγής πληροφοριών και δημιουργίας δικτύων. Τα έργα που θα επικεντρωθούν σε αυτή την ενότητα θα αναλύσουν το πεδίο παρέμβασης, τα δίκτυα, θα συμπληρώσουν και ολοκληρώσουν δεδομένα, θα επεξεργαστούν μία κοινή μεθοδολογία, μοντέλα και στρατηγικές.

Οι δραστηριότητες αυτές μπορεί να είναι ο κύριος στόχος του έργου ή να αποτελεί την πρώτη φάση ενός ευρύτερου σχεδίου που θα χρησιμοποιούν αυτά τα δίκτυα, τα μοντέλα και στρατηγικές για την έναρξη πιλοτικών δραστηριοτήτων ή για να ξεκινήσει μια ευρύτερη διαδικασία κεφαλαιοποίησης, διάδοσης και μεταφοράς των εμπειριών και των αποτελεσμάτων.

Ενότητα 2 – Σχέδια δράσης / Διακρατικός πειραματισμός / Τοπική μεταφορά:

Αυτή η ενότητα είναι αφιερωμένη σε πιλοτικές δραστηριότητες, στις οποίες οι εταίροι του έργου θα έχουν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν διαδικασίες, τεχνικές, μοντέλα, με την προοπτική να δημιουργήσουν λύσεις που εφαρμόζονται σε ένα ευρύτερο σύνολο χρηστών και χωρικών ενοτήτων. Πιλοτικές δράσεις μπορεί να δημιουργηθούν όταν το πλαίσιο, τα δεδομένα και οι παράγοντες έχουν ήδη εντοπιστεί και όταν οι τεχνικές και θεσμικές συνθήκες είναι ευνοϊκές. Σε αυτή την περίπτωση η πιλοτική δραστηριότητα μπορεί να περιλαμβάνει τόσο την προετοιμασία της ανάλυσης, όσο και της εφαρμογής της πιλοτικής δραστηριότητας.

Ενότητα 3 – Κεφαλαιοποίηση / Μεταφορά / Ένταξη:

Όταν οι μεθοδολογίες, οι πρακτικές και τα εργαλεία παρέμβασης έχουν δοκιμαστεί και εφαρμοστεί από τα ενδιαφερόμενα μέρη σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο και με την προϋπόθεση ότι αποτελούν ένα ισχυρό ενδιαφέρον για την ευρύτερη διάδοση της MED σε επιλέξιμη χωρική έκταση, τα έργα μπορούν να προτείνουν δραστηριότητες κεφαλαιοποίησης και διάδοσης. Σε αυτό το στάδιο, οι αιτούντες προτρέπονται να χρησιμοποιούν τα αποτελέσματα από πρώην έργα (του ΕΤΠΑ ή άλλα προγράμματα της ΕΕ) ή έργα σχετικά από εκροές των άλλων ενοτήτων. Για να διασφαλιστεί η υψηλή ποιότητα των αποτελεσμάτων, ο τελικός στόχος δεν θα συνίσταται μόνο στη «διάδοση των πληροφοριών». Αυτό που θα είναι επίσης απαραίτητο να διασφαλιστεί είναι ότι τα εργαλεία, πρακτικές και μεθοδολογίες θα πρέπει να ληφθούν υπόψη από όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς και να εφαρμοστούν σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό ή διακρατικό επίπεδο όσο το δυνατόν ευρύτερα και δωρεάν.

Οριζόντια προσέγγιση:

Μέσω της οριζόντιας προσέγγισης των έργων εξασφαλίζεται η οικοδόμηση συνεργειών, της κεφαλαιοποίησης και της επικοινωνιακής πολιτικής. 

Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η πρώτη πρόσκληση υποβολής προτάσεων θα ανοίξει από την 1η Σεπτεμβρίου 2015 έως την 2α Νοέμβριου 2015. Οι εταίροι του έργου θα είναι σε θέση να υποβάλουν ηλεκτρονικά την αίτησή τους στην ιστοσελίδα Synergie. Επειδή το χρονοδιάγραμμα είναι πολύ σύντομο, σας συμβουλεύουμε να προετοιμαστείτε από τώρα και να μην το αφήσετε την τελευταία στιγμή. Μετά τη φάση της αξιολόγησης και έγκρισης, τα έργα αναμένεται να ξεκινήσουν το Σεπτέμβρη του 2016.

Οι άξονες που αναμένεται να περιλαμβάνει η πρόσκληση είναι:

Άξονας 1 – Καινοτομία, με επιμέρους θέματα:

• Μπλε ανάπτυξη
• Πράσινη Ανάπτυξη
• Δημιουργικές και πολιτιστικές βιομηχανίες
• Κοινωνική καινοτομία

Άξονας 2 – Οικονομία Χαμηλών Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, με συγκεκριμένους στόχους:

• Εξοικονόμηση Ενέργειας σε Δημόσια Κτίρια
• Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας
• Τοπικά Βιώσιμες αστικές μεταφορές

Άξονας 3 – Φυσικοί και Πολιτιστικοί Πόροι

• Παράκτιος και θαλάσσιος Βιώσιμος Τουρισμός
• Διαχείριση και δικτύωση των προστατευόμενων περιοχών

 Πηγή : www.localit.gr

Ο Αθλητικός Τουρισμός αναψυχής στην Ελλάδα

July 29, 2015, 3:35 am

≫ Next: Κύριες προτεραιότητες για την ανάπτυξη του City Break στις μεγάλες παραθαλάσσιες Ελληνικές πόλεις

≪ Previous: Tο πρόγραμμα INTERREG MED για τους δήμους

$

0

0

Για την Ελλάδα, ο Αθλητικός Τουρισμός Αναψυχής είναι η πιο σημαντική κατηγορία του αθλητικού τουρισμού. 

Ακολουθούν, ο Τουρισμός Αθλητικών Διοργανώσεων και ο Προπονητικός Αθλητικός Τουρισμός. 

Οι 4 ομάδες αθλητικών δραστηριοτήτων αναψυχής που έχουν προτεραιότητα και την μεγαλύτερη ικανότητα να προσελκύουν αθλητικούς τουρίστες στην Ελλάδα, είναι: 

1) Scuba Diving, 2) Windsurfing, Kitesurfing (στη Θάλασσα), 3) Walking, Hiking, Trekking, Running και 4) Cycling, Mountain Bike (στο Πράσινο μη Αστικό Περιβάλλον). 

Μια μελέτη του κ.Γ. Γκουτζιούπα για τον Αθλητικό Τουρισμό αναψυχής στην Ελλάδα ( επικαιροποίηση 2014)

Ποιος είναι ο μελετητής :

Ο κ. Γεώργιος Γκουτζιούπαςείναι απόφοιτος του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ) Κομοτηνής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, με ειδίκευση στην Οργάνωση και Διοίκηση του Αθλητισμού. Ασχολείται με τον σχεδιασμό και το μάρκετινγκ αθλητικών και πολιτιστικών γεγονότων από το 1995. Από το 2004 κάνει έρευνες και μελέτες με αντικείμενο τον Αθλητικό Τουρισμό, μεταξύ αυτών, για την Ερευνητική Μονάδα Αθλητικού Τουρισμού (Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Allways Tourism, ΤΕΙ Κρήτης, 2007), για τον ΣΕΓΑΣ (2007/8/9), για το Υπουργείο Τουρισμού (ALCO, 2008), για το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού (2012). Έχει εργαστεί τρεις σεζόν σε ξενοδοχεία (2000-2001-2002). 
Έχει εργαστεί για την προετοιμασία και την υλοποίηση (venue services manager) των Ολυμπιακών & Παραολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (2003-2004) και των Παγκόσμιων Αγώνων Special Olympics (2011). Έχει εργαστεί σε διαφημιστικό γραφείο για το σχεδιασμό προγραμμάτων διαφήμισης τουριστικών προορισμών - Cluster Ανατολικού Πηλίου (2005-2006). Από το 2007 έως το 2011 συνεργάζεται με την επαγγελματική ομάδα του Γραφείου Μαραθωνίου ΣΕΓΑΣ για την αναβάθμιση του Κλασικού Μαραθωνίου Αθηνών. 
Από το 2010 συνεργάζεται με τουριστικά γραφεία εισερχόμενου και εξερχόμενου τουρισμού, ξενοδοχεία και οργανωτές αγώνων στο σχεδιασμό και προώθηση αθλητικών τουριστικών προϊόντων. Το 2013 και 2014 εργάζεται στο τμήμα πωλήσεων του πιο σύγχρονου resort στην Ελλάδα στην Costa Navarino, Μεσσηνία. 
Από το χειμώνα του 2014 εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, sports travel specialist.

Πηγή :traveldailynews

Κύριες προτεραιότητες για την ανάπτυξη του City Break στις μεγάλες παραθαλάσσιες Ελληνικές πόλεις

July 30, 2015, 1:51 am

≫ Next: Η Βαρκελώνη φέρει το βάρος μιας Έξυπνης Πόλης – Φάρου

≪ Previous: Ο Αθλητικός Τουρισμός αναψυχής στην Ελλάδα

$

0

0

Ο Τουρισμός αποτελεί μια πολλή σημαντική πηγή Εθνικού εισοδήματος.Εκτός από τον τομέα ήλιος- θάλασσα υπάρχει το κομμάτι του τουρισμού πόλεων.Βασικά ο κεντρικός σχεδιασμό δίνει βάρος στις δυο μεγαλύτερες πόλεις της χώρας μας Αθήνα, Θεσσαλονίκη.Όμως πολλές Ελληνικές πόλεις ,κυρίως οι παραθαλάσσιες μπορούν να ενισχύσουν τα έσοδά τους από αυτό το κομμάτι του Τουρισμού.Πως πρέπει , όμως, να το δουλέψουν ;

Η στρατηγική τους πρέπει να βασίζεται σε τρεις άξονες :

•Ανάπτυξη ενός περιεκτικού χρονολογίου εκδηλώσεων με αιχμή του δόρατος 3-4 ετησίως επαναλαμβανόμενα δρώμενα ως μεγάλα γεγονότα

•Ανάπτυξη «θεματικών διαδρομών», ενσωματώνοντας και προωθώντας ξεχωριστές προσφορές (κλίμα, πολιτισμός, νυχτερινή ζωή, θάλασσα κλπ.)

•Αξιοποίηση της παραλιακής ζώνης ως ξεχωριστό στοιχείο , μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα (μετατροπή σε προορισμό «πολλαπλών χρήσεων»).Πρέπει να τονιστεί ότι όλες οι μεγάλες πόλεις πρέπει να διαθέτουν ειδικό πρόγραμμα αναβάθμισης του ιστορικού κέντρου και του παραλιακού μετώπου.

Εξασφάλιση των βασικών ρυθμίσεων και αυστηρή εφαρμογή των ισχυόντων κανονισμών που διασφαλίζουν ελάχιστες διακοπές στη λειτουργία της πόλης ( παράδειγμα :Πολιτική ανοικτών μαγαζιών όταν υπάρχει τουρισμός κρουαζιέρας) , επιβολή υψηλών προτύπων καθαρισμού και υγιεινής.

Δημιουργίας "κάρτας πόλης" 

Διαμόρφωση πολυδιάστατης τουριστικής προσφοράς τόσο κατά το σχεδιασμό του προϊόντος όσο και κατά την προώθηση του

 

Ο σχεδιασμός πρέπει να βασίζεται σε ποικίλα στοιχεία της πόλης : 

---Πολιτισμός/ τέχνη

Αρχαιολογικοί χώροι μουσεία, αρχιτεκτονικά μνημεία

---Περιβάλλον

Περιοχές συσχετισμένες με ανάπαυση όπως: Θεματικά πάρκα, παραθαλάσσιες περιοχές, κτλ.

---Γαστρονομία

Εθνική και διεθνής κουζίνα, από παραδοσιακά και βραβευμένα εστιατόρια

---Shopping

Αγορές τοπικών προϊόντων και επιλογές μόδας

---Νυχτερινή ζωή

Μπαρ, κλαμπ, μουσικές σκηνές, κτλ.

---Τάσεις/Style

Ο παλμός μιας πόλης για μια συγκεκριμένη κατηγορία

---Εκδηλώσεις, η διάρκεια των εκδηλώσεων ποικίλλει από μία μέρα έως περισσότερο από ένα μήνα:

Τέχνη

Φεστιβάλ, θεατρικές παραστάσεις, μουσική, κτλ.

Αθλητισμός

Περιοδικές αθλητικές διοργανώσεις 

Κάθε οργανωμένη εκδήλωση που στοχεύει στην προσέλκυση επισκεπτών.

---

Η Βαρκελώνη φέρει το βάρος μιας Έξυπνης Πόλης – Φάρου

July 30, 2015, 10:43 pm

≫ Next: Το Άμστερνταμ στην Πρωτοπορία της "Anarchic Governance"

≪ Previous: Κύριες προτεραιότητες για την ανάπτυξη του City Break στις μεγάλες παραθαλάσσιες Ελληνικές πόλεις

$

0

0

Júlia López

#Δημοσιεύθηκε στο Thesmartcitizen
Την μετάφραση επιμελήθηκε η Μάρθα Παπαδομιχελάκη.

Τι σημαίνει Ευφυής πόλη, ψηφιακή πόλη, έξυπνη πόλη ; Είναι αυτό που βρίσκεται κάτω ακριβώς από το σημείο όπου κρύβονται το πραγματικό νόημα και ο σκοπό της ύπαρξης τους. Η Μπριγκίτα Mc Aleer παίρνει συνέντευξη από την Júlia López, Project Manager  Ευρωπαϊκής και Περιφερειακής Ψηφιακής Στρατηγικής, «A.K.A, smart cities», για το Δήμο της Βαρκελώνης. Σαν μηχανικός που έχει εργαστεί και σαν ελεύθερος επαγγελματίας η López μοιράζεται μαζί μας τον δική της άποψη την για την έννοια των έξυπνων πόλεων καθώς και το γιατί η Βαρκελώνη είναι μια από τις πρωτοπόρους στην Ευρώπη, που έχει καταφέρει να ενώσει τεχνολογία και κοινωνία.

Οι συζητήσεις περί έξυπνων πόλεων θεωρούνται όλο και περισσότερο ένα μέρος της αστικής ανάπτυξης  σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, παρά την τόσο χαρμόσυνη αυτή  προσέγγιση, γεγονός είναι ότι εξακολουθεί να είναι δύσκολο να περιγραφεί τι κρύβεται ακριβώς πίσω από το φαινόμενο της λεγόμενης «έξυπνης πόλης». Πώς θα ορίζατε εσείς αυτή την έννοια;

"Ωραία στην ερώτησή σας αναφέρεστε σε «έξυπνες πόλεις» σαν μια μορφή διαφημιστικής εκστρατείας και μια έννοια που έχει κερδίσει τη δημοτικότητα και συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Αν ήσασταν στον κόσμο της πληροφορικής, και όχι αναγκαστικά σαν μηχανικός, θα συνειδητοποιούσατε ότι αυτές είναι τάσεις που παραπέμπουν περισσότερο στο  marketing και όχι στις τεχνολογίες πληροφορικής.Όταν εκπροσωπείς   την πλευρά  των  μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών πληροφορικής που προσπαθούν να πουλήσουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, μια χαρά μπορείς  να κάνεις χρήση αυτής της διαφημιστικής εκστρατείας. Είναι όμως πολύ διαφορετικό  αν εκπροσωπείς μια πόλη.

Για παράδειγμα, πριν από δέκα χρόνια μιλούσαμε για «ευφυείς» πόλεις, πριν από δεκαπέντε χρόνια μιλούσαμε για «ψηφιακές» πόλεις. Το 2010, αρχίσαμε να μιλάμε για «έξυπνες» πόλεις και είμαι βέβαιη ότι σε πέντε χρόνια κανείς δεν θα να μιλάει πια για έξυπνες πόλεις. Ωστόσο, θα συνεχίσουμε να μιλάμε για το πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για να βελτιώσουμε τη ζωή μας στις πόλεις και αυτό είναι ο ορισμός μας για μια έξυπνη πόλη και θα επιβιώσει σαν ορισμός και αφότου σταματήσουμε να μιλάμε για τις έξυπνες πόλεις.

Μια έξυπνη πόλη θα πρέπει να είναι ένα όραμα και μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για όσους ψάχνουν για μια αλλαγή στις πόλεις. Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία με σύνεση, μπορούμε να προκαλέσουμε μια επωφελή αλλαγή και για την πόλη της Βαρκελώνης, αυτή ήταν η έμπνευση της έξυπνης πόλης. Υπάρχουν τόσο πολλές προσεγγίσεις ως προς την έννοια της έξυπνης πόλης όσες πολλές είναι και οι πόλεις που προσπαθούν να γίνουν «έξυπνες» και αυτό συμβαίνει ειδικά στην Ευρώπη. Αν ρίξετε μια προσεκτική ματιά σε Αμερική ή Ασία, αυτή η έννοια της έξυπνης πόλης δεν έχει εμπορευματοποιηθεί σ’ αυτό το βαθμό συγκριτικά.Ωστόσο, οι ευρωπαϊκές πόλεις ανταγωνίζονται συνεχώς για να γίνουν έξυπνες. Όπως κάναμε ανοησίες όταν ήμασταν μικροί". 

Οι ΤΠΕ μπορούν να διαδραματίσουν βασικό ρόλο στη βελτίωση της έξυπνης χρήσης της ενέργειας. Ποιες είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις για μια έξυπνη πόλη για να ανταποκριθεί στους στόχους της οικονομικής και περιβαλλοντικής αειφορίας;

Αν με ρωτάτε αν η προσέγγιση του Δημοτικού Συμβουλίου της Βαρκελώνης είναι διαφορετική από τις άλλες ευρωπαϊκές προσεγγίσεις, θα έλεγα ότι στην περίπτωση της Βαρκελώνης, στοχεύουμε σε μια μεταμόρφωση που αγγίζει όλους τους τομείς της πόλης. Η Βαρκελώνη έχει ως στόχο να μετατρέψει την πόλη από τις ρίζες της και σαν μία ενιαία μονάδα. Έτσι, πηγαίνω πίσω στην ερώτησή σας, η οποία κάνει ευθεία αναφορά στην οικονομία και το περιβάλλον και θα ήθελα να πω ότι για μας είναι η ίδια οντότητα.

Ωστόσο, αν θέλετε να αναφερθώ ειδικά στην οικονομία, έχω να αναφερθώ βέβαια στο γεγονός ότι η Βαρκελώνη από την οικονομική άποψη είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ισπανίας, και η Ισπανία βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε μια μεγάλη οικονομική κρίση. Ως δημόσιοι υπάλληλοι, έχουμε το στόχο και την εντολή να πάρουμε  τις καλύτερες αποφάσεις για τους πολίτες μας και οι πολίτες μας είναι τα άτομα, αλλά είναι επίσης και οι εταιρείες.

Έτσι, όταν πρόκειται για την οικονομία, η έννοια της έξυπνης πόλης ή της αστικής τεχνολογίας, όπως εσείς  θέλετε μπορείτε να το ονομάσετε, η χρήση της τεχνολογίας είναι ένα δημόσιο αγαθό. Είναι κάτι που φαίνεται πολύ έντονα σε νεοσύστατες επιχειρήσεις και την επιχειρηματικότητα στην Ευρώπη και αυτό είναι κάτι που πιστεύουμε ότι μπορεί πραγματικά να κάνει τη διαφορά στον τομέα της τεχνολογίας στη Βαρκελώνη. Πιστεύω λοιπόν ότι εμείς, ως δημοτικό συμβούλιο, ως δημόσιοι υπάλληλοι, έχουμε αυτό το ρόλο αλλά και την ευθύνη να βοηθήσουμε να δοθεί ώθηση στην οικονομία σε αυτόν τον χώρο. Πραγματικά πιστεύω ότι στον οικονομικό τομέα οι έξυπνες πόλεις μπορούν να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο όταν πρόκειται για τον παγκόσμιο ανταγωνισμό. 

Εδώ, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα άλλο σκεπτικό πάνω στο  οποίο στοχάζομαι αυτούς τους τελευταίους μήνες και αυτό είναι το γεγονός ότι οι πόλεις δεν ανήκουν πλέον σε έθνη-κράτη. Στην περίπτωση της Βαρκελώνης, του Λονδίνο, του Παρισιού κλπ, είμαστε σε ανταγωνισμό μεταξύ μας. Η Βαρκελώνη είναι μια διεθνώς πολύ γνωστή πόλη, οπότε πιστεύω ότι έχουμε την ευθύνη να επωφεληθούμε από το γεγονός ότι η Βαρκελώνη είναι περισσότερο μια παγκόσμια πόλη και όχι μια  πόλη τοπικής εμβέλειας και γι’ αυτό πρέπει να βοηθήσουμε τις επιχειρήσεις και να τις ωθήσουμε να  διεθνοποιηθούν και αυτή είναι για μας η έννοια της  έξυπνης πόλης όταν πρόκειται για την οικονομία.

Στο περιβάλλον, έχουμε τις ιδιαιτερότητες μας εδώ στην Ισπανία. Αυτές είναι πολύ συγκεκριμένες συγκρινόμενες με άλλες χώρες: π.χ είμαστε συμπαγείς πόλεις, έχουμε στενούς δρόμους, έτσι τα μορφολογικά μας χαρακτηριστικά είναι πολύ διαφορετικά σε σχέση με εκείνα  των Σκανδιναβικών χωρών, για παράδειγμα.

Η τεχνολογία μπορεί να διαδραματίσει έναν ρόλο, βοηθώντας μας να αποκτήσουμε περιβαλλοντική βιωσιμότητα, όταν πρόκειται για τη χρήση του ηλεκτρισμού στις μετακινήσεις, ή όταν πρόκειται για την έξυπνη συλλογή αποβλήτων. Έτσι, η ιδέα είναι ακριβώς αυτή να εφαρμόσουν την τεχνολογία σοφά σε αυτόν τον χώρο. Υπάρχει μεγάλη πίστη στις θετικές επιπτώσεις της τεχνολογικής ανάπτυξης, αλλά καθώς οι δημιουργικοί εργαζόμενοι ρέουν στις πόλεις, το χάσμα μεταξύ αυτών και αυτών που είναι λιγότερο δραστήριοι τεχνολογικά μεγαλώνει. Πώς μπορεί αυτή η επίδραση της πόλωσης να προληφθεί, προκειμένου να δημιουργηθεί μια πιο κοινωνικά δίκαιη πόλη; Ποιες είναι οι επιτυχημένες πρακτικές για τη συμμετοχή των παλαιότερων γενεών και των τεχνολογικά-αναλφάβητων ομάδων της κοινωνίας; Είναι αλήθεια ότι όταν έχουμε να κάνουμε με την καινοτομία και την τεχνολογία, υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο να μείνουν πίσω.

Πραγματικά πιστεύω ότι εμείς, οι ικανοί, έχουμε σαν στόχο να μην το ξεχνάμε αυτό και να αναπτύξουμε τεχνολογικά έργα για το κοινό καλό. Ως εργαζόμενοι και σαν Δημοτικό Συμβούλιο, θα πρέπει να αναπτύξουμε σχέδια που θα έχουν αντίκτυπο στην ευρύτερη ομάδα των πολιτών όσο αυτό είναι δυνατό. Για παράδειγμα, στη Βαρκελώνη υπάρχουν έργα που βασίζονται στην τεχνολογία που έχουν σχεδιαστεί ακριβώς για να ξεπεραστεί αυτό το ψηφιακό χάσμα. Όταν αρχίσει η ανάπτυξή τους θα δείτε ότι είναι αυτά πραγματικά αρχίζουν να δημιουργούν μια επίδραση που κάνει το έργο αυτό να αξίζει τον κόπο. 

Ένα από τα πρώτα έργα που υλοποιήθηκε από τον Δήμο πριν από δέκα χρόνια, πριν ακόμα αρχίσει η συζήτηση  για τις έξυπνες πόλεις, είναι το έργο Τηλεφροντίδα. Το έργο Telecare που είναι ακόμα σε χρήση, είναι ένα σύστημα που βασίζεται στην τεχνολογία που εξυπηρετεί περίπου 70.000 άτομα στη Βαρκελώνη. Η τεχνολογική υπηρεσία έρχεται με τη μορφή ενός πλαστικού κολιέ με ένα κουμπί ασφαλείας, που δίνεται συνήθως σε ηλικιωμένους και σε άλλες ευπαθείς πολίτες που ζουν μόνοι. Οι πολίτες φορούν αυτό το κολιέ και αν χρειάζονται κάποια ιατρική βοήθεια ή βρίσκονται σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης πατούν το κουμπί και αμέσως καλούνται οι υπεύθυνοι και αν δεν ανταποκριθούν στην τηλεφωνική κλήση, υπάρχει μια ομάδα ειδικών  που θα πάνε να τους δουν στα  σπίτια τους και έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους. Ένα πιο πρόσφατο σχέδιο εφαρμόζεται πειραματικά τώρα ονομάζεται Vincles,  σαν ερμηνεία είναι τα κτίρια στα καταλανικά. Θα ήθελα να πω ότι αυτή είναι η εξέλιξη του έργου τηλεφροντίδας και δέκα χρόνια μετά, βρισκόμαστε σε μια ολοκληρωτική  αναθεώρηση της διαδικασίας.

Το Vincles έχει τεθεί σε εφαρμογή χάρη σε ένα χρηματικό έπαθλο των € 5.000.000, του Bloomberg, το «Bloomberg Mayor’s Challenge Award». Η Βαρκελώνη επιλέχθηκε πρώτη ανάμεσα σε περισσότερες από 100 υποψηφιότητες και με μια τόσο μεγάλη χρηματοδότηση, το έργο μπορεί τώρα να αναπτύσσετε σε όλη την κλίμακα της πόλης. Το Vincles είναι μια τεχνολογική λύση, που δόθηκε σε ηλικιωμένους που ζουν μόνοι στα σπίτια τους. Το έργο εστιάζεται  και πάλι σε αυτή την ομάδα των 70.000 πολιτών που ζουν μόνοι στη Βαρκελώνη.

Έχουμε αναπτύξει το λογισμικό που αντιγράφει ένα online κοινωνικό δίκτυο που αποτελείται από στενούς συγγενείς, φίλους και γείτονες αυτών των πολιτών που ζουν μόνοι. Ένα τυπικό δίκτυο θα αποτελείται κυρίως από μέλη της οικογένειας που φροντίζουν τους συγγενείς τους, αλλά και από εκείνους τους ανθρώπους που θα έχουν συνήθως μια καθημερινή αλληλεπίδραση με αυτή την ομάδα των ατόμων της τρίτης ηλικίας. Για παράδειγμα, οι κρεοπώλες και οι αρτοποιοί γύρω από τη γωνία, εκείνοι δηλαδή που αποτελούν την καθημερινή συναναστροφή για το πρόσωπο που ανήκει στην παραπάνω ομάδα.

Το πρόγραμμα παρέχει ένα tablet σε κάθε ένα από τα άτομα της τρίτης ηλικίας, με πολύ εύκολο στη χρήση λογισμικό που έχει σχεδιαστεί ειδικά για τους ηλικιωμένους, ώστε να μπορούν να συνδεθούν με την οικογένειά τους άμεσα και να μπορούν να κάνουν κλήσεις βίντεο ενώ είναι ένας τρόπος για τη σύνδεση του δικτύου πιο κοντά τους με το άλλο. Για παράδειγμα, αν ο χασάπης δεν βλέπει τον συγκεκριμένο πολίτη για δύο ημέρες μπορεί να ειδοποιήσει την οικογένεια και η οικογένεια μπορεί να πάει εκεί και να ελέγξει αν όλα είναι εντάξει. Το tablet και το λογισμικό φέρνει τους ηλικιωμένους πολίτες μια εύκολη σύνδεση με τους ανθρώπους στο δίκτυό τους και οι ίδιοι επίσης αυτοί  άνθρωποι συνδέονται μεταξύ τους.

Ποια ήταν τα διδάγματα που αντλήθηκαν από την έξυπνη ανάπτυξη;

Ναι, έχουμε κάποια διδάγματα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μετά από χρόνια δουλειάς. Βασικά θα πρέπει να ξέρεις προς τα που θα πας όταν αναπτυχθείς. Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα όραμα που να είναι πολύ πέρα από την τυπική πολιτική τετραετή θητείαπροκειμένου να γνωρίζεις τις μακροχρόνιες επιπτώσεις του σχεδιασμού στην πόλη . θα πρέπει να σκεφτείς ένα μακροπρόθεσμο μετασχηματισμό και αυτό είναι ένα από τα πρώτα μαθήματα που έχουμε μάθει. 

Το δεύτερο δίδαγμα είναι ότι θα πρέπει να ξεπεράσουμε την αλαζονεία.Ως δημόσιοι λειτουργοί, δεν έχουμε μια λύση για τα πάντα. Έτσι θα πρέπει να δώσουμε χώρο στην ακαδημαϊκή κοινότητα και τον ιδιωτικό τομέα . Αυτό είναι πολύ δύσκολο, ωστόσο, είναι επίσης πολύ θετικό για τις πόλεις.

Το τρίτο δίδαγμα είναι να εργαστούμε οριζόντια στις πόλεις. Δεν έχει πραγματικά νόημα να λειτουργείς σε απομόνωση - το Τμήμα ενέργειας, το Τμήμα Υδάτων, το Τμήμα Πληροφορικής – το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να δημιουργήσετε ομάδες κρούσης οι οποίες να εργάζονται για το έργο και όχι για τα τμήματα. Αυτό είναι που προσπαθούμε να κάνουμε αυτά τα τελευταία τέσσερα χρόνια και θα ήθελα να πω ότι μετά από πολλή εσωτερική εκπαίδευση, είμαστε αρκετά επιτυχημένοι σε αυτό το επίπεδο. 

Για μένα αυτά είναι τα τρία πιο σημαντικά διδάγματα.

Η Βαρκελώνη οραματίστηκε να είναι η βιτρίνα για το χρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση πρόγραμμα“ The Grow.Smarter Project”, μαζί με την Κολωνία και τη Στοκχόλμη. Μπορείτε να εξηγήσετε λίγο τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και τον τρόπο συνεργασίας μεταξύ των τριών πόλεων για αυτό το έργο στα πλαίσια του Horizon 2020;

Το «Grow.Smarter Project»  δεν είναι μόνο μια προσέγγιση για να κάνει εμάς, την Κολωνία και τη Στοκχόλμη να εργαστούμε μαζί, αλλά είναι επίσης ένα έργο που αναπτύσσεται ταυτόχρονα σε τρεις κατηγορίες: 

• την τεχνολογία, 
• την ενέργεια και 
• την κινητικότητα. 

Αναπτύσσουμε δώδεκα έξυπνες λύσεις. Οι δώδεκα έξυπνες λύσεις υλοποιούνται ταυτόχρονα και στις τρεις πόλεις και κάθε λύση θα πρέπει να αναπτυχθεί σε κάθε μια από τις τρεις κατηγορίες ταυτόχρονα. 
Όντας μια Πόλη – Φάρος, αυτό είναι μια σημαντική ευθύνη. Είναι επίσης δύσκολο. Η Βαρκελώνη, η Στοκχόλμη, και η Κολωνία, οι τρεις πόλεις που συμμετέχουν είναι αρκετά προηγμένες και η καθεμιά έχει τη δική της ατζέντα. Κατά συνέπεια, αυτά τα ευρωπαϊκά προγράμματα στοχεύουν ακριβώς στην ευθυγράμμιση αυτών των προγραμμάτων δράσης και αυτή είναι η κύρια πρόκληση. 
Φυσικά, οι δώδεκα έξυπνες λύσεις είναι σημαντικές, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι η Ευρώπη έχει εναρμονιστεί και  παράγεται μια λύση εργασίας. Αυτή τη στιγμή, είμαστε πολύ θετικοί 
Νομίζω ότι υπάρχουν μόνο τρία χρηματοδοτούμενα προγράμματα για πόλεις - φάρους και έχουμε την αίσθηση ότι είμαστε πρωτοπόροι. Προσωπικά, για μένα, “ The Grow.Smarter Project” είναι το πιο δύσκολο ακόμα αλλά και το πιο λαμπρό έργο που έχω αντιμετωπίσει στα 10 χρόνια που εργάζομαι για την πόλη της Βαρκελώνης. 
Οι κύριες προκλήσεις είναι η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά 60% στις 12 έξυπνες λύσεις και η δημιουργία 1.500 θέσεων εργασίας στην Ευρώπη.

Υποσημείωση Κ.Μοχιανάκη:Γνώρισα την Júlia López πριν 1,5 χρόνο στο συνέδριο της CISCO στη Βαρκελώνη με θέμα το διαδίκτυο των πραγμάτων.Κουβεντιάσαμε για μισή ώρα περίπου , με το team πληροφορικής της Βαρκελώνης και σαν αποτέλεσμα ήταν η πρόσκληση να μιλήσει στο συνέδριο της ΚΕΔΕ για τις έξυπνες πόλεις αρχές του 2014 στη Λάρισα.Μπορείτε να διαβάσετε την ομιλία της στο συνέδριο, και πάρετε μια ιδέα για το πως η Βαρκελώνη δουλεύει το όραμα της έξυπνης πόλης.

*Εδώ μπορείτε να διαβάσετε μια σειρά άρθρων για τη Βαρκελώνη

Το Άμστερνταμ στην Πρωτοπορία της "Anarchic Governance"

August 2, 2015, 9:55 pm

≫ Next: Οι 20 πιο φιλικές πόλεις για ποδήλατο το 2015

≪ Previous: Η Βαρκελώνη φέρει το βάρος μιας Έξυπνης Πόλης – Φάρου

$

0

0

#Δημοσιεύτηκε στις 9 Ιουλίου 2015 στο The Smart Citizenαπό την Vineeta Shetty. Την μετάφραση επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης.

Ενώ οι περισσότερες πόλεις αγωνίζονται να διαχειριστούν τον τριπλό έλικα συνεργασίας (την κυβέρνηση, τον επιχειρηματικό τομέα και τον ακαδημαϊκό κόσμο) για τη βελτίωση των έξυπνων προσόντων τους, η πόλη του Άμστερνταμ έχει συνδέσει το τέταρτο σκέλος του έλικα του: την συγκατάθεση της κοινωνίας.

Το DNA του Άμστερνταμ είναι στο εμπόριο και για τον δήμαρχο του, τον  Eberhard van der Laan είναι σαφές ότι οι τεχνολογικές ευκαιρίες υπάρχουν για να λύσουν τα προβλήματα των κατοίκων της πόλης.  Η κυρίαρχη ηθική της πόλης των εμπόρων είναι να δώσει ελευθερία σε ομάδες πολιτών να αυτοδιοικούνται.

Η οικονομία του διαμοιρασμού ανέτειλε νωρίς στο Άμστερνταμ: Το AirΒnΒ και το Uber βρήκανε θερμή υποδοχή, παρόλο που η κυβέρνηση της πόλης πήρε μια σκληρή στάση με τους δικαιούχους της υψηλής ποιότητας κοινωνικής στέγασης οι οποίοι επωφελούνταν από την πλατφόρμα AirBnB χωρίς κάποια από αυτά τα έσοδα να «επιμερίζονται» με την είσπραξη φόρων.

Στη συνέχεια, η κυκλική οικονομία εδραιώνεται. Σε αυτό που οι περισσότερες πόλεις ακόμη ονειρεύονται, η ολλανδική πόλη έχει κάνει άλματα μπροστά και το εφαρμόζει με τη δημιουργία τοπικών επιχειρήσεων παροχής ηλεκτρισμού (LESCOs), οι οποίες παράγουν και διαθέτουν ενέργεια στην Aliander, τον διαχειριστή του δικτύου ηλεκτροδότησης.  «Η πόλη δεν συμμετέχει στην αγορά της ενέργειας», λέει ο Ger Baron, ο υψηλού προφίλ Γενικός Διευθυντής Τεχνολογίας.

Παρά τα όσα ο τίτλος του θα μπορούσε να υποδηλώσει, ο Baron ξεκίνησε την καριέρα του με ένα πτυχίο στη λογοτεχνική κριτική, το οποίο πιστεύει ο ίδιος ότι τον ευαισθητοποιεί στις λεπτές δεξιότητες που είναι απαραίτητες για την διευκόλυνση της αλλαγής και της ενδυνάμωσης των πολιτών που είναι απαραίτητες για την καλλιέργεια μιας βιώσιμης πόλης.

Ο Baron δεν αγνοεί το γεγονός ότι η Ολλανδία φιλοξενεί τέσσερις βιομηχανίες υψηλής κατανάλωσης ενέργειας: το αεροδρόμιο Schiphol, το Λιμάνι του Ρότερνταμ, την Tata Steel και την Shell.  Στη σκιά αυτών των μεγάλων καταναλωτών και παραγωγών ορυκτών καυσίμων, έχει δοθεί βήμα σε πρωτοβουλίες όπως η NewNRG και η CityZen σε εκδηλώσεις που φιλοξενούνται στην πόλη όπως την ετήσια Εκδήλωση Έξυπνων Πόλεων στο Άμστερνταμ.

Η NewNRG εργάζεται για να καταστήσει την περιοχή του Άμστερνταμ ενεργειακά ουδέτερη μέχρι το 2028, με την κινητοποίηση της κοινότητας:  Σχολεία ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να γίνουν πιο ενεργειακά ουδέτερα, οι τοπικές ποδοσφαιρικές ομάδες προκαλούν η μια την άλλη για να δουν πια μπορεί να καταναλώσει λιγότερη ενέργεια, και στο τέλος του έτους, οι ακτιβιστές είναι αποφασισμένοι να ανταγωνιστούν ενάντια στον μη εστεμμένο βασιλιά της ενεργειακής ουδετερότητας: την πόλη της Κοπεγχάγης.  Η πρωτεύουσα της Δανίας και η πλειοψηφία των γερμανικών περιοχών θεωρούνται πρωτοπόροι στον τομέα της ενεργειακής ουδετερότητας ενώ η περιοχή του Άμστερνταμ εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τεχνικές, οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις, σύμφωνα με την ενεργειακή ακτιβίστρια Pauline Westendorp.  Ενώ πολλά συμβαίνουν στον τομέα της πράσινης δόμησης και οι πολίτες συμφωνούν με την ιδέα της βιωσιμότητας, οι λύσεις δεν είναι ακόμη εφαρμόσιμες.  Έτσι η NewNRG αποστέλλει εμπειρογνώμονες άμεσα στο τραπέζι για την παροχή συμβουλών σχετικά με την αποθήκευση και τη δημιουργία έξυπνης και αποτελεσματικής ενέργειας.  Στη συνέχεια, παρέχεται καθοδήγηση στην εύρεση των σωστών συνεργατών, για παράδειγμα, για επιχορηγήσεις και χρηματοδοτήσεις.

Εν τω μεταξύ, η CityZen, εκτός από τα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ έργα τηλεθέρμανσης και τηλεψύξης , προσπαθεί να επηρεάσει τη μείωση του CO2 μέσω τόσο των υλικών όσο και της αλλαγής της συμπεριφοράςμε την εκπαίδευση 3000ων παιδιών σε δύο πόλεις, μεταξύ των οποίων και το Άμστερνταμ.  Αυτό επιτυγχάνεται μέσω των παιχνιδιών που τους ενθαρρύνουν να εξοικονομούν ενέργεια.

Μεταξύ των πολυάριθμών πρωτοβουλιών της πόλης που θεωρούνται πρωτοποριακές είναι το Άτλας Ενέργειας του Άμστερνταμ.  Οι πολίτες μπορούν να έχουν πρόσβαση και να αλληλεπιδρούν με ένα μεγάλο αριθμό χαρτών για τη χρήση του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας, της ενέργειας από την καύση των αποβλήτων, από τον ήλιο και τον άνεμο και τις θέσεις των ηλιακών συλλεκτών.  Οι λεπτομέρειες μπορεί μερικές φορές να αποδειχθούν αμφιλεγόμενες, όπως όταν τα datacenters προσδιορίζονται ως ενεργοβόρα, κάτι που κάποιοι δεν θα θέλανε να αποκαλυφθεί.  Ακόμη και εδώ, τα κέντρα δεδομένων όπως το EvoSwitch έχουν πειστεί να κάνουν οικονομία χρησιμοποιώντας το ατμοσφαιρικό κρύο, φιλτραρισμένο από αλάτι και από υγρασία, για την ψύξη των εξυπηρετητών αυτών.

Η Tesla έχει τοποθετήσει το Ευρωπαϊκό εργοστάσιο συναρμολόγησης της στο Άμστερνταμ, όχι χωρίς λόγο. Η πόλη έχει αποδεχθεί το ηλεκτρικό αυτοκίνητο με ευκολία, με λίγη βοήθεια από τις επιδοτήσεις και φορολογικές ελαφρύνσεις και έχει τον υψηλότερο αριθμό των σταθμών φόρτισης έξω από την Καλιφόρνια.

Σκέψη με γαλάζιο ουρανό: Ο Γενικός Διευθυντής Τεχνολογίας του Άμστερνταμ, ο Ger Baron έχει πτυχίο στη λογοτεχνική κριτική, το οποίο τον ευαισθητοποιεί στις λεπτές δεξιότητες της διευκόλυνσης της αλλαγής και της καλλιέργειας των πολλαπλών εταιρικών σχέσεων που είναι απαραίτητες για την καλλιέργεια μιας βιώσιμης πόλης.

Η έξυπνη κινητικότητα έρχεται ενστικτωδώς στο Άμστερνταμ, όπου το συναίσθημα για το ποδήλατο υπήρξε ισχυρό τα τελευταία 30 με 40 χρόνια.  Αλλά αναγνωρίζοντας ότι το όχημα αυτό δεν πρόκειται να εξαφανιστεί εύκολα στο μέλλον, οι πατέρες της πόλης ενθάρρυναν την Tesla για να εγκαταστήσουν το Ευρωπαϊκό εργοστάσιο συναρμολόγησης της στην περιοχή.  Με μία παγκόσμια πρωτιά τον περασμένο Οκτώβριο, το αεροδρόμιο Schiphol εισήγαγε ένα στόλο από 167 Tesla Model-S αυτοκίνητα για να αντισταθμίσει την κατανάλωση του άνθρακα.  Το εκθετήριο της Tesla λειτιυργεί επίσης ως ένα από τους 752 τόπους επαναφόρτισηςστον κόσμο για το ηλεκτρικό αυτοκίνητο.  Ένα ταμπλό στον εκθεσιακό χώρο εμφανώς αποδεικνύει ότι το Άμστερνταμ είναι η μόνη περιοχή έξω από την Καλιφόρνια που έχει τον υψηλότερο αριθμό των σταθμών επαναφόρτισης.

Κατά τη διάρκεια έξι ετών, η πόλη έχει προσπαθήσει να γίνει πιο ελκυστική για τους πολίτες ώστε να χρησιμοποιούν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, για παράδειγμα, τοποθετώντας ένα δημόσιο δίκτυο φόρτισης σε όλη την πόλη και με επιδοτήσεις σε επιχειρήσεις για να αγοράσουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ταξί και φορτηγά.  Ως κίνητρο για τους οδηγούς να αγοράσουν ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, η πόλη εισπράττει φόρους ύψους 25% για ένα συμβατικό αυτοκίνητο και 4% για το ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Η πρωτοποριακή πρωτοβουλία Vehicle2Grid του Άμστερνταμ δείχνει πώς η e-κινητικότητα, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η οικιακή χρήση ενέργειας και η εξυπνάδα του ηλεκτρικού δικτύου μπορούν να αλληλοενισχύονται στο έξυπνο ενεργειακό μέλλον.

Με την ακαδημαϊκή κοινότητα, η πόλη έχει καλλιεργήσει το ινστιτούτο Advanced Metropolitan Solutions (AMS) για να σχεδιάσουν λύσεις που ενσωματώνουν την τεχνολογία στο περιβάλλον.  Βρόχοι ανάδρασης τους δίνουν μία φιλική προς τον πολίτη πτυχή: η “κοινωνική αίσθηση” ή τα δεδομένα που καταθέτονται εθελοντικά από τους πολίτες προβλέπουν απειλές στην ανθεκτικότητα της πόλης.

Ένα από τα πιλοτικά προγράμματα με τα οποία εμπλέκεται το AMS κατά τη διάρκεια του έτους είναι η εφαρμογή της διαχείρισης των αστικών όμβριων υδάτων, υποκινούμενο από την ευπαθείς τοποθεσία του Άμστερνταμ κάτω από το επίπεδο της θάλασσας.  Χάρη στις έξυπνες καινοτομίες όπως σταθμούς παρακολούθησης, ομπρέλες που λειτουργούν και ως κινητά βροχόμετρα και μια εφαρμογή που οι κάτοικοι μπορούν να κατεβάσουν στα κινητά τους, οι ερευνητές μπορούν να παρακολουθούν τη βροχόπτωση στο Άμστερνταμ μέχρι και στο επίπεδο του δρόμου.  Οι άνθρωποι με την εφαρμογή Rain Sense App θα είναι σε θέση να αναφέρουν προβλήματα με την αποστολή φωτογραφιών, σημειώνοντας τη θέση των βροχοπτώσεων και να ελέγχουν εξ αποστάσεως ότι το δικό τους σπίτι είναι στεγνό.  Αυτό θα επιτρέψει στους εταίρους όπως την Waternet να οπτικοποιήσουν τα πιθανά προβλήματα σε μικρό χρονικό διάστημα και να λαμβάνουν τις κατάλληλες προφυλάξεις για να περιορίσουν οποιαδήποτε ζημιά από έντονες καταιγίδες.

Σε ευρύτερη κλίμακα, το Urban Pulse χρησιμοποιεί πληροφορίες από τους κατοίκους της περιοχής, τους εμπειρογνώμονες και τους επιχειρηματικούς εταίρους τους για να συλλέξει πληροφορίες για την ροή των βασικών πόρων στην πόλη.  Αυτό γίνεται για να εξασφαλιστεί ότι το Άμστερνταμ θα γλιτώσει από ελλείψεις ενέργειας, νερού, τροφίμων ή φυσικών πόρων για το μέλλον και για τη μείωση της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος.

Όταν η πόλη αποτύχει, τότε οι έξυπνοι πολίτες αναλαμβάνουν.  Το ZoCity είναι ένα κίνημα που μεγάλωσε όταν η πόλη ξέμεινε από κεφάλαια κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης της δεκαετίας του '90 για την ανάπλαση της Amstel3, μια υποβαθμισμένη περιοχή στα νοτιοδυτικά.  Ο Saskia Beer, ένας άνεργος αρχιτέκτονας, υιοθέτησε την περιοχή ως δική της και κινητοποίησε την κοινότητα να αναλάβει την ανάπλαση της περιοχής.  Ξεκινώντας με Lego σε μικρές εκδηλώσεις σε κοινοτικά κέντρα, οι κάτοικοι της Amstel3 τώρα μπορούν και συνδέονται μέσω Διαδικτύου στο TransformCity, ένας διαδραστικός δικτυακός τόπος όπου θεματικά επίπεδα στον τομέα της ενέργειας, της κινητικότητας, των πράσινων χώρων και των προτάσεων δόμησης τους δίνει την ευκαιρία να διαμορφώσουν το περιβάλλον τους.

Λέει η Beer σχετικά με την αποστολής του ZOCity «Είμαστε πεπεισμένοι ότι ο μεγάλος και ετερογενής ιστός των ενδιαφερομένων και η κατακερματισμένη ιδιοκτησία ακινήτων θα γίνουν τα μεγαλύτερα προσόντα και κομμάτι του διακριτού χαρακτήρα της περιοχής Amstel3, καθώς διασυνδέονται καλύτερα και ενεργοποιούνται περισσότερο.  Εξ’ άλλο, η περιοχή σφύζει από επιχειρηματικότητα. Δεδομένου ότι η αίσθηση της συλλογικής ιδιοκτησίας μεγαλώνει, η περιοχή μπορεί κάλλιστα να γίνει μία από τις πιο συναρπαστικές και επιχειρηματικής περιοχές του Άμστερνταμ.»

Οι 20 πιο φιλικές πόλεις για ποδήλατο το 2015

August 11, 2015, 11:42 pm

≫ Next: Ο θεσμός των Περιφερειακών επιτροπών Αναπτυξιακού Σχεδιασμού ΕΣΠΑ

≪ Previous: Το Άμστερνταμ στην Πρωτοπορία της "Anarchic Governance"

$

0

0

Πολίτες κάνουν πετάλι σε ποδηλατόδρομο της Κοπεγχάγης. Η Πρωτεύουσα της Δανίας είναι η πιο φιλική πόλη για ποδήλατο(Φωτό: Copenhagenize Design Co)

#Του Μάνου Χαραλαμπάκη.Δημοσιεύθηκε στα www.nea.gr,

Και ο νικητής είναι…η Κοπεγχάγη! Η Πρωτεύουσα της Δανίας κατέκτησε την πρώτη θέση στη λίστα Copenhagenize index 2015 - Bicycle-friendly Cities, η οποία περιλαμβάνει τις 20 πιο φιλικές πόλεις στον κόσμο για ποδήλατο. Ακολουθεί το Άμστερνταμ – άλλη μία πόλη - «παράδεισος» του ποδηλάτου και την τριάδα της κορυφής συμπληρώνει η επίσης ολλανδική πόλη Ουτρέχτη.

Η πρώτη τριάδα – και ειδικότερα η πρώτη δυάδα – μπορεί να μην αποτελεί έκπληξη. Κοπεγχάγη και Άμστερνταμ είναι συνώνυμες του ποδηλάτου και ανέκαθεν «κονταροχτυπιούνται» για την πρωτιά.

Το ζουμί και οι εκπλήξεις όμως βρίσκεται από εκεί και κάτω. Όχι μη βιάζεστε. Στη λίστα με τις 20 πιο φιλικές πόλεις στον κόσμο για ποδήλατο δεν βρίσκεται καμιά ελληνική πόλη. Και δεν χρειάζεται περισσότερο ανάλυση γι’ αυτό. 

Αντίθετα, πόλεις που επένδυσαν στις υποδομές για το ποδήλατο και ενθαρρύνουν τους κατοίκους να χρησιμοποιούν το ποδήλατο βρίσκονται ψηλά σ’ αυτή τη λίστα. 

Ανάμεσά τους είναι μεγαλουπόλεις από τον ευρωπαϊκό νότο και τη Μεσόγειο, όπως η Βαρκελώνη. Από την 17η θέση στη λίστα του 2013 τώρα η Πρωτεύουσα της Καταλωνίας κατετάγη 11η. Ο λόγος; Και οι Καταλανοί μεσογειακός λαός είναι – η συνηθισμένη δικαιολογία στην Ελλάδα όταν κάτι δεν προχωράει… - αλλά έχουν ένα από τα καλύτερα συστήματα κοινόχρηστων ποδηλάτων στον κόσμο. Η Βαρκελώνη μπορεί να έχει λόφους, όπως η Αθήνα, αλλά οι αρχές της πόλης έχουν πολιτική βούληση και έφτιαξαν ποδηλατόδρομους σημειώνουν οι υπεύθυνοι της λίστας Copenghagenize index 2015. Επίσης, η Βαρκελώνη είναι μία από τις πόλεις στον κόσμο με τις περισσότερες ζώνες 30χλμ ανά ώρα σε γειτονιές.

Οι αρχές της Βαρκελώνης φτιάχνουν ποδηλατόδρομους και άλλες υποδομές για ποδήλατο(Φωτό:Copenhagenize Design Co)

Πολύ καλές επιδόσεις έχει η Γαλλία. Τέσσερις πόλεις βρίσκονται στο τοπ 20. Το Στρασβούργο με την πρώτη του συμμετοχή είναι στην 4η θέση. Για τα 536 χιλιόμετρα διαδρομών ποδηλάτου που διαθέτει, γιατί οι αρχές επιμένουν να καταρτίζουν και να υλοποιούν σχέδια για το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης. Διότι 15% των μετακινήσεων στην πόλη γίνεται με πετάλι.

Η Ναντ - που φέτος διοργανώνει το παγκόσμιο συνέδριο για το ποδήλατο Velo – City 2015 – στην 7η, το Μπορντώ στην 8η, το Παρίσι στην 17η.

Το τοπ 20 των πιο φιλικών πόλεων για ποδήλατο. Περισσότερα για την κατάταξη εδώ

Στη δέκατη θέση βρίσκεται μία ακόμη πόλη από την Ισπανία, η Σεβίλλη όπου τα τελευταία χρόνια η χρήση ποδηλάτου από 0,2% πήγε στο 7%. 

Από τις ευχάριστες εκπλήξεις η Λουμπλιάνα (Σλοβενία) που με την πρώτη της συμμετοχή βρέθηκε στην 13η θέση. Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο. Η Λουμπλιάνα διαθέτει 133 χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων και 73 διαχωρισμένων από το δρόμο ποδηλατόδρομων, σύστημα κοινόχρηστων ποδηλάτων και σχέδια για νέες ποδηλατικές υποδομές.

Η Λουμπλιάνα - που είναι στη γειτονιά μας, τα Βαλκάνια - βρίσκεται στη

13η θέση του τοπ 20 (Φωτό:Copenhagenize Design Co)

Στη λίστα και το Μπουένος Άιρες (14η θέση). Μέσα σε τρία χρόνια η Πρωτεύουσα της Αργεντινής των 11,5 εκατομμυρίων κατοίκων απέκτησε 140 χιλιόμετρα ποδηλατόδρομων.

Όσο για τις ελληνικές πόλεις, πριν από δύο χρόνια ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Copenhagenize, Μίκαελ Κόλβιλ - Άντερσεν είχε απαντήσει στο ερώτημα που του είχαμε θέσει τι πρέπει να κάνουν οι μεγαλουπόλεις της χώρας μας για να μπουν στο τοπ 20: «Ο στόχος για τις ελληνικές πόλεις είναι πολύ απλός: φτιάξτε ασφαλείς ποδηλατόδρομους, διαχωρισμένους από τους δρόμους. Ένα δίκτυο που θα κρατάει και τους ποδηλάτες ασφαλείς και θα ενθαρρύνει κι άλλους πολίτες να κάνουν ποδήλατο». Συνεπώς Δήμοι και Πολιτεία πρέπει να προχωρήσουν σε πράξεις.

Τα κριτήρια 

Στη φετινή κατάταξη ελέχθηκαν 122 πόλεις απ'όλο τον κόσμο. Τα βασικά κριτήρια για να μπει μία πόλη στο τοπ 20 των πιο φιλικών πόλεων για ποδήλατο είναι οι διευκολύνσεις που προσφέρονται στους κατοίκους για τις μετακινήσεις τους με πετάλι. Αν υπάρχουν δηλαδή υποδομές όπως είναι οι ποδηλατόδρομοι. Αν υπάρχει σύστημα κοινόχρηστων ποδηλάτων. Κριτήρια είναι ακόμη η κουλτούρα του ποδηλάτου στην πόλη, η έμφαση που δίνουν οι τοπικές αρχές στον αστικό σχεδιασμό σε υποδομές για το ποδήλατο, οι προσπάθειες που γίνονται για μείωση των ορίων ταχύτητας (π.χ. ζώνες 30χλμ./ ώρα). Έξτρα πόντοι δίνονται στις πόλεις όπου το ποδήλατο προτιμάται σε μεγάλο ποσοστό ως μέσο μετακίνησης. 

Η Copenhagenize

Η λίστα με τις 20 πιο φιλικές πόλεις στον κόσμο υλοποιήθηκε από την εταιρεία συμβούλων «Copenhagenize design Co» που ειδικεύεται στην προώθηση του ποδηλάτου και τον επανασχεδιασμό πόλεων με τη χρήση του ποδηλάτου. Συμβουλεύει πόλεις και κυβερνήσεις πώς να εργαστούν για να κάνουν τις πόλεις πιο φιλικές στο ποδήλατο.

Ο θεσμός των Περιφερειακών επιτροπών Αναπτυξιακού Σχεδιασμού ΕΣΠΑ

June 23, 2015, 10:48 pm

≫ Next: «Θεσσαλονίκη 2030: Σχεδιάζοντας ένα άλλο αστικό μέλλον»

≪ Previous: Οι 20 πιο φιλικές πόλεις για ποδήλατο το 2015

$

0

0

ΗΜΕΡΙΔΑ ΚΕΔΕ-CEMR  με θέμα «Τα Οικονομικά των Ελληνικών Δήμων 

στο Ευρωπαϊκό τους Περιβάλλον» 

#Παναγιώτης Μαΐστρος, Επιστημονικος  Συνεργάτης ΚΕΔΕ 

«Ο ΝΕΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ (ΠΕΑΣ) ΕΣΠΑ» 

Το νέο ΕΣΠΑ 2014–2020 περιέχει περισσότερες προγραμματικές και διαχειριστικές απαιτήσεις, σε σχέση με το προηγούμενο ΕΣΠΑ, όσον αφορά τη χρηματοδότηση των έργων και των δράσεων της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης και επομένως θα χρειαστεί εντονότερη ενεργοποίηση των Δήμων και των συλλογικών οργάνων τους (της ΚΕΔΕ και των ΠΕΔ). 

Προς την κατεύθυνση αυτή, εκτιμούμε ότι θα συμβάλλει σημαντικά ο νέος θεσμός των «Περιφερειακών Επιτροπών Αναπτυξιακού Σχεδιασμού (ΠΕΑΣ) ΕΣΠΑ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», που νομοθετήθηκε μετά από πρόταση της ΚΕΔΕ με το Άρθρο 24Α του Ν. 4314/2014 «Για τη διαχείριση, τον έλεγχο και την εφαρμογή αναπτυξιακών παρεμβάσεων για την προγραμματική περίοδο 2014−2020 κλπ». 

Προβλέπεται η συγκρότηση 13 ΠΕΑΣ, κατ’ αντιστοιχία προς τα 13 Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα (ΠΕΠ). 

ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΠΕΑΣ 

Κάθε Περιφερειακή Επιτροπή Αναπτυξιακού Σχεδιασμού (ΠΕΑΣ) ΕΣΠΑ, η οποία θα λειτουργεί ως υποεπιτροπή της Επιτροπής Παρακολούθησης του αντίστοιχου ΠΕΠ, έχει τις ακόλουθες αρμοδιότητες : 

1ο.Διατυπώνει τη γνώμη της προς τη Διαχειριστική Αρχή του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος σχετικά με την κατάρτιση και την εξειδίκευσή του, με τη διαδικασία εκπόνησης των προσκλήσεων και με τα κριτήρια και τη διαδικασία ένταξης των πράξεων που αφορούν έργα και δράσεις τοπικής ανάπτυξης και ιδίως των πράξεων που εντάσσονται σε κατηγορίες δράσης με δικαιούχους τους Δήμους, στο πλαίσιο των ρυθμίσεων του εγκεκριμένου Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου των συγχρηματοδοτούμενων πράξεων (ΣΔΕ). 

2ο. Ενημερώνεται από τη Διαχειριστική Αρχή του ΠΕΠ για την πορεία υλοποίησης των πράξεων των Δήμων. 

3ο.Διατυπώνει αντίστοιχες εισηγήσεις προς τις Διαχειριστικές Αρχές των Τομεακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων σχετικά με τους άξονες προτεραιότητας ή τους ειδικούς στόχους ή τις κατηγορίες δράσης αυτών που έχουν ως δικαιούχους τους Δήμους της περιφέρειας και ενημερώνεται από τις Διαχειριστικές Αρχές για την πορεία υλοποίησής τους. 

Σημειώνω εν προκειμένω ότι, εφόσον οι άξονες προτεραιότητας ή οι ειδικοί στόχοι ή οι κατηγορίες δράσης αφορούν γενικότερα Δήμους της χώρας, η ΚΕΔΕ συντονίζει τις ΠΕΑΣ στις εισηγήσεις τους προς τις Διαχειριστικές Αρχές των Τομεακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων.

Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΕΑΣ 

Κάθε Περιφερειακή Επιτροπή Αναπτυξιακού Σχεδιασμού (ΠΕΑΣ) ΕΣΠΑ, θα αποτελείται από τους εξής : 

Πρόεδρος της ΠΕΑΣ είναι ο εκπρόσωπος που ορίζει η ΚΕΔΕ, ο οποίος αναπληρώνεται στα καθήκοντά του από το μέλος της ΠΕΑΣ που θα οριστεί με απόφαση του Προέδρου της Επιτροπής. 

Μέλη της ΠΕΑΣ με δικαίωμα ψήφου είναι : 

•Δύο (2) μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων (ΠΕΔ), που ορίζονται με απόφασή του. 

•Ένα μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου, που ορίζεται με απόφασή του. 

•Ένα μέλος της αντίστοιχης Αποκεντρωμένης Διοίκησης. 

Τα μέλη της ΠΕΑΣ, σε περίπτωση απουσίας ή κωλύματος, αναπληρώνονται από τους αναπληρωτές τους. 

Στις συνεδριάσεις της ΠΕΑΣ καλούνται να συμμετέχουν ο Πρόεδρος της ΠΕΔ και οι εκπρόσωποι της ΚΕΔΕ και της ΠΕΔ, που έχουν οριστεί ως μέλη της Επιτροπής Παρακολούθησης του ΠΕΠ, προκειμένου να διασφαλίζεται ο συντονισμός μεταξύ τους. 

Στις συνεδριάσεις της ΠΕΑΣ μπορούν να συμμετέχουν χωρίς δικαίωμα ψήφου οι σύμβουλοι ανάπτυξης των ΠΕΔ και εμπειρογνώμονες. Επίσης, μπορεί να συμμετέχουν ως παρατηρητές εκπρόσωποι των Δήμων της περιφέρειας. 

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΕΑΣ 

Η Περιφερειακή Επιτροπή Αναπτυξιακού Σχεδιασμού (ΠΕΑΣ) ΕΣΠΑ θεσπίζει τον Κανονισμό Λειτουργίας της, με βάση σχετικό πρότυπο κανονισμό που εκπονεί η ΚΕΔΕ. Η ΠΕΑΣ συνεδριάζει έγκυρα εάν έχουν οριστεί τουλάχιστον τα τρία από τα πέντε μέλη της και λαμβάνει αποφάσεις με τη θετική ψήφο τουλάχιστον δύο μελών της. 

Τα μέλη της ΠΕΑΣ δεν αμείβονται. 

Η Περιφερειακή Ένωση Δήμων παρέχει διοικητική, επιστημονική και τεχνική υποστήριξη στην ΠΕΑΣ. 

Ο Πρόεδρος της ΠΕΑΣ συμμετέχει σε διαπεριφερειακή επιτροπή συντονισμού που συγκροτείται με απόφαση του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ. 

ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΟΥΝ 

Ο Κανονισμός Λειτουργίας των ΠΕΑΣ ή σχετική Εγκύκλιος του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Τουρισμού και Ναυτιλίας, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα ακόλουθα ζητήματα, που αφορούν τη δραστηριότητα των ΠΕΑΣ. 

• Τη σύνθεση, το ρόλο και τη λειτουργία της διαπεριφερειακής επιτροπής συντονισμού. 
• Τα σχετικά με τη συνεργασία της ΠΕΑΣ με την ΠΕΔ, με τους εκπροσώπους της ΚΕΔΕ και της ΠΕΔ στην Επιτροπή Παρακολούθησης, με τον Περιφερειάρχη, με τη Διαχειριστική Αρχή του ΠΕΠ και με τις Υπηρεσίες της Περιφέρειας. 
• Τη διαδικασία επίλυσης τυχόν διάστασης απόψεων μεταξύ της ΠΕΑΣ, των εκπροσώπων της ΚΕΔΕ και της ΠΕΔ στην Επιτροπή Παρακολούθησης, του Περιφερειάρχη και της Διαχειριστικής Αρχής του ΠΕΠ. 

Ιδιαίτερα αναγκαίο είναι να σχεδιαστεί και να χρηματοδοτηθεί από την τεχνική βοήθεια ένα Πρόγραμμα Υποστήριξης των Δήμων, για την ενίσχυση της διοικητικής ικανότητας των Δήμων και την επιβεβαίωση της διαχειριστικής επάρκειάς τους, την ωρίμανση των έργων και των δράσεών τους και την υποστήριξη της υλοποίησης αυτών. 

Το Πρόγραμμα αυτό είναι απαραίτητο να περιέχει ένα ειδικό πρόγραμμα υποστήριξης των ΠΕΑΣ (με τη συγκρότηση help desk, κοστολογημένες δράσεις, οδικό χάρτη, φορείς υλοποίησης), που θα τις βοηθήσει να ανταποκριθούν έγκαιρα και αποτελεσματικά στην αποστολή τους. 

Εφόσον πετύχουμε να διασφαλιστεί αυτό το κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας των ΠΕΑΣ και το Πρόγραμμα Υποστήριξης των ΠΕΑΣ και γενικότερα της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι Περιφερειακές Επιτροπές Αναπτυξιακού Σχεδιασμού (ΠΕΑΣ) θα συμβάλλουν καθοριστικά στην αναβάθμιση του ρόλου των Δήμων στην εξειδίκευση και την εφαρμμογή των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ 2014–2020. 

«Θεσσαλονίκη 2030: Σχεδιάζοντας ένα άλλο αστικό μέλλον»

June 24, 2015, 10:18 pm

≫ Next: Ποιες δράσεις Δήμων μπορούν να ενταχθούν στο ΕΠ «Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα, Καινοτομία 2014-2020»

≪ Previous: Ο θεσμός των Περιφερειακών επιτροπών Αναπτυξιακού Σχεδιασμού ΕΣΠΑ

$

0

0

ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΕΤΑΙΡΟΥΣ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ,1-2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015

Ο Δήμος Θεσσαλονίκης διοργανώνει το 1ο Αναπτυξιακό Συνέδριο με τίτλο «Θεσσαλονίκη 2030: Σχεδιάζοντας ένα άλλο αστικό μέλλον», σε συνεργασία με τη Μητροπολιτική Αναπτυξιακή Θεσσαλονίκης Α.Ε.

Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις 30 Ιουνίου και στις 1 και 2 Ιουλίου και 2015, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης (Οδός Βασ. Γεωργίου Α΄ 1, Αίθουσες Δημοτικού Συμβουλίου και Πολλαπλών Χρήσεων) στο πλαίσιο της συγκρότησης του πενταετούς Επιχειρησιακού Προγράμματος και σύμφωνα με τους Κοινοτικούς Κανονισμούς για την ολοκληρωμένη προσέγγιση στη χωρική και τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη.

Στη διάρκεια του συνεδρίου θα παρουσιαστεί το όραμα της Δημοτικής Αρχής για την επόμενη 15ετία και θα διεξαχθεί δημόσια συζήτηση με τους κοινωνικούς εταίρους πάνω στις προτεραιότητες και τις στρατηγικές του αναπτυξιακού σχεδιασμού της πόλης. 

Το πρόγραμμα του συνεδρίου διαμορφώνεται ως εξής: 

Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

10:00 – 13:30 / Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου

Θέμα: «Αστικό περιβάλλον και βιώσιμη κινητικότητα»

Υποδομές και δίκτυα, δημόσιος χώρος και ολοκληρωμένες αναπλάσεις, ενεργειακή εξοικονόμηση με βιοκλιματικές παρεμβάσεις, αναστροφή αστικής υποβάθμισης, βιώσιμη κινητικότητα και συστήματα δημοσίων συγκοινωνιών και διαχείριση κυκλοφορίας

Κεντρική Εισήγηση: Θανάσης Παππάς, Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων, Περιβάλλοντος και Καθαριότητας

18:00 – 21:30 / Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου

Θέμα: «Κοινωνική πολιτική και Αλληλεγγύη»

Ενεργητικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, αλληλεγγύη, δομές και παρεμβάσεις

Κεντρική Εισήγηση: Καλυψώ Γούλα, Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και Αλληλεγγύης

18:00 – 21:30 / Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων

«Τουρισμός και εξωστρέφεια»: Εξωστρέφεια και διπλωματία πόλεων, τουριστική επιχειρηματικότητα,  διεθνής προβολή και δικτύωση, ποιότητα υποδομών & υπηρεσιών, ξενοδοχειακό δυναμικό, τουριστική διασύνδεση με την ευρύτερη περιφερειακή τουριστική ζώνη επιρροής και τα σημαντικά τουριστικά σημεία ενδιαφέροντος

Κεντρική Εισήγηση: Σπύρος Πέγκας, Αντιδήμαρχος Τουρισμού, Διεθνών Σχέσεων και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

10:00 – 13:30 / Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου

«Διοικητική μεταρρύθμιση, συμμετοχή, ενδοδημοτική αποκέντρωση»: Σύγχρονη – λειτουργική δημοτική διοίκηση, ηλεκτρονική διακυβέρνηση και ψηφιακές υπηρεσίες προς τον πολίτη, ενδοδημοτικη αποκέντρωση, συμμετοχική δημοκρατία.

Κεντρικές εισηγήσεις: Νίκος Φωτίου, Δημοτικός Σύμβουλος εντεταλμένος σε θέματα Ενδοδημοτικής Αποκέντρωσης, Βασίλης Κάππας, Ειδικός Σύμβουλος Δημάρχου Θεσσαλονίκης

10:00 – 13:30 / Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων

«Διαχείριση αστικών αποβλήτων»: Εκσυγχρονισμός συστημάτων αποκομιδής, διαλογή στην πηγή, διαχωρισμός ρευμάτων, ανάπτυξη υποδομών και συστημάτων επεξεργασίας, ενεργειακή αξιοποίηση

Κεντρική Εισήγηση: Θανάσης Παππάς, Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων, Περιβάλλοντος και Καθαριότητας

18:00 – 21:30 / Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου

«Τοπική οικονομία και απασχόληση»: Ενεργητικές μορφές καταπολέμησης της ανεργίας, δράσεις τόνωσης της απασχόλησης, επιχειρηματικότητα, έρευνα, καινοτομία, δια βίου μάθηση

Κεντρικές εισηγήσεις: Γεωργία Ρανέλλα, Αντιδήμαρχος Οικονομικών, Πέτρος Λεκάκης, Αντιδήμαρχος Ανάπτυξης

18:00 – 21:30 / Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων

«Πολιτισμός»Μνημεία, μουσεία, τέχνη, φεστιβάλ, πολιτισμός ως ταυτότητα, πολιτισμός ως καθημερινότητα, πολιτισμός ως συμμέτοχη, παραγωγή και διάθεση σύγχρονου πολιτιστικού προϊόντος

Κεντρική εισήγηση: Έλλη Χρυσίδου, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Παιδείας και Αθλητισμού

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

10:00 – 13:30, Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου

«Διαδημοτική Συνεργασία και Χρηματοδοτικά Πρωτόκολλα»: Προοπτικές ενοποίησης του διαδημοτικού επιχειρησιακού σχεδιασμού και συντονισμός για την προώθηση σε χρηματοδοτικά εργαλεία της Ε’ προγραμματικής περιόδου έργων διαδημοτικής και υπερδημοτικης εμβέλειας, ο συντονιστικός ρόλος των αναπτυξιακών επιχειρήσεων

Κεντρικές εισηγήσεις: Λίνα Λιάκου, Δημοτική Σύμβουλος Θεσσαλονίκης, Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος Μητροπολιτικής Αναπτυξιακής Θεσσαλονίκης Α.Ε., Χρυσόστομος Καλογήρου, Στέλεχος Μ.Ο.Δ. Α.Ε., Σύμβουλος Συγχρηματοδοτούμενων Έργων και Αναπτυξιακών Προγραμμάτων στο Δήμο Θεσσαλονίκης

18:00 – 21:30, Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου

«Θεσσαλονίκη 2030: Ένα όραμα για την πόλη»: Μια ενοποίηση της συζήτησης με τη συμβολή όλων των πολιτικών επιπέδων για τη νέα συμφωνία ανάπτυξης, τη διαβαθμιδική συνεργασία  και τη δέσμευση του χρηματοδοτικού πλαισίου για την υλοποίηση της

Κεντρική εισήγηση: Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης,

Περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα της Μητροπολιτικής Αναπτυξιακής Θεσσαλονίκης Α.Ε.: 2313317184 και 2313317576.